Renault Mégane C-C 1.9 dCi 130 Dynamique Comfort (2006)
autoreview
4
Signalement
| Uitvoering | Mégane C-C 1.9 dCi 130 Dynamique Comfort |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2006 |
| Jaar van aanschaf | 2006 |
| KM-stand bij aanschaf | 15 km |
| KM-stand laatst | 89.000 km |
RIJERVARINGEN deel I
Medio februari 2006 heb ik mijn nieuwe Megane C-C diesel opgehaald bij de dealer in Huizen. De auto kreeg de lastige taak om mijn Smart Roadster (waar ik nog steeds verkikkerd op ben) te doen vergeten. Deze moest ik inleveren in verband met een wisseling van werkgever. De Megane is echter allesbehalve een straf en na enkele kinderziektes rijd ik momenteel tevreden en probleemloos rond.
De auto heeft de typisch deinende Franse vering, waar je van moet houden... en dat doe ik. Toch is de vering (mede dankzij de 17 inch velgen) sportief genoeg voor een goede wegligging. Oneffenheden in de weg zijn geen probleem en de auto behoudt ten aller tijde een comfortabel niveau.
Vaak genoemd en beschimpt bij de hele Megane range is de force feedback-achtige elektronische stuurbekrachtiging van de auto, die aanvankelijk erg zwabberig en indirect aanvoelt. Ik had hier zelf in tijdens de proefritten ook wat moeite mee, maar het blijkt vooral een kwestie van wennen. Eenmaal gewend ben je toch probleemloos in staat om het maximale (bochtgedrag) uit de auto te halen zonder je er constant negatief van bewust te zijn.
De wegligging is prima, ondanks de forse kont (en daarmee op papier ietwat verstoorde gewichtsbalans). De auto heeft nauwelijks last van overstuur en je kunt de gemiddelde snelwegbocht hard aansnijden zonder daarvoor gestraft te worden. De auto blijft strak sporen, en heeft zelden de neiging zweverig te worden. Zelfs met het dak open (en dus nog meer gewicht in de kont) zijn bochten stevig te nemen.
De 1.9 diesel motor met 130 pk is een soepele, stille krachtbron. De dieselreutel valt mee. Voor een benzinefan is het prettig om te merken dat de auto ook hogere toerentallen aankan, zonder ver voor het rode gebied al duidelijk terug te vallen. Het koppel is prima verdeeld over het toerenbereik en alleen bij extreem lage toerentallen duurt het even voordat de motor oppakt. De acceleraties zijn goed voor een 130 pk, ondanks het hoge gewicht (de dieselversie klokt 1400kg).
De sportieve stoelen zitten uitstekend en zijn prima verstelbaar. Prettige bijkomstigheid zijn de in de lengterichting verstelbare hoofdsteunen, waardoor je hoofd goed ondersteund wordt, zonder deze in je nek te hoeven leggen. Ook de zijdelingse steun is ruim voldoende.
De ruimte achter is beperkt. De achterbank en met name de ruimte tussen de achterbank en de voorstoelen is, in een voor de bestuurder optimale stand, nihil. Wil je drie mensen meenemen, dan zullen bestuurder en voorpassagier flinke consessies moeten doen aan het eigen zitgemak. Een stadsritje, en zelfs een tripje van een kilometer of 100 is nog prima dragelijk, een vakantie naar Zuid Frankrijk, of sterker, Luxemburg is geen aanrader.
De kofferruimte is daarentegen juist weer groot. Het volume bedraagt een kleine 500 liter en dat is (zeker vergeleken met mijn vorige karretje ;)) enorm. Met zijn tweeën drie weken op vakantie gaat uitstekend, zeker als je met het dak dicht naar je vakantiebestemming rijdt.
Als je open rijdt, kun je duidelijk merken dat het koetswerk stevig tordeert, vooral in bochten en op hobbelige wegen. Dit is goed te merken aan de uitslag van de voorruit en de raamstijlen, met als resultaat een nogal bibberige binnenspiegel. Dit is, naar mijn mening, vooral optisch ongemak, het weggedrag blijft prima.
Een prettige toevoeging aan het comfort van de Megane C-C zijn de verwarmde stoelen (optioneel). Deze worden in no-time aangenaam warm, nog ruim voor de airconditioning op temperatuur komt. Daardoor is de auto bij winterse temperaturen toch snel aangenaam. Ook is het mogelijk om al bij lage kwikwaarden open te rijden.
Standaard zijn een aantal goed doordachte features gemonteerd, die het rijcomfort verhogen. Kleine zaken, zoals het nawissen van de ruitenwisser na sproeien; het automatisch doven van de lichten bij het openen van de portieren, waardoor je de verlichtingshendel aan kunt laten staan; de middenarmsteun, met groot opbergvak; de opbergvakken in de portieren; het automatisch vergrendelen (gekoelde) dashboardkastje, waardoor je de auto ook met het dak open onbeheerd kunt achterlaten.
Een onmisbare optie in de C-C is, zoals eigenlijk in elke cabrio, een windscherm. Deze neemt de hinderlijke turbulentie van luchtstromen weg en houd je (nek) goed uit de wind. Duur, te duur (300 euro voor een stuk plastic met wat horregaas ertussen), maar toch erg prettig.
