Uitvoering

A 200 Business Solution AMG

Versnellingen

7, Automaat met dubbele koppeling

Bouwjaar

2019

Jaar van aanschaf

2020

KM-stand bij aanschaf

7.000 km

KM-stand laatst

7.000 km

De aanloop

7.000 km

11 juni 2020

Terug in de tijd
Enkele jaren geleden alweer stond ik zoals gebruikelijk in een file en rondom zag ik een aantal niet te versmaden automobielen. Toen schoot het door mij heen: 'Waarom om de zoveel jaar zoveel duizenden euro's stukslaan op een nieuwe auto (na teveel leergeld te hebben betaald op tweedehandsjes in mijn jonge jaren, altijd nieuw gekocht), als we met zijn allen stilstaan in de file?' Tegenwoordig komt daar nog bij: in Nederland zijn we gelijkgeschakeld op 100 – 130 km/uur.
Dus ik mijmerde over een klein, praktisch model (maar wel met een leuke motor), dat ik helemaal zou afladen met alle mogelijke opties. Kortom, meer fun, voor minder geld.
Het bleef jarenlang bij die gedachte.
Mijn voorlaatste auto – een DS5 – werd op basis van heel andere criteria gekocht: hij zag er gewoon verdomd goed uit, zowel van binnen als van buiten. Vooral het interieur imponeerde mij. Eenmaal in bezit bleek het een zeer betrouwbare auto. Hij verbruikte iets meer olie dan ik gewend was (jaarlijks moest er tussentijds een half litertje bij) en af en toe vond de automaat zijn versnelling vertraagd, maar dat was het dan wel. Nooit geen buitensporige garagekosten. Toen ik de DS na 4,5 jaar uiteindelijk inleverde, viel ik toch ten prooi aan enige twijfel: hij zag er nog hagelnieuw uit, zoveel kilometers stonden er nu ook weer niet op, ik had nog geen trammelant ervaren... ik kon er gewoon nog een paar jaar mee vooruit. Maar ja, de handtekeningen waren al enkele maanden voordien gezet, dus er was geen weg meer terug.

De aanloop
Dit verhaal begint eind 2019 toen de kriebels niet meer te onderdrukken waren en ik uitkeek naar een nieuwe auto. Ik wilde wat anders, ik wilde perse een plug-in hybride. Hoewel de auto in die hoedanigheid nog niet leverbaar was, had ik mijn zinnen gezet op een Citroën C5 Aircross. Die wagen zou het vliegend-tapijt-gevoel van weleer terugbrengen. Lyrisch was alles en iedereen, met uitzondering van het blad 'Auto Internationaal'. En laat ik het tijdens de proefrit nu helemaal eens zijn met dat blad. Wat een afknapper. Niks geen weldadige rust, niks geen vliegend tapijt. Wat ook al niet hielp: de garage was nog te beroerd geweest om de auto van tevoren even van binnen schoon te maken...
Tweede op de lijst: de Peugeot 3008. Van buiten erg fraai, van binnen best oké, maar..... nee, dan eigenlijk liever doorrijden in mijn DS5. Dus uiteindelijk toch maar eens bij DS binnengelopen om naar de 7 te kijken. Prachtige wagen, schitterend interieur, maar in hybride-uitvoering 72.000 euro. Een beetje prijzig, ook in België (waar ik als Nederlander woon). Dat leek einde oefening, totdat ik bedacht, dat je voor minder dan dat bedrag ook nog eens ergens anders kunt kijken. De associatie “veel geld - Mercedes-Benz” was niet zo moeilijk, dus ook daar maar eens gekeken. Tot mijn verbazing zag ik dat voor de prijs van de duurste Citroen C5 Aircross en/of Peugeot 3008 ook de jongste Mercedes A-klasse kon worden gekocht. Bovendien is deze nieuwe telg in sedan-gedaante zó mooi vormgegeven, dat ie zich niet als 'instapper' laat herkennen. Ik kan me zeer wel vinden in de omschrijving die ik op YouTube tegenkwam: een mini S-klasse. En toen herinnerde ik mij mijn briljante gedachte van weleer.
Echter, één keer eerder in mijn leven heb ik een Benz gekocht (C Combi), maar was zo benauwd dat de kosten de pan uit zouden rijzen, dat het een echte instapper werd. Het gebrek aan opties en motorvermogen liet zich al snel gelden en