Mercedes-Benz E 220 BlueTEC Cabriolet (2014)
autoreview
11
Signalement
| Uitvoering | E 220 BlueTEC Cabriolet |
|---|---|
| Versnellingen | 9, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2014 |
| Jaar van aanschaf | 2015 |
| KM-stand bij aanschaf | 21.272 km |
| KM-stand laatst | 24 km |
Te land, ter zee en in de open lucht
Het is nu twee jaar na mijn zeer geslaagde vakantie met een gehuurde Mercedes SLK, waarover ik vorige maand nog iets in Radio 2 Aan de slag mocht vertellen. Vorig jaar zat een auto huren voor mn vakantie er financieel niet in, maar dit jaar zakte ik weer naar Aken af om iets leuks af te halen. De SLK was een leuke kleine cabrio, maar dit keer kreeg ik de sleutels van zijn grote broer mee: een E-klasse 220 CDI Bluetec Cabrio.
Ik moet even opmerken dat ik Mercedes-Benz altijd een imposant automerk heb gevonden. Hun voertuigen hebben stijl en klasse en maken indruk, maar echt mooi vond ik ze niet. De E220 is echter een aparte verschijning met zijn metallic zilveren kleur en daarbij een wijnrood stoffen dak, alsof je een directielid van Nationale Nederlanden met een vlammende stropdas ziet binnenkomen. De wagen had een tweeliter turbodiesel aan boord die 170 pk en een koppel van 400nm leverde, gekoppeld aan de nieuwe automaat met 9 verzetten, waardoor deze Merc zowel een sprinter als een duurloper kon zijn. Verder was de auto van alle moderne gemakken voorzien: regen-licht-parkeersensoren, airco, cruisecontrol becker navigatie/multimedia, bluetooth koppeling voor de telefoon. Dat het Bluetec editie betreft die naast een dieseltank een extra AdBlue-tankje heeft om aan de uitstootnormen te voldoen, wist de Merc dit keer goed te verbergen met dikke 19 inch velgen en Dunlop SP Sportmaxx banden.
Volgens de baliemedewerker van SIXT was het slim van me geweest de auto al een maand of twee van te voren te reserveren, want door het uitzonderlijk goede weer van de laatste weken hadden ze ineens heel veel aanvragen voor cabrio's gekregen, plus die dag dat ik de auto meekreeg een aantal boze klanten die te horen kregen dat de Merc gereserveerd was. Ok genoeg gezeurd, tijd om die contactsleutel om te draaien!
MB denkt met u mee
Vond ik het rijden in de SLK al goed, de E220 legde er nog een schep bovenop. Stationair is het typische dieselgenagel wel te horen, maar als je in stadsverkeer rustig meezweeft met de rest, hoor je met de kap dicht eigenlijk nauwelijks iets. De 2-liter diesel doet dan uiterst beschaafd zijn werk en doet geen trap te veel als dat niet nodig is. Tot je de sport-stand inschakelt, dan laat de diesel zich luid grommend horen en en schiet je in ong 8.7sec naar de 100. Als je het gaspedaal diep intrapt wacht de bak steeds langer met zijn schakelmomenten en zit je al binnen de 5 versnellingen aan de 200. Hij kan door tot de begrenzer bij 230 ingrijpt, maar zo hard hoefde ik en wilde ik ook niet rijden.
Ik had voor mn vakantie een lange reeks etappes uitgekozen via Duitse snelwegen, het platteland van Beieren, een paar Oostenrijkse en Italiaanse Alpenpassen en verder elk b-weggetje wat ik maar kon vinden. Wat ik ook met de E220 uithaalde: autobahn, bergpas, autostrada of karrespoor: de auto kon het aan. Het open rijden is nog steeds erg leuk en nu er een stoffen dak op zit kostte het alvast iets minder tijd de constructie in te klappen. De E220 heeft naast verwarmde stoelen en een airscarf die je nek verwarmt ook iets nieuws: een aircap. Het is een soort vleugel die uit de bovenkant van de ruit omhoogklapt en de rijwind zodanig over de auto heen leidt dat je veel minder ruis meekrijgt en zelfs nog redelijk goed verstaanbaar kan telefoneren met hogere snelheden.
Revanche voor Becker
De cruise control is op de snelwegen opnieuw van grote waarde gebleken in verband met de snel wisselende snelheidslimieten tussen 80 - 100 en onbeperkt, omdat je in het zicht van de volgende lading wegwerkzaamheden per knopdruk 10 km/h langzamer of sneller kan gaan rijden. Daardoor zat je nooit out of sync als die derdebaanbewoners in hun dikke BMW's ineens volgas van 80 naar 150 opschakelen. Pas in Hessen en gedeelten van Baden Wurtemberg kon het korte tijd zonder beperkingen, maar op de terugweg was het inmiddels zo warm geworden dat op sommige stukken de snelheidslimieten terug naar 80 gingen voor lange stukken, omdat het macadam wegdek letterlijk op knappen stond. Hierdoor ontstonden dan weer files en daar kon het Becker multimedia systeem zich revancheren.
