Opel Astra 1.2 Turbo 130pk Business Edition (2020)

autoreview

4 april 2020 om 23:21

Uitvoering	Astra 1.2 Turbo 130pk Business Edition
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2020
Jaar van aanschaf	2020
KM-stand bij aanschaf	77 km
KM-stand laatst	90.000 km

Stille en comfortabele reisgenoot

330 km
4 april 2020

Terwijl half Nederland thuis werkt (mezelf incluis), had ik op 1 april het genoegen om een gloednieuwe Opel Astra 1.2 Business Edition in ontvangst te mogen nemen van Opel Mill uit Dordrecht. Waarom koos ik voor deze Astra? En wat zijn mijn eerste ervaringen na iets meer dan 300 kilometer rij-ervaring? Lees verder, want in deze eerste review vertel ik je er meer over.

Mijn vorige reisgenoot: een Renault Clio 1.5 dCi
Ik had een Renault Clio dCi uit 2015 (lease), die ik ruim een jaar geleden kreeg toen ik begon bij mijn werkgever. De bijtelling van de Clio gaat in 2020 omhoog van 14 naar 22%. En als ik dan toch de volle mep aan bijtelling moet betalen voor een auto, dan kies ik ook graag waar ik in rijd. Met de Clio was niks mis, want het is een ruime auto in het B-segment, ziet er leuk uit, en met de 90-pk-dieselmotor is het een potent wagentje. Maar ik vond de Clio ook erg lawaaierig, vooral op de snelweg. Ook is het interieur van de Clio wat mij betreft teveel een plastic kermis. De versnellingsbak kan gewoon beter en het stuurgedrag is oké, maar niet zo goed als bijv. een Ford Fiësta.

Wensen en eisen voor een nieuwe auto
Ik rijd 40.000 tot 50.000 km per jaar en breng dus elke dag een paar uur in de auto door. Daarom moest de nieuwe auto aan de volgende eisen voldoen:
- Stil, ook op de snelweg
- Mooie balans tussen comfortabel en sportief onderstel
- Voldoende vlotte motor (met name koppel is belangrijk).
- Goede stoelen
- Qua uitrusting goed bij de tijd: moderne multimedia met CarPlay/Android Auto, climate control, cruise control, LED-verlichting
- Kek kleurtje, géén leaseblik zwart/grijs/wit
- Hatchback in het C-segment. Daarmee hopelijk iets degelijker dan veel auto's in het B-segment. Geen station, want die ruimte heb ik toch niet nodig. Cross-over/SUV hoeft ook niet, want die zijn duurder dan vergelijkbare hatchback. Dat geld geef ik liever uit bij de optielijst.
- Actieradius >400 km

Keuze, keuzes keuzes: elektrisch of toch weer fossiel?
Eerst overwoog ik een elektrische auto. In Utrecht en omgeving (waar ik woon) lijken de Tesla Model 3's, Nissan Leafs etc. soms wel gratis te worden uitgedeeld. Met 4% bijtelling (nu 8%) kunnen veel mensen zich ook een substantieel duurdere elektrische auto veroorloven. Allereerst elektrisch. Op het moment dat ik een keuze moest maken (eind 2019) vond ik eigenlijk alleen de Kia Niro en de Tesla Model 3 mooie auto's. Op de Niro zat meer dan een jaar levertijd. Next. De Model 3 is alleen interessant met het grote laadpakket, maar werd daarmee te duur. Bovendien: ik ga binnenkort verhuizen en zal ook in m'n nieuwe woning niet op eigen terrein kunnen laden. En ik heb simpelweg geen zin om de concurrentie aan te gaan met mijn buren en wijkgenoten om de felbegeerde dichtstbijzijnde openbare laadpaal. Eenmaal aan de openbare laadpaal betaalt mijn werkgever alsnog evenveel als aan de pomp.
Blijft over: benzine of diesel, al dan niet in combinatie met (mild-, pug-in-) hybride. Diesel wordt in de leaseprijs genadeloos afgestraft, dus valt af. (Plug-in)hybride is vaak ook duurder in aanschaf en dus in bijtelling. Conclusie: het wordt een benzine-auto.

