Renault Twingo 1.2 16V Initiale (2002)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Twingo 1.2 16V Initiale
Versnellingen	5, Semi Automaat
Bouwjaar	2002
Jaar van aanschaf	2006
KM-stand bij aanschaf	23.000 km
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

15 april 2006

Na jarenlang geroepen te hebben dat ik geen rijbewijs nodig had en prima met het openbaar vervoer uit de voeten kan, heb ik afgelopen jaar toch besloten om mijn rijbewijs te gaan halen ’voor het geval dat’ en ’altijd handig’ redenen. Zelfs op de dag dat het examen was wist ik nog niet of ik veel van mijn rijbewijs gebruik zou gaan maken of niet en had ik meer iets van ’eerst maar eens zien of het daadwerkelijk lukt’. En tot mijn eigen verbazing ging het afrijden perfect en kon ik in de middag het roze papiertje op het gemeentehuis ophalen.

Nu ik in het bezit was van het rijbewijs werd de vraag ’wat wil je ermee?’ toch nog wat actueler. Ik ging wat surfen op het internet en las recencies van verschillende merken en modellen met als resultaat dat ik me al de volgende dag bij de Renault dealer in de buurt bevond om eens wat te rond te kijken en me te orienteren.

Voor mezelf had ik al besloten dat ik graag klein en goedkoop zou rijden met als onderbouwing daarvoor:
- Bespaart een hoop geld;
- Ik heb geen groot gezin om te vervoeren dus waarom al die loze massa continu meeslepen?;
- Ik ben geen aannemer, dus er hoeft geen ladder of betonmolen achterin te kunnen;
- Parkeren hier in de straat is vaak lastig en een klein gaatje is makkelijker te vinden dan een limo parking.

Als eerste heb ik plaats genomen in de Twingo waar ik helaas met mijn 1m95 met het hoofd tegen de hemelbekleding aanzat. Dat was een beetje een tegenvaller omdat mijn oog toch al een beetje op de Twingo gevallen was en ik uit een aantal reviews gedacht had dat die van binnen ruimer was dan je in eerste instantie zou denken.

Daarna heb ik nog even in de Clio plaatsgenomen, maar eigenlijk maakte dat qua hoofdruimte geen verschil. In de Modus pastte ik wel prima, maar ik wist niet zeker of ik echt enthousiast kon worden over dat model of niet en ook niet of de aanschafprijs hiervan nog binnen mijn budget zou passen. De verkoper vertelde dat ze ook al een Modus in de occasionruimte had staan en dat ik wellicht daarin geinteresseerd was? Ik bedankte hem vriendelijk voor zijn hulp en toog naar de occasionkelder.

Daar aangekomen verbaaste ik me over de hoeveelheid auto’s die er stonden en de daar aanwezige verkoper die druk met andere dingen bezig was begroette mij en zei nog: ’Wat zijn het er veel he?’. Na wat rondwandelen viel mijn oog op een nog als nieuw uitziende Twingo met lederen bekleding (!) en een Quickshift automaat. Ook was deze auto voorzien van een glazen dak dat open kon en ik kon de verleiding toch niet weerstaan om even achter het stuur plaats te nemen. Ik was verrast om te ervaren dat, na de stoel naar achteren te schuiven, ik prima pastte in deze auto. Door het glazen dak, wat naar mijn idee toch een goede centimeter scheelde, en wellicht door iets andere stoelen kon ik goed plaatsnemen in deze auto. Ik vertelde de verkoper dat ik interesse had in deze auto en vroeg of ik een afspraak kon maken om er eens een proefrit mee te maken. Aangezien de auto aardig ingebouwd was dacht ik dat dat wel even zou kunnen duren, maar hij verzekerde mij enthousiast dat dat geen probleem was en dat ze hem direct voor mij naar buiten zouden rijden.

Een andere verkoper reed (op mijn eigen verzoek) met mij mee omdat ik nog nooit een meter alleen gereden had en ook omdat ik geen idee had hoe de semi automatische versnellingsbak werkte. Na de proefrit besloot ik dat dit inderdaad mijn eerste eigen auto zou worden; Ik was erg enthousiast over de complete uitrusting van dit model en de complete look en uitstraling ervan. Dat anderen nou de Twingo een echte vrouwenauto vonden of niet, of een leuk karretje voor de boodschapjes bij de buurtsuper maakte mij daarbij weinig uit: Dit was een auto waaraan ik zelf dacht nog een hoop plezier te beleven.

