Mitsubishi Lancer 1.3 GL (1989)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Lancer 1.3 GL |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1989 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 65.885 km |
| KM-stand laatst | 78.210 km |
Een warm welkom
Zelf heb ik 3x een Mitsubishi Colt gehad van de generatie c50, 1988-1992. Daarvan is hier ook een review te vinden. 2 van die 3 rijden gelukkig nog rond bij liefhebbers. Nog met een warm gevoel denk ik terug aan die auto's, maar omdat ik >25.000 km per jaar ging rijden, was een iets recentere auto de wens met wat meer luxe. Daarbij vond ik het zond ze als daily driver binnen 2 jaar helemaal af te raggen. Ik heb meerdere auto's gehad, en inmiddels een hele rationele, omdat ik ook een appartement heb gekocht en ingericht en je nu eenmaal prioriteiten moet stellen. Wel altijd met een grote big smile aan die Colts teruggedacht.
Echter kwam mijn vriend een aantal weken geleden met de vraag of ik voor hem een eerste autootje wilde uitzoeken in de prijscategorie tot €750, dus meer een soort overdekte fiets om dagelijks 15 km mee af te leggen tegen niet al te hoge vaste en variabele lasten. Gekeken naar auto's als een Peugeot 106/Suzuki Alto etc, maar dat zijn allemaal wel wat kleine autootjes als je allebei 1.90m bent en daarbij toch ook wat standaard.
Stiekem wilde ik weer een Colt kopen, enerzijds omdat ik weet dat mijn vriend hier een betrouwbaar, leuk karretje aan heeft en anderzijds natuurlijk een beetje eigen belang :). Echter zijn deze modellen inmiddels echt meer uitgestorven dan toen en helemaal onvindbaar. Die hoop had ik dus al bijna opgegeven, tot ik 's avonds in bed een keer op Marketplace Facebook aan het scrollen was en daar een Lancer c60 tegenkwam. Mijn vriend vond hem eerst afschuwelijk en moest er niet aan denken, maar na wat uitleg over dat dit met zijn budget een zeer verstandige aankoop is vanwege oerbetrouwbare techniek, nog geen 66.000 km op de teller, t/m 2016 eerste eigenaar en daarna in de familie gebleven, mocht ik een bod doen, waarbij ik ook nog eens €150 van de prijs heb af gekregen.
Helaas stond de auto in Zeeland en dat is 202 km van mijn huis af, dus we konden pas het weekend gaan kijken. Nadeel is dus wel dat je een halve dag kwijt bent als het niks is, voordeel is dat mijn vriend meteen lekker kan wennen en inrijden tijdens zo'n rit als we hem wel meenemen. De uitkomst van de bezichtiging laat zich raden, anders waren we nu niet hier :-).
Uiteraard is deze review niet bedoeld mensen over de streep te trekken die twijfelen over de aanschaf van zo'n model, maar meer voor de nostalgie. Ik zag namelijk de laatste tijd een aantal 80's sedans voorbij komen op deze pagina en denk dat dit exemplaar er prima tussen kan.
Mag ik aan u voorstellen, onze Louvre Brown metallic Mitusbishi Lancer 1.3 GL 4-deurs geboren op 16-11-1989.
Met nog geen 66.000 km op de klok bij aanschaf net ingereden. Even voor de beeldvorming, in 2003 had deze auto 51.000 km op de teller staan, dus de afgelopen jaren heeft hij voornamelijk stil gestaan. Grappig detail, hij is afgeleverd en onderhouden bij dezelfde dealer als een van mijn Colts destijds, dus het (dealer)sleutelhangertje uit 1989 wat bij de aflevering van die Colt zat, kom nu weer van pas ;).
De auto is niet alleen erg koddig om te zien, hij is inmiddels ook behoorlijk zeldzaam geworden én voor het geld een fantastische aankoop als je het mij vraagt. Uiteraard kun je er nooit in kijken en kan zelfs een Toyota of Mitsubishi kapot, maar even resumerend, heeft deze auto in juli bij km-stand 65.885 een apk zonder adviespunten en een beurtje met nieuwe vloeistoffen en filters gekregen. Hierna is niet meer gereden Hij kan er dus weer tot juli 2020 tegenaan. Tevens liggen er 4 splinternieuwe Michelin banden onder en is bij 60.000 km de distributieriem vernieuwd (november 2016, na overlijden eerste eigenaar). Daarbij heb ik 3 succeservaringen met deze techniek en die auto's leken er bij aanschaf een stuk beroerder bij te staan.