Keuzes, keuzes keuzes; Mazda 3, Ford Focus of Opel Astra?
Van de benzine-stokende hatches spreken de Mazda 3, Ford Focus en Opel Astra mij het meest aan, qua uiterlijk, rij-eigenschappen en uitrusting-prijs-verhouding.

De Mazda 3 heeft een uitgesproken uiterlijk. You love it or you hate it, denk ik. Ik behoor tot die eerste categorie. En je móet 'm haast wel in knalrood bestellen, want dat is verreweg de mooiste kleur uit het pallet. Sterke punten van de Mazda 3 zijn: mooi uiterlijk, werkelijk schitterend interieur in deze prijsklasse, handbak schakelt super soepel én trefzeker. De Mazda is gebouwd als een sportauto: je zit laag in de auto, alsof je in een kart zit en dat moet je maar net prettig vinden. De Sky-Activ-X-motor met 180pk is vlot, maar niet per se vlotter dan concurrenten met 50pk minder. Wel merk je dat het een atmosferische motor is; hij trekt vrij lineair door. Die 180pk merk je dus pas bij hogere toerentallen en snelheden. Minder sterke punten van de Mazda zijn: gigantische dode hoek, zó weinig zitruimte achterin dat ze er net zo goed een coupé van hadden gemaakt en een relatief hoge vanaf prijs (al zit daar wel alles op wat je hartje begeert). Ze hebben simpelweg geen schrale showroomlokkertje-uitvoering gemaakt. Het uitgesproken uiterlijk en lage zitpositie waren dingen die mijn vriendin minder kon waarderen. Dit in combinatie met de relatief hoge prijs maakten dat ik de Mazda (met lichte pijn in het hart, dat wel) heb doorgestreept.

De Ford Focus ken ik van vorige modellen en dat is gewoon altijd een goede aanbieding voor wie ruimte en meer dan prima rij-eigenschappen wil combineren met een goede prijs-uitrusting-verhouding. Toch moet hij wat dit laatste betreft afleggen tegen de Astra. Ook had ik wat twijfels bij het relatief lage koppel van de 1.0 ecoboost. In Nederland is het vast toereikend, maar in de bergen of met een flink pak mensen/spullen achterin denk ik toch wat onderbemeten. Tot slot is het interieur oké, maar ik word er ook niet warm of koud van. Uiteindelijk heb ik dus ook de Ford doorgestreept.

Blijft over: de Opel Astra. De Elegance-uitvoering heeft werkelijk alles aan boord wat je (niet) kunt verzinnen. Maar die is net zo duur als de Mazda 3 of Ford Focus met gelijke uitrusting. De Opel Astra is er ook als Business Edition. Die is iets minder obsceen luxe als de Elegance, maar heeft wel alles aan boord wat ik wilde hebben. Én nadat ik nog vrijwel alle losse opties had aangevinkt, was hij nog steeds €3000 tot €4000 goedkoper dan de concurrenten in deze vergelijking. Wel iets minder spannend dan een Mazda 3, maar dat kon deels worden gecompenseerd door 'm te bestellen in knalrood.

Hoe bevallen de eerste kilometers met de Astra?
Ronduit goed. Hieronder beoordeel ik de auto op basis van de weinig eerste kilometers die ik heb gemaakt op de onderdelen die ik belangrijk vond bij de keuze voor deze auto (zie boven).

Stilte, eindelijk weer rust onderweg
Waar ik de Clio een enorme lawaaibak vond, waar de dieselmotor en het ontbreken van degelijke isolatie debet aan waren, is dit een verademing zeg. Het kleine drie-cilindertje is niet hoorbaar, ook niet op de snelweg. Hooguit een beetje wind- en bandengeluid, maar dat is normaal.

Lekkere rij-eigenschappen
De auto is comfortabel, maar zeker niet week. Hij geeft je voldoende feedback over wat er onder de auto gebeurt. Stuurgedrag is gewoon lekker precies en geeft voldoende feedback.