Vorige keer had ik nogal wat mot met dit systeem, vooral de navigatie en traffic opties zaten er nogal eens naast. Dit keer is het systeem een jaar oud en vrijwel helemaal up to date. Het grote voordeel is dat je zodra je een tussenpunt aan je ingegeven bestemming wil toevoegen of er een tweede eindpunt in wil zetten, de route automatisch geoptimaliseerd wordt. Ook kun je stukken weg vermijden, snelwegen weglaten en biedt het systeem alternatieve routes aan mocht er een groot fileprobleem optreden. Over de audioinstallatie heb ik niet slechts te melden, de vorige bestuurder had weinig aan de instellingen veranderd, mn vakantie-usb stick werd zonder probleem herkend en afgespeeld en ook het telefoneren liep in één keer helemaal goed.
Open moet het zijn.
Het is me gelukt om 5 dagen achter elkaar open te blijven rijden in Duitsland en Oostenrijk. Het enige waar je natuurlijk zorg voor moet dragen is dat je goed insmeert. De zesde dag moest ik aan het eind van de rit even de kap dicht doen door een plotselinge onweersbui in Bolzano en ook de zevende dag in Valgardena ging de kap een halfuur dicht.
Had ik dat niet gedaan, dan had ik in een rijdend zwembad gereden, zo hevig begon het ineens te regenen. Vervelender was dat ik op dat moment in volle afdaling was richting Brennero, en dat ik door de regen mezelf in een rijdende onderzeeboot terugvond, louter op "sonar" of in dit geval remlichten van de voorgangers rijdend. In die dagen dat ik wel open reed, ontpopte de aircap spoiler zich naast anti windruis ook tot een klasse vliegenvanger, verbijsterend hoeveel insecten eruit vielen al na twee dagen rijden. Wat trouwens wel een punt van kritiek ik, de afdekplaat die de SLK nog had is in de E220 vervangen door een grote hard plastic klep die een zeil straktrekt en dat dient als afscheiding naar de stoffen kap. Die klep zorgt er echter voor dat je heel goed je bagage moet indelen, want er kan wel veel mee in de kofferbak, maar je kan vervolgens het dak niet open als je teveel stapelt. Een sporttas en koffer die beide halfleeg zijn plus twee grote lossen tassen brachten uitkomst, maar het was wel een klein wiskunde vraagstuk
Een Adblauwtje lopen
Het grootste schrikmoment kwam eigenlijk op de terugweg. Zoals gemeld heeft de E220 Bluetec naast een 66 liter dieseltank ook een AdBlue tankje. AdBlue is een additief dat wordt gebruikt om de verbruiks- en emissiewaarden van dit soort auto's wat omlaag te krijgen. Eigenlijk zou de tank bij de beurt van 20000 km opnieuw gevuld moeten zijn, maar blijkbaar is dat niet gedaan. Toen ik namelijk nog 500 van huis was, kwam er een melding dat er nog voor 800 km aan AdbLue in voorraad was en dat er moest worden bijgevuld, want anders zou na 800 km de motor niet meer gestart kunnen worden. Aangezien het zondag was kon ik er op dat moment toch niets aan doen, maar ik heb het wel bij de teruggave vanmorgen gemeld.
Buiten dat was er op het verbruik van de E220 niet veel aan te merken: de routes die ik over de Fernpass vanuit Beieren reed waren zelfs uiterst zuinig met 4.7/100 km. De route via Bruneck naar Andraz en Valgardena kwam op 5.7/100 uit, maar dat kan komen door het vele klimmen en inhalen wat ik op de Pass Pordoi moest doen.
Auf Wienerschnitzel
Vanmorgen heb ik de E220 weer ingeleverd, meer dan 3300 km gereden, vier keer getankt, veel op en af gereden in de bergen en ook een paar keer flink gescheurd als het kon. De E220 overtuigt als Diesel-cabrio met zijn comfort, stijl en prestaties alsof alles vanzelfsprekend is. Van de medewerker die de auto innam hoorde ik dat Sixt de wagen na zijn volgende servicebeurt waarschijnlijk in de verkoop zet. Als ik het kon betalen zou ik een bod doen!
Hieronder nog een paar plussen en minnen:
+ uiterst comfortabele reisauto
+ zeer pittige acceleratie en goede 9 traps automaat
+ verbruik tijdens toerritten verrassend goed
+ aircap vleugel ondervangt veel windruis....
- ... maar hij vangt ook veel insecten ;)
- AdBlue akkefietje
- koffers pakken en open rijden gaan in deze auto niet zo goed samen.
8,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