Het enige wat erop aan te merken valt, is dat er een deuk linksachter zit. Deze is wel via de kofferbak uitgeklopt, maar blijft een lelijke plek zo op de verder zeer nette carrosserie. Tevens ontbreken de originele Mitsubishi wieldoppen en heb ik er voor nu even een mattensetje uit de Action ingelegd, zodat het tapijt in de auto netjes blijft. Ook is, zoals het Mitsubishi's uit deze periode betaamt, bij deze auto de pookhoes tot op de draad versleten wegens verkeerde materiaalkeuze uit de fabriek. Hier is dan verder alles wel zo'n beetje mee gezegd en best overkomelijk. Ik zal de pookhoes komende week al vervangen, naar de wieldoppen van deze generatie moet ik even op zoek via onderdelenlijn/sloperijen en de slecht 'uitgedeukte' deuk laten we voor nu even wat hij is, maar misschien kijk ik ooit nog een bevriend schadehersteller even lief aan.
Voor nu eerst maar even meters maken en nog eens meters maken. Allereerst goed voor mijn vriend zelf die al een aantal maanden geen auto meer had gereden en ten tweede voor de auto, want rust roest. De auto reed gisteren bij de proefrit dan ook wat stoekkerig en alles leek een beetje te 'kleven'. Ik kon hier wel doorheen kijken en heb aangeraden dat mijn vriend de auto op de lange terugweg eerst rustig warm moest rijden en daarna daar waar kan een beetje schoonbranden en toeren maken, remmen een aantal keer opbouwen gebruiken etc. 2 uur snelweg leent zich hier goed voor en eerlijk is eerlijk, gisteravond was er al een enorm verschil in rijden te merken. De auto pakt weer op zoals het hoort, lekker soepeltjes en vlot, loopt stationair lekker, de gewenning gaat steeds beter en na hem even lekker helemaal schoongemaakt en de persoonlijke spulletjes erin, is mijn vriend er nu gelukkig net zo blij mee als ik :).
De uitvoering? Eerlijk is eerlijk, ook voor mij is het wennen. Deze versie is namelijk iets minder aangekleed dan de Colts die ik heb gereden. De GL was destijds de luxe variant aan de basismotor gekoppeld, er was ook een 1,3 EL, de ultieme basis motor. Maar wat is luxe anno 1989? Simpel, dat de enige luxe die erop zit is; 5-bak, digitaal klokje, radio, 'luxe' interieur met hoogwaardig stof en allerlei extra bakjes en vakjes plus een in hoogte verstelbare bestuurdersstoel en in hoogte én diepte! verstelbaar stuur. De zit achter het stuur is dus wel heerlijk. Tevens biedt de auto voldoende ruimte om met 4 man op pad te gaan en is daarin daadwerkelijk praktischer dan zijn Colt-broertje.
De auto is dan dus ook voorzien van de basismotor, een 1,3 carburateur motor met 68 pk, gekoppeld aan een 5-bak. Hoe rijdt dat? Gek genoeg helemaal prima! Nogmaals, de auto zal geen zwaar leven krijgen hier en pakt op de trajecten die ermee gereden worden verrassend vlot en soepel op, je bent nooit als laatst bij het stoplicht weg en je jaagt hem met alle plezier zo door al zijn versnellingen heen. Overigens is dat zo'n typische Japanse schakeldoos, ofwel klik-klak door de verzetten heen en je zal nooit mis prikken. Een kind zou er nog in weg kunnen rijden, zo prettig doen koppeling en versnellingsbak hun werk. Ook op de snelweg even kort de 140, op de teller dan, aangetikt en dat ging prima! Wel is er boven de 130 veel windgeruis etc, maar hij ligt als een huis op de weg en geeft geen kik. 110-120 km/h is een lekkere kruissnelheid voor deze auto, waarbij het geluidsvolume niet al te heftig is, het motortje tevreden knort en je een verbruik van 1:14 kunt halen.
Ook merk je op die snelheden niks van het ontbreken van stuurbekrachtiging, alleen met inparkeren is dit even wennen.
Het nadeel van deze auto's was en is altijd een beetje dat de roest de motor inhaalt. Vaak is de techniek nog in prima staat en klaar voor nog een ronde, maar maakt de roestduivel daar korte metten mee. Ondanks dat dit gewoon een gebruikte buitenslaper is geweest, zit er dus werkelijk geen spatje of blaasje op deze auto. Alleen op het dak een klein plekje wegens niet goed verwijderde vogelpoep, maar de spatborden, wielkastranden, dorpels en andere zwakke Mitsubishi punten zijn knoephard, onaangetast en alsof dat deel zo uit de fabriek komt. Dit zou dus zomaar eens een langlopertje kunnen worden, een overlever is hij immers al.
Komende maand zal de auto nog 3x per week lekker wat lange trajecten Nijmegen-Tilburg gaan maken, daarna vindt werk dichter in de buurt plaats en zal er alleen af en toe nog familiebezoek mee in Tilburg plaatsvinden, hoewel we dat het merendeel van de tijd met mijn auto zullen doen. Al met al wordt hij dus wel ingezet al daily driver, maar voor maximaal 5000-7000 km per jaar. Dan staat er nog steeds lang geen ton op de teller.
Misschien houden we hem er dan wel altijd voor de fun bij en zetten we de belasting en verzekering om naar youngtimer, waardoor je hem voor een paar tientjes per jaar aan kunt houden. Geld zullen deze auto's namelijk toch niet waard worden, maar hoe cool is het om dit nog te zien tussen alle grijze, grijze en grijze eco-/blue-/green- en weet ik veel wat voor bijtellingsbesparende typeplaatjes om nog maar te zwijgen over EV Niro's, Model 3 etc.
Gewoon lekker terug naar de basis, raampje open draaien, Lois Lane (of Lily was here van Candy Dulfer die op nummer 1 stond toen deze auto op naam werd gezet) uit de speakers en gaan met die panty!
Eerste keer APK
Dee Lancer doet het nog prima en is afgelopen week retour gekomen van vers onderhoud. Dit bestond uit een grote beurt en apk (die weer 2 jaar! geldig is). Er was 1 apk afkeurpunt, namelijk de aandrijfas hoezen. Daarbij was een lichte olielekkage bij de kleppendekselpakking, dus ook deze is direct vervangen. Tot slot nog een nieuwe V-snaar, de oude was ver heen en piepte als een malle met koud weer en voor de veiligheid een setje ruitenwisserbladen. Totale schade €350 met als opmerking van de monteur: veel plezier met de komende 300.000 km (staat nu op 72.000) in deze auto, hij is in top staat en ook de bodem had 0 roest en is ooit nog na getectyleerd.
We dachten destijds nog na om de deuk linksachter te herstellen, maar zoals benoemd zijn daar 4 deukjes inbraakschade bij gekomen en heeft er terwijl hij geparkeerd stond een busje achter tegenaan gereden. Inmiddels is er dus wel wat meer schade dan een paar honderd euro en die overstijgt wel ruim de dagwaarde. Voordeel van die laatste schade is wel dat de verzekering 450 euro heeft uitgekeerd en de schade met een lamp van de sloop (€25) voor 80% is verholpen. De aanschafwaarde van deze auto is daarmee opeens nog maar €250 en goedkoper en betrouwbaarder kun je dan toch niet rijden. Daarbij rijd je dan ook nog eens in een compleet uitgestorven, zeldzaam modelletje rond. Ondanks al zijn sufheid een autootje dat echt onverslijtbaar is, vlot en ruim genoeg en die zijn taak als 2e autootje prima volbrengt.
Still going strong
Het is een autootje voor erbij en voor de fun, dus de kilometers vliegen er niet op.
Maar toch is deze dame vandaag weer voor 26 maanden goedgekeurd met de complimenten van de keurmeester! Dus tot juli 2024 hopelijk zonder onkosten rijden.
Voor de apk dienden alleen de 2 achterbanden vervangen te worden i.v.m. leeftijd (2011) en een knipperlichtje. Op eigen verzoek ook de ruitenwisserbladen laten vervangen.
Schade inclusief kleine beurt was 300 euro, dus omgerekend 150 euro per jaar. Afschrijving is natuurlijk 0, dus goedkoper rijden is haast onmogelijk.
Het ding blijft maart starten en lopen als een tierelier. Jammer dat ze vrijwel volledig zijn uitgestorven inmiddels.
Een auto die ruim 32 jaar rijdt, dat noem ik pas duurzaam.
- Betrouwbaarheid4
- Prestaties3
- Comfort3
- Kosten3
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