Motor: hij haalt de 100 op de snelweg ?
Een 1.2 drie-cilinder die 130 pk levert is zat voor dagelijks gebruik voor deze auto (die 1180kg weegt). Nog belangrijker vind ik het koppel van 225nm bij 2000 tpm. Dat is echt meer dan de meeste concurrenten. Deze motor wordt geleverd met 110, 130 en 145 pk. De 130 pk-versie levert meer koppel bij hetzelfde tpm dan de 110 pk-versie. De 145 pk-versie levert alleen meer pk's bij hetzelfde koppel/tpm. De 130pk-versie is dus de sweet spot wat mij betreft. Met deze motor komt hij gewoon niks tekort. Hij pakt lekker op, al vanaf lage toerentallen onder de 2000 tpm. 80 km/u in z'n 6e versnelling gaat geruisloos met 1500 tpm. Als je dan het gas intrapt, dan versnelt ie wel, al gaat het natuurlijk veel sneller als je terugschakelt naar de 5e versnelling. Inmiddels zijn de 3-cilinders wel zo ver ontwikkeld dat van trillingen of lawaai geen sprake meer is. Alleen bij optrekken vanuit lage toerentallen hoor je wel een typisch roffeltje van de 3-cilinder. Ik vind dat juist leuk!

Stoelen geven veel steun
Goede stoelen zijn belangrijk. Ik heb gekozen voor de optionele stoelen die gecertificeerd zijn door het Duitse AGR (een organisatie die stoelen certificeert, o.a. voor mensen die rugklachten hebben, voor zover ik het heb begrepen). Ze hebben flinke wangen, die veel zijdelingse steun geven. Ze zijn handmatig in hoogte verstelbaar en hebben een elektrisch verstelbare lendensteun. Dit laatste vind ik echt een toevoeging. En het zitvlak is verlengbaar, iets wat je in deze prijsklasse niet veel ziet.

Aan boord: vrij hoge zitpositie, veel overzicht
Eenmaal aan boord is het een totaal andere auto dan de Mazda 3. Waar je bij de Mazda het idee hebt met je kont op het asfalt te zitten, zit je in de Astra eerder vrij hoog. Hierdoor heb je veel overzicht over de weg. Puntje van kritiek: het stuur is in hoogte beperkt verstelbaar, niet in diepte. Jammer, want ik wil de stoel vrij hoog zetten om meer ruimte voor m'n benen te creëren (ik ben 1,85m). Maar dan wil ik het stuur eigenlijk nét iets hoger hebben dan hij nu staat. Het is niet vervelend of onconfortabel en waarschijnlijk is het gewoon een kwestie van wennen. Ben je wat langer, ga dan eerst een goede proefrit maken en let op de zitpositie.

UPDATE 12/4/2020: ik ben erachter gekomen dat het stuur zowel in hoogte als in diepte verstelbaar is.

Uitrusting: alles wat het hartje begeert
Aan mooie spulletjes ontbreekt het zeer zeker niet aan boord. Climate control, stoel- en stuurverwarming, automatisch dimmende binnenspiegel, automatische verlichting, een snel en duidelijk multimediasysteem met navigatie, DAB+ en Apple Carplay/Android Auto. Wel mis ik een handig vakje om een zonnebril in op te bergen.

Tot slot: ik houd jullie op de hoogte!
Tot zover mijn eerste ervaringen met de Astra. Ik ben dik tevreden. Mooie bak, rijdt lekker en heeft alles dat ik belangrijk vind aan boord. Als ik wat meer kilometers heb gemaakt, zal ik een update plaatsen. Dan kan ik hopelijk ook iets zeggen over de degelijkheid en het verbruik.

P.S. dit was mijn eerste review. Vond je het leuk? Mis je iets dat ik niet besproken heb? Heb je tips hoe het beter kan? Laat het me weten in de comments!

Eindoordeel: Amerikaanse Duitser met Franse fratse

90.000 km
30 september 2022

Eind september 2022 heb ik de Astra ingeleverd bij de leasemaatschappij. Overall heb ik er een prettige reisgenoot aan gehad, al is de Astra niet perfect.

