Renault Laguna Estate 1.5 dCi 110 Dynamique (2011)

autoreview

Gebruikersreview

23 juni 2013 om 22:30

Uitvoering	Laguna Estate 1.5 dCi 110 Dynamique
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2011
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand bij aanschaf	2 km
KM-stand laatst	0 km

23 juni 2013

Keuze

Na ruim twee jaar in volle tevredenheid (en tot grote ergernis van anderen) in een Toyota Prius te hebben gereden, belandde ik weer terug bij mijn oude nest, Renault. Voor de Prius reed ik een Renault Grand Scénic die mij zeer goed beviel.

Op het moment van bestellen was de Laguna heel erg scherp geprijsd: 27.690 euro voor een auto met allerlei toeters en bellen (navigatie, xenon, lichtmetalenvelgen, keyless entry, parkeersensoren, elektrisch inklapbare spiegels enzovoorts). Dat is wel héél scherp. Bovendien bleek de auto reeds na vijftien minuten onderweg te zijn heel erg fijn te rijden. Dit moest ‘m worden, de Renault Laguna in de Celsium uitvoering in de kleur Blanc Glacier met als enige optie een trekhaak.

Ik rijd zo’n 70.000 kilometer per jaar, dus een auto onder mijn ‘bezit’ (het is een leaseauto) wordt goed aan het werk gezet. Hoe is de Laguna mij bevallen?

Rijden

Laat ik positief beginnen. De Laguna rijdt erg fijn. Vooral de rust aan boord is iets waar ik dagelijks van heb genoten. De rust vertaalt zich op gebied van het geringe geluidsniveau, maar vooral naar het onderstel. De auto is totaal niet zijwindgevoelig en dat was na een Prius een verademing. Ook het veercomfort is erg fijn. Niet zweverig Frans, zoals de oude Citroën C5, niet zo hard als de eerste generatie BMW 1-serie, maar er prettig tussenin.

Voorts ligt de auto erg goed op de weg. De befaamde bocht vanaf de A6 richting Utrecht kun je hard doorheen. Ook bergweggetjes zijn leuk met de Laguna. De auto voelt lichtvoetig aan en je kunt er gewoon leuk mee sturen. Alhoewel, sturen....het stuurgevoel laat wel te wensen over. Het onderstel is weliswaar erg goed, maar het sturen gaat nog wel op (oude) Franse manier. Dat wil zeggen: licht en met weinig gevoel. Dat neemt aldus niet weg dat de wegligging op zichzelf erg goed is.

Interieur

Ook het dashboard is mooi vormgegeven. Geen drukke lijnen, geen flatscreen los op het dashboard waarin de navigatie huisvest, maar een sierlijk vormgegeven dashboard met zachte materialen. Weinig knoppen en een draaiknop à la iDrive waarmee de ingebouwde TomTom navigatie wordt bediend. Het TomTom systeem is het beste systeem dat ik tot op heden heb gezien als onboard navigatiesysteem. Niet het mooiste systeem grafisch gezien, maar wel het meest doeltreffende. Fantastisch. De meeste Nederlanders zullen dit systeem overigens wel kennen, aangezien half Nederland in een Renault Mégane rijdt.

Daarnaast is het ergonomisch allemaal dik voor elkaar. De cruise control laat zich prettig op het stuur bedienen. De radio is gemakkelijk te regelen via een hendel achter het stuur. Over de radio gesproken, de geluidskwaliteit is ook dik voor elkaar. In vergelijking met de Mégane van mijn schoonzoon met Arkamys boxen, is de geluidskwaliteit van de Laguna vele malen beter (de Laguna rijdt ook veel lekkerder overigens).

Na 185.000 kilometer zijn er (nagenoeg) geen rammels te bespeuren. Dat draagt zeker bij aan de kwaliteitsbeleving.

Kwaliteitsbeleving

Wat echter niet bijdraagt aan de kwaliteitsbeleving zijn de stoelen. De bestuurdersstoel is al behoorlijk uitgezeten (normaal postuur en 1.80 meter) en zit gewoon niet zoals je mag verwachten van een Franse auto. Immers, Franse auto’s worden (of werden?) dikwijls geroemd om hun fauteuils. Daarbij moet ik wel opmerken dat de huidige Laguna standaard met betere stoelen worden geleverd, evenals mijn generatie Laguna vanaf de Dynamique uitvoering. Ook de materialen van de deurbekleding zijn onder de maat. De plek in de deur waar mijn linkerarm op rust is versleten; de vulling is op sommige plekken volledig weg. En dat bij een auto van nog geen drie jaar oud. Hetzelfde geldt voor de armsteun rechts, tussen beide voorstoelen in. Ook daar is de vulling op de bepaalde plekken verdwenen en rust je arm op een harde plaat. Nog een leuke: ik heb al drie sturen in mijn Laguna gehad. Het leer bladderde af van de eerste twee sturen. Dat moet toch beter kunnen.