Twee weken later kon ik ’mijn’ Twingo ophalen en ik ben daarna de auto direct gaan gebruiken voor het dagelijkse woon- werkverkeer, een afstand van zo’n 120 km per dag.

De auto vind ik daarbij heerlijk comfortabel zitten en ook op de weg rijdt die als bijna vanzelf. Niet dat ik iets tegen schakelen heb, maar ook de automaat vind ik een uitvinding die het allemaal net even iets makkelijker en het rijden net even iets ontspannender maakt.

Motorisch kan de auto lekker mee komen met het overige verkeer. Alhoewel het geen racemonster is snort die wel lekker op de snelweg. Bij het wegrijden bij het stoplicht moet je oppassen om de auto niet al teveel aan te sporen, want dan willen in het enthousiasme de voorwielen nog wel wat doorspinnen. De auto wil al vrij vroeg naar zijn vijfde versnelling toe (bij zo’n 55km/u) waar ik op zich geen problemen mee heb. Wanneer je echter van een snelheid met 80km/u iemand wilt gaan passeren en achter je komen ze met 120 aan, dan mis je af en toe wel even de trekkracht om snel je eigen snelheid omhoog te krijgen. Even terug naar zijn vier brengt dan uitkomst, maar de automaat zal dit uit zichzelf niet zo heel snel doen.

Bij een rustige (of constante) rijstijl is met deze auto prima 1 op 18 te halen, dus lekker zuinig in het gebruik. Wel heb ik het idee dat de airco erg veel benzine nodig heeft om zijn werk te doen want de keren dat ik de airco voor half de rit aan heb gehad ging het gebruik omhoog naar 1 op 14-15. Indien ik nu koeling nodig heb geef ik de voorkeur aan het raam of het zonnedak iets open boven het aanzetten van de airco.

De wegligging van de auto is goed en hij blijft prima op zijn spoor zodat je met een enkel los handje op het stuur vaak prima uit de voeten kunt. Ook in de bochten vind ik dat de auto stabiel blijft aanvoelen. Wel moet je op de snelweg op open stukken rijdt of langs een vrachtwagen gaat en er iets meer wind buiten staat het stuur goed vastpakken, want de wind wil dan wel eens flink aan de auto duwen en trekken.

De binnenruimte van de auto is prima. Zelf heb ik nog niet achterin gezeten maar de passagiers die er wel zaten hebben zich allemaal positief uitgelaten over de hoeveelheid ruimte die ze daar hadden. Ook de stoelen zitten goed, zelfs voor een lang persoon als ik. Ik denk dat de zittingen net iets langer zijn dan bij de eerste generatie Twingo’s waardoor ook een iets langere rit geen marteling is. Of zoals mijn moeder het verwoorde: ’Als ik bij die en die in haar nieuwe Audi zit krijg ik pijn in mijn benen en rug van de stoel, maar dat heb ik bij jou helemaal niet... ik zit heerlijk!’.

Zijn er dan nog heel geen problemen geweest? Oh, jawel hoor, maar ik weet nog steeds niet of ik dit moet plaatsen onder de sectie problemen van de auto, of dat het thuishoort bij het karakter van de auto. Er zijn diverse fratsen geweest die komen en vanzelf ook weer verdwijnen. Zo heb ik de volgende dingen opgemerkt:
- Lastig willen starten (een paar keer gehad);
- Het waarschuwingslampje van de katalysator gaat aan en de automaat weigert dienst maar met de handschakelen gaat prima (een paar keer gehad);
- De auto slaat voor het stoplicht af (3 keer gehad, maar mag niet kunnen bij een automaat);
- Bij het opschakelen laat de automaat het gas niet los wat een hoop geloei oplevert (slechts een keer gehad).
Het vreemde is echter dat geen van deze problemen zich consequent voordoen. Vaak is het opnieuw starten van de motor voldoende om weer zonder problemen verder te kunnen.