Belangrijkste pluspunten:
- prettige stoelen, met zetelverlengers, ideaal voor de langere benen
- voldoende stil aan boord
- van alle moderne gemakken voorzien: van cruise control en climate control tot stoelverwarming, CarPlay, etc.
- heel erg zuinig! 19 km per liter heb ik over een jaargemiddelde zonder moeite gehaald. Terwijl ik geen truttige chauffeur ben. Wel een anticiperende chauffeur, veel snelwegkilometers en veel cruise control.
- op zich voldoende vermogen met 130 pk
- schakelt soepel en trefzeker
- achterpassagiers hebben echt bovengemiddeld veel beenruimte en voldoende hoofdruimte. Een stuk meer dan bij veel concurrerende modellen.

Wat tegenviel:
- de motor levert op zichzelf voldoende vermogen (zie pluspunten), máár: de handbak heeft lange verzeten, waardoor het toerental te ver terugvalt bij opschakelen. De motor moet het dan vooral hebben van het koppel en dat heeft hij dan weer net te weinig als je wilt inhalen op de snelweg of bij hoogteverschillen.
- bij ongeveer 65.000 km gaf de auto geregeld motorstoringen, waarbij de motor in noodloop ging. Het vermogen werd gevoelsmatig gehalveerd, en dan rijd je ineens in een wel heel trage auto. Het probleem deed zich vooral voor bij inhalen/versnellen op hogere snelheden en bij hoogteverschillen. Na herstart was het probleem altijd verholpen (en kwam het weer terug). Bij diagnose bij twee verschillende garages bleek dat er onderdruk ontstond tussen motor en turbo (als ik het goed uitleg); de motor vroeg meer lucht dan de turbo kon leveren. Dit was volgens de garages zogeheten en door veel autobezitters gevreesde 'producteigenschap'. Ammehoela, producteigenschap! Een auto van 2 jaar oud met 65.000 kms die om de haverklap motorstoringen geeft... Eén van de garages gaf aan dat veel kleinere turbomotoren dit probleem hebben; als je de motoren zwaarder belast, dan is het motorvolume gewoon te klein. Of zoals ik dat noem: rotzooi.
- Bij de diagnoses van de motorstoringen bleek ook dat er veel te weinig olie in het carter zat, terwijl de auto altijd netjes op tijd onderhoud kreeg. Dus óók nog eens een hoog olieverbruik bij 65.000 kms! Waardeloos! Deze specifieke generatie Astra is ontwikkeld in de tijd dat Opel is verkocht door GM aan Stellantis. Het is in de basis een Amerikaanse Opel, maar wel al met een Franse motor. Tja, need I say more?
- Je mist aflegruimte in de auto. Ik bewaar alleen het hoogstnoodzakelijke in m'n auto en heb dus niet veel nodig, maar een vakje waar je telefoon goed in past én een fatsoenlijk vakje voor een zonnebril lijkt me vandaag de dag niet teveel gevraagd.
- Terwijl de ruimte voor achterpassagiers goed voor elkaar is, vind ik de achterbak aan de kleine kant. Mijn Clio die ik hiervoor had, had net zoveel ruimte terwijl de Astra toch echt een segment hoger zit dan de Clio. Bovendien heb je een hoge tildrempel en is er geen verstelbare laadvloer. Ja, natuurlijk kun je de stationwagen nemen als je dat belangrijk vindt. Toch bieden concurrenten als de Golf meer en praktischer ruimte in de achterbak.

Final verdict: het grootste deel van de tijd heb ik aan de auto een prettige reisgenoot gehad, zoals ik al in mijn eerste review schreef. Voldoende ruimte aan boord, prettige stoelen, voldoende luxe en een goede balans tussen scherp stuurgedrag en voldoende comfort maken het een fijne auto om veel kilometers in door te brengen. Maar: de motor-, turbo- en handbak problemen en afstelling vind ik écht onacceptabel voor zo'n jonge auto met zo weinig kilometers. Voor mij daarom niet nog eens zo'n auto met zo'n kleine turbomotor.