Renault blies weliswaar hoog van de toren bij de introductie dat de Laguna kon concurreren met de premium merken op gebied van kwaliteit, maar dan zullen ze toch echt nog een slag moeten maken. Niet alleen slijtage van het interieur is namelijk een punt van aandacht. Zo verdient een auto in deze klasse (even los van de prijs van dit actiemodel) toch echt gasveren om de motorkap omhoog te houden, in plaats van een lullig stokje. Daarnaast zijn de gasveren van de achterklep al vervangen nadat die een ouderwets ‘woink’ geluidje begonnen te maken. En dat voor een auto die op het moment van vervangen nog geen twee jaar oud was. Ook verdient de auto nu eigenlijk al een compleet nieuwe laklaag. De witte lak is van belabberde kwaliteit.

Motor

Het 1.5 dCi motortje met 110 pk is eigenlijk te licht voor een auto in deze gewichtscategorie. In Nederland voldoet het op zich wel. Zeker tegenwoordig waarin half Nederland rijdt in een ecomotor met (te) weinig vermogen. Tussen de 120 km/h en 160 km/h is de motor redelijk soepel. Je merkt met name wanneer de snelheid terugzakt naar zo’n 100 km/h en daarna weer op gang wil komen dat dit moeizaam gaat (in de zesde versnelling). Ook de tussenacceleratie van 80-120 km/h gaat niet erg vlot. In Duitsland regelmatig stukken topsnelheid gereden, dat is zo’n 200 km/h op de teller. Het duurt een tijd voordat je daar bent, maar eenmaal bereikt is er nog volledige rust aan boord en heb je geen moment het idee dat je echt hard gaat. Eén keer heb ik 215 km/h op de teller gehad met de wind in de rug en de weg naar beneden. Echter, met een stevige tegenwind kan het wel eens zo zijn dat je amper boven de 180 km/h kunt komen.

Verbruik

Het verbruik schommelt zo tussen de 5 en 6.5 liter per 100 kilometer. Die 5.0 haal ik op de lange vakantieritten naar het buitenland met de cruisecontrol op 130. In Nederland zit ik meestal rond de 6 liter per 100 kilometer. Daarbij moet ik wel opmerken dat ik voornamelijk snelwegkilometers afleg, waarbij leaserijderssnelheden gebruikelijk zijn. Kort en goed: je kunt dus zuiniger rijden, maar dan moet je wel een beetje je best doen.

Ruimteaanbod

Het ruimteaanbod is prima. Voorin zit je ruim. Achterin is de auto minder riant, met name omdat je de voeten niet kwijt kunt onder de voorstoelen. Maar op zich is het achterin prima uit te houden. De bagageruimte is niet super ruim, vergelijk het dus niet met de laadruimte van een Mondeo of Passat. Ik geloof dat de bagageruimte zo’n 500 liter is. Prima voor een lifestyle combi.

Problemen

Dan de problemen. Ik vergeet vast zaken, maar ik noem de dingen die ik mij nu voor de geest kan halen.

In het begin had de auto een enorm hoog brandstof verbruik, de auto reed 1 op 10. Oorzaak kon de garage niets vinden. Echter, nadat de auto een foutmelding had gegeven en de auto volgens de boordcomputer niet verder mocht rijden bleek na veel uitzoekwerk dat de turbo niet goed te zijn geprogrammeerd/afgesteld. Door dit gedoe heb ik drie keer stil gestaan langs de snelweg. Nadien was de auto sneller en zuiniger. Echter, de motor liep nog steeds erg tikkerig en rauw. Voordat de motor echt soepel was waren we wel 25.000 km verder.

Daarnaast heb ik veel last gehad van een trillend stuur. Om dit probleem te verhelpen is het stuurhuis al tweemaal vervangen (na 70.000 en 140.000 km). Problemen worden iedere keer voor een periode weer opgelost, maar niet structureel. Klachten komen nu weer terug ( 45.000 km na vervanging aldus).

Tijdens wintersport in Italië ben ik bijna gestrand. De auto hield enorm in en ik was bang dat we zouden stranden op de Brennerpass. De auto ging in de noodloop en ik kon de cruise control daardoor niet meer gebruiken. Wonder boven wonder hielden de klachten op een gegeven in Duitsland vanzelf op. Later bleek de problemen te komen door vocht in het brandstoffilter. Dit is vervangen.

Ook zijn door geklapper de schokbrekers al vervangen evenals de draagarmen.

De elektrische handrem is ook stuk geweest, de Laguna wilde daar niet meer vanaf. Heel vervelend.

Tot slot houdt de auto regelmatig in. Dit gebeurt tijdens het accelereren, maar ook tijdens constante snelheden op de cruise control.

Afsluitend

Kwalitatief moet Renault dus nog een slag maken (ik geef de Laguna voor de betrouwbaarheid een 5.5, daarom een kleine drie sterren). Mijn Renault garage was overigens wel altijd heel bereidwillig om te helpen. Bovendien was het echt een hele fijne auto om mee op pad te zijn. De 70.000 kilometers per jaar waren in de Laguna dan ook alles behalve een straf. Ook vind ik de auto nog steeds mooi, maar daar is niet iedereen het mee eens. Dat vind ik evenwel alleen maar leuk.

De vervanger van de Laguna haal ik morgen op. Dat is een BMW 320dA High Executive Touring. Ter zijner tijd zal ik daar wel een review van plaatsen.