PROBLEMEN deel I
20 km - Overijverig alarmsysteem - Bij het afsluiten van de auto ging het alarmsysteem na een halve minuut onherroepelijk loeien. Bleek een kitpropje in een van de sensoraansluitingen te zijn, waardoor deze geen contact maakte.
50 km - Renault-fabriek bleek vergeten te zijn de luidsprekers in de auto te monteren. Deze heb ik elders alsnog laten monteren, waarvoor Renault Huizen de kosten voor haar rekening heeft genomen. Keurig.
250 km - Volledige dashboardverlichting en bediening hield ermee op, van de klokkenwinkel tot de bediening van de spiegels aan toe. Leek aanvankelijk ernstiger, maar bleek een zekering te zijn
4400 km - Stoelverwarmingszekering doorgebrand.
Af en toe - Regensensor slaat weleens op hol. Ondanks volkomen droge ruit blijven de wissers zwabberen, direct na starten. De MS Windows-methode biedt uitkomst: auto opnieuw starten.
PROBLEMEN deel II
Inmiddels ben ik 84.000 kilometer verder, en zonder noemenswaardige problemen. Alle bedrijfskritische systemen werken feilloos. Het (gevreesde) roetfilter (aanvankelijk heeft Renault de beurtinterval op 15.000 km gezet omdat men verstopte roetfilters vreesde) blijft probleemloos werken. In overleg met Renault is de beurtinterval inmiddels verhoogd naar 30.000 kilometer.
De vorige generatie Meganes en Lagunas hadden de reputatie pechgevoelig te zijn (electronica!), maar daar heeft Renault kennelijk werk van gemaakt. Motorisch heb ik in 87.000 geen enkel probleem gehad. De kleine oneffenheden die ik wel heb gehad waren allen probleempjes aan de uitrusting van de auto:
- de ventilatormotor van de Megane-serie blijft een zwak punt. Deze schijnt uit balans te kunnen raken en gaat dan veel lawaai produceren. Ik ben nu aan mijn derde ventilatormotor bezig.
- een los contact in de bedrading van de airbag in de bestuurdersstoel zorgde er herhaaldelijk voor dat het airbaglampje ging branden. Het predikaat 'herhaaldelijk' bleek overigens niets te maken te hebben met de deugdelijkheid van het merk, meer met de ondeugdelijkheid van de dealer in Huizen, aangezien die in Apeldoorn het euvel in een keer blijvend heeft verholpen.
- nog een, niet heel belangrijke, doch komische anecdote: een koplampje vervangen in de Megane is een regelrechte soap-serie. De lampjes zijn bereikbaar via de wielkasten(!) van de auto, waarin aan beide zijden een gat zit. Deze zijn afgesloten met hard plastic doppen, die je eruit kan draaien. Als de eerste dop verwijderd is moet je er met je arm doorheen (let op de scherpe randen, schrammen gegarandeerd). Je moet dan op de tast op zoek naar het lampje (deze zit achter een tweede draaidop, laat deze niet vallen, want dan ligt ie onderin de ophanging van je motorblok), deze uit de fitting klikken (pak niet per ongeluk het grootlicht lampje, want een lamp in de fitting terugkrijgen is al lastig genoeg), met een arm (meer past er niet door het gat) het stekkertje van het lampje lospeuteren (dames, daar gaan je nagels!) aangezien het draadje niet lang genoeg is om door het gat te passen , en het nieuwe lampje moet je... volgt u me nog? Nee? Dan gaat u toch naar de dealer!
Dat dacht ik in 2007 ook, maar nee, de Renault dealer bleek er net zoveel moeite mee te hebben als ik. Drie monteurs hebben met lampjes en spiegeltjes zich twintig minuten vloekend staan verbazen hoe dit in godesnaam werkt (kennelijk is dit voor de gewone Megane anders). Toen heb ik het ze maar voorgedaan. Een klein lichtpuntje, als het je een keer gelukt is (kostte me anderhalf uur), dan gaat het de tweede keer een stuk eenvoudiger (kostte me 10 minuten). Ik doe het tegenwoordig zelf, aangezien ik bij Renault er tegenwoordig een afspraak voor moet maken, vervangend vervoer, etc...
RIJERVARINGEN deel II
Korte update: Ook na 87.000 kilometer is het rijgedrag van de auto prima en soepel. Soms ga je je geleidelijk irriteren aan kleinigheden, maar bij de Megane CC is dat niet het geval. Voor een vrij forse auto (1400kg) is de auto is zuinig: 1 op 20 is mogelijk als je heel voorzichtig rijdt, 1 op 17 is echter een reële waarde bij normaal gebruik. Je moet heel gek rijden om de auto onder de 1 op 15 te krijgen.
Einde historie
### 31-3-2009 ###:
Aangezien ik te weinig kilometers maak om de stevige maandelijkse bijdrage en bijtelling te compenseren heb ik vandaag met frisse tegenzin de CC ingeleverd bij de leasemaatschappij. Hier stoppen mijn updates dus!
10,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
