Uitvoering

Clubman Cooper

Versnellingen

6, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2018

Jaar van aanschaf

2022

KM-stand bij aanschaf

92.000 km

KM-stand laatst

107.000 km

Welkom niet-zo-ienieminie Mini

107.000 km

12 april 2023

Sinds ongeveer 1 jaar zijn wij de tevreden eigenaars van een Mini Clubman Cooper, dus met de 136 pk-versie van de 1.5 liter BMW-driepitter. Met de aanschaf van deze tweedehands auto zijn we voor het eerst in bijna 40 jaar (!) Renault-loos: we hebben er al die jaren altijd wel een of twee van dat merk gehad, benzine en diesel, en die functioneerden werkelijk zonder problemen – een unicum?
Waarom dan toch geen Renault meer? Simpelweg omdat mijn vrouw de laatste twee witte Clio Estates teveel op een bedrijfswagentje vond lijken, en nu “iets leukers” wilde: een Mini dus. Met onze 120i hebben we nu dus twee bolides uit de Bimmer-stal voor de deur.

Het was ff flink zoeken om de gewenste configuratie te vinden, want de eisen en wensen omvatten bijvoorbeeld: een stoere, tweekleurige uitvoering (liefst met zwart dak), Cooper-versie, automaat, niet zo’n volledig zwart interieur, geen geblindeerde achterramen, kekke strepen op de motorkap, navigatie, sportstoelen, LED-koplampen, parkeerpiepers, en zo nog wat comfort- en plezierverhogende zaken. En voor een zorgeloos gemoed wel eentje met een redelijke km-stand en een fatsoenlijke garantie.
Op het moment van zoeken was er uit de ruim tweehonderdtwintig beschikbare tweedehands Clubmans in Nederland precies 1 die aan onze checklist voldeed: deze dus, en met 2 jaar Mini-garantie. Om kort te gaan: het was kijken, proefrijden, onderhandelen en kopen.

Hoe bevalt de Clubman? Ronduit uitstekend! Hij rijdt voortreffelijk en vooral vermakelijk, met een prima wegligging is het ook heerlijk om slingerweggetjes te rijden, ’t is helemaal geen stuiterbak (want met ongeveer dezelfde wielbasis als onze 120i), een lekkere vlotte automaat, en in de Sportstand is ie nog scherper en gromt ie van plezier. Hij is ruimer dan gedacht (4 volwassenen kunnen er prima in zitten; met twee personen aan boord is er best veel bagageruimte voor heel veel spullen), en het verbruik zit op zo’n 1:15/16 op basis van relatief veel korte ritten, not bad at all. Wat ook opvalt, zeker bij harde of stormachtige wind: hij ligt heel stabiel op de weg, veel stabieler dan onze eerdere Clio’s. Daarin komt de BMW ondersteltechniek en -ervaring duidelijk naar voren.
Het heerlijke rijgedrag kwam trouwens helemaal tot z’n recht toen we in de zomervakantie de Grossglockner Hochalpenstrasse in Oostenrijk meermaals bedwongen.

De auto heeft die twee grappige achterdeurtjes, en die zijn in praktijk toch best wel handig. Maar de middenstijl neemt wel wat uitzicht naar achteren weg, dat dan wel weer. De buitenspiegels zijn echter tamelijk groot, dus dat verbetert het zicht naar achteren fors. En -zoals anderen ook al opmerkten in hun reviews over een Mini- de voorruit staat nogal rechtop en wat verder van de bestuurder weg. Daardoor moet je -als je vooraan bij een verkeerslicht staat te wachten- vaak wel ff wat bukken om de boven de weg hangende lichten van rood op groen te kunnen zien springen. Ach ja, had ik maar niet tot 1.95m moeten groeien ...

Qua looks vindt iedereen dit een hele leuke, best wel stoere auto, en iedereen is verbaasd over z’n binnenruimte en hoe volwassen hij rijdt. Maar eerlijk is eerlijk: is het ook eigenlijk niet zo’n ieniemienie gebakje.
Tot zover mijn eerste verslag – greetz en tot de volgende!

9,0