Ik ben onlangs bij de dealer geweest om een lampenset te halen voor de auto te kopen en de verkoper die mij de auto toendertijd verkocht had vroeg hoe de auto mij beviel. Ik vertelde hem dat de auto mij goed bevalt maar dat die wel zo haar kuren heeft. Hij vertelde me dat ik mijn auto maar eens moest langs brengen en dat ze er naar zouden kijken omdat dit echt niet zou mogen kunnen bij een auto die ik pas een paar maanden had. Ik vond dat erg sympathiek van hem, maar heb er vooralsnog geen gebruik van gemaakt. Aan de ene kant omdat de problemen zo spontaan komen en gaan; Ik ben bang dat dit een van die dingen is waarvoor je telkens naar de garage kan gaan maar waar ze vervolgens niks kunnen vinden. Aan de andere kant omdat de auto sinds dat aandbod van de dealer gelukkig heel geen kuren meer heeft vertoond. Ik vroeg me af of de auto wellicht gewoon nog even ingereden moest worden?

Al met al ben ik erg in mijn sas met deze karaktervolle auto. Als de kuren die mij de eerste twee maanden geplaagd hebben weg mogen blijven dan denk ik nog lang plezier van deze auto te hebben.

PROBLEMEN

15 april 2006

Een aantal kleine storingen of karaktertrekken zoals in de review beschreven. Gelukkig nog niets waardoor ik niet verder kon rijden of wat niet vanzelf weer voorbij ging.

De koplamp links voor was kapot, maar die was zo vervangen. Rechts idem, ongeveer een maand of twee later.

Update 17 juli 2006:
Helaas heb ik een periode achter de rug gehad waarbij de auto herhaaldelijk, en ook voor een langere periode naar de garage moest. In juni had de auto problemen met starten en moest route service langs komen om de auto te kunnen starten. Deze monteur (van een bergingsbedrijf) wist echter niet wat de oorzaak was en raadde mij aan hiervoor naar de garage te gaan. Mijn dealer heeft de bedrading van de bdp sensor vervangen en sindsdien start de auto altijd een keer. Helaas wist ik toen nog niet dat ik de dealer in de daarop volgende periode nog heel wat vaker zou zien.

Twee dagen na deze reparatie kon ik de auto in de ochtend met geen mogelijkheid uit de neutraalstand krijgen. De motor draaide als een zonnetje, maar hoe of ik het pookje ook bewoog, er bleef niets anders dan een ’N’ op het display staan. Ik heb toen wederom route service gebeld, en dit keer kwam er een auto van Renault zelf. Na alles doorgemeten te hebben kon deze beste man het probleem niet vinden en heeft mij naar de garage gesleept. De auto heeft hier aan de computer gehangen maar dit leverde niet veel op. Hij had het bijna opgegeven toen het probleem zo plotseling als het gekomen was weer weg was. Aangezien het een zaterdagochtend was, en er dus geen andere werkplaatsmedewerkers aanwezig waren, adviseerde hij mij om na het weekend een afspraak te maken om de auto na te laten kijken. Op de daarop volgende maandag ben ik zonder problemen op en neer naar mijn werk geweest, maar dinsdagochtend was het weer raak en had ik precies hetzelfde probleem als de zaterdag ervoor. Wederom is de auto afgevoerd naar de garage. Ik heb een leenauto meegekregen (een Megane Grand Tour, geen slechte vervanging voor een Twingo). Een week later kon ik mijn eigen auto weer ophalen. De oliedrukopnamesensor (dubbele woordwaarde) van de automatische bak was vervangen, evenals de bedrading hiervan. Maar het mocht niet zo wezen...

Enkele dagen is het goed gegaan, maar toen schakelde de bak zichzelf bij herhaling in de Neutraal stand, bijvoorbeeld wanneer ik voor het stoplicht stond te wachten. Af en toe brande daarbij ook het storingslampje van ’elektrische storing’. Ik kon dit keer echter nog wel zelf naar de garage rijden. De auto is toen drie weken (!) voor reparatie weggeweest. Op advies van Renault Nederland is toen de hydraulische unit van de bak vervangen waarvoor de complete versnellingsbak gedemonteerd moest worden. Gelukkig is dit allemaal onder garantie gebeurd, want ik denk dat materiaalkosten en arbeidsloon anders wel eens richting de 1500 Euro hadden kunnen gaan.

Het is nu drie weken dat ik de auto terug heb, en ik ben blij om te zeggen dat ik nu geen enkel probleem meer heb. Zelfs de in de review zo liefdevol genoemde ’karaktertrekjes’ heb ik sindsdien niet meer waargenomen. Hopelijk blijft dit de komende tijd zo!

8,5