Opel Corsa 1.3 CDTi Maxx (2004)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Corsa 1.3 CDTi Maxx
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2004
Jaar van aanschaf	2004
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

6 juni 2006

Ik ben de eigenaar van een Opel Corsa 1.3 cdti aangekocht op 09/08/2004, de wagen is dus nu bijna 2 jaar oud en heeft ongeveer 40000 km. Wanneer de wagen rijd, heb ik helemaal geen klachten en is hete een leuk autootje, MAAR dat veronderstelt natuurlijk dat hij ook weldegelijk moet rijden zonder problemen. En daar zit nu juist het probleem.

1) Na 300 km moest de wagen opnieuw binnen voor reparatie en werd een pomp vervangen (van verdere technische termen ben ik echter niet op de hoogte maar alle gegevens staan in de computer van de garage), dit nadat het vermogen van de turbo was weggevallen.(40 km per uur, +/- uur onderweg naar de garage, waar ze mij verzekerden dat rijden met de wagen geen enkel nadelig effect had voor de levensduur van de motor), hiervoor kreeg ik dan een vervangwagen toegewezen.

2) Na 3000 km, ongeveer een maand later moest de wagen opnieuw binnen voor “herstelling”. Op de autostrade waar ik tegen 120 km/uur reed viel plots al het vermogen van de motor weg en kon ik slechts met moeite tegen 40km/uur verder rijden. (Levensgevaarlijk, zeker op de ring rong Brussel waar er op sommige stukken geen pechstroken zijn). Ik belde onmiddellijk vanuit de wagen naar een concessiehouder van mijn garage (Van der Haegen). Zij verzekerden mij dat ze er onmiddellijk werk van zouden maken en dat ik tot bij hen moest zien te geraken. Op zich een niet zo makkelijke opgave, aangezien het toch nog een eindje rijden was. Aangekomen in de garage, bleek dat “er iets mis zou kunnen zijn” met de turbo van mijn wagen. Na heel wat overleg bleek er geen vervangwagen beschikbaar te zijn (wat normaal gezien de norm is bij een herstelling onder garantie) en werd besloten de wagen buiten de garage te plaatsen en opel assistance te bellen. Deze laatsten bekijken enkel het voertuig als het nog niet in de garage is geweest en kunnen dan beslissen een vervangwagen ter beschikking te stellen indien de wagen niet meer rijd, wat bij mij dus het geval was.

De mensen van opel assistance hadden natuurlijk door dat de wagen al in de garage was geweest en zeiden dat de concessiehouder gewoon zijn verantwoordelijkheid probeerde af te schuiven maar dat hij het toch zelf moest oplossen. Daar stond ik dan alleen gelaten als klant in de steek gelaten door de concessiehouder en de klantendienst van Opel. Na 4,5 u wachten, druk overleg en heel wat boze telefoontjes, kreeg ik eindelijk een vervanwagen ter beschikking die ik ’s avonds maar moest gaan ophalen.
Bij het ophalen van mijn wagen, na ongeveer 4 werkdagen, vroeg ik wat er nu eigenlijk stuk was. De uitleg die ik kreeg van een jonge mecanicien was, dat hij de turbo uit elkaar had gehaald en terug in elkaar had gestoken en dat het dan opnieuw werkte. Wat dus neerkomt op puur geluk volgens mij, of opnieuw een bewijs dat de auto slecht in elkaar gestoken was in de fabriek.

3) Twee weken later bij het grondig kuisen van mijn wagen ontdek ik allemaal kleine kapjes en putjes in mijn linker achterzijruit. Ik belde dus onmiddellijk naar de garage. Ik ga bij hen langs en de uitleg was dat dit enkel kon gebeurd zijn door toedoen van een slijpschijf die in de buurt van de wagen was gebruikt. Aangezien mijn wagen steeds in een bewaakte overdekte parking of thuis in de garage staat (en ik ben niet in het bezit van een slijpschijf) moesten ze toegeven dat de oorzaak waarschijnlijk bij hun te vinden was en dat ze niet voorzichtig waren omgesprongen met een dergelijke slijpschijf in de buurt van mijn wagen.

4) Voor het vervangen van deze ruit maakte ik opnieuw een afspraak. Maar op de dag dat ik mijn wagen diende binnen te brengen voor herstelling bleek de laatste vervangwagen juist de deur uit te zijn. Deze hadden meegegeven met mensen die het volgens hen dringender nodig hadden, maar de garagehouder had het niet de moeite gevonden mij hier op voorhand van te verwittigen.

5) Op hetzelfde moment kwamen ook problemen met de schakelbak naar boven (terugschakeling naar eerste vlotte helemaal niet). Hiervoor diende ook opnieuw een afspraak te worden gemaakt om hem opnieuw af te stellen. Blijkbaar was er een foutje ingeslopen bij de afstelling in de garage. (derde productiefout dus)

6) Rond 7000 was ik op vakantie in Frankrijk voor een weekendje en op de heenweg begon het lichtje voor de motorolie plots te branden, ik ben onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde garage gereden en heb daar mijn (nieuwe) wagen laten nakijken, de olie bleek bijna helemaal op te zijn, niet normaal dus voor een wagen met 7000 km op de teller vonden de garagisten van een plaatselijke Renault garage, maar bij Opel vonden ze dit achteraf blijkbaar heel normaal.

7) Op 15000 km ging ik naar het “nazicht” (aangegeven kilomterstand door consessiehouder), ik vertelde hen dat ik op vakantie zou vertrekken naar “de sneeuw” en dat ik wilde dat ze alles héél goed nakeken. 3u later na nazicht bleek alles in orde, de auto zou in optimale conditie verkeren.

8) Een week en half later, toen ik op een avond wou vertrekken, bleef het lampje voor electromechanisch defect aanhoudend branden. Ik maakte dus opnieuw een afspraak in de garage, waarop de conclusie door de garagist was: 2 gloeibougies kapot. Na een tijdje aandringen kreeg ik de mecanicien te zien die aan mijn wagen gewerkt had. Deze zei na enige aarzeling dat dit eigenlijk helemaal niet normaal was en dat dit, volgens hem, waarschijnlijk in het productieproces is fout gelopen.

9) Op 30000 km ging de wagen voor groot onderhoud binnen. Een aantal bemerkingen die ik maakte waren: schilfers teruggevonden onder de wagen van soms 3 centimeter lang in roestbruine kleur, olie/ smeerolie (roodachtig) vlekken op regelmatige basis terug te vinden onder de auto. Na een nazicht van ongeveer 3 uur bleek voor het eerste probleem een oplossing te zijn, hiervoor zouden ze “een buis” vervangen die spijtig genoeg nu niet in voorraad was. De oorzaak van het tweede probleem bleek onvindbaar te zijn. 350 Euro later bleek de auto dus weer tip top in orde.

10) Na twee maanden wachten op het telefoontje van de concessiehouder, dat natuurlijk niet kwam, belde ik hen zelf op om te vragen wanneer het bestelde onderdeel zou geleverd worden. Het antwoord was nogal verbluffend, “oei meneer dat zijn wij precies vergeten, ik zal het nu bestellen en laat u zo spoedig mogelijk opnieuw iets weten.” Na twee weken was het stuk inderdaad voor handen en werd het na het maken van alweer een afspraak en het daarbij gepaarde tijdverlies vervangen. De lekkage zou nu dus zijn verholpen.

11) Een maand later, vind ik opnieuw sporen van roestkleurige schilfers onder de wagen en zijn nog steeds de olievlekken niet verdwenen.
12) Wegens omstandigheden heeft de wagen twee weken stilgestaan (in een garage), wanneer ik wil vertrekken gebeurt het volgende: de wagen start maar achteruitrijden wil niet lukken. De wagen geeft de indruk dat de handrem, die helemaal naar beneden staat toch nog geblokkeerd is. Wanneer ik gas geef trekt het achterste naar boven, zoals destijds bij de Citroën DS en BX. Zeer vreemd dus voor een Opel Corsa. Vooruit rijden wil ook eerst niet vlotten, maar na wat “geprobeer” krijg ik hem uiteindelijk toch “los”. Mijn vreugde blijkt van korte duur te zijn want na enkele honderden meters hoor ik reeds een geluid dat er eigenlijk niet hoeft te zijn en mijn haar weer laat recht komen. Ik kan dus alleen veronderstellen dat een Opel niet gemaakt is om twee weken stil te staan?

Echt geen aanrader dus. Zijn er nog mensen die deze problemen hebben meegemaakt?
Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk van de wagen af en vroeg mij af of ze hem niet gewoon terugnemen? Het is duidelijk dat dit niet is waarvoor ik betaald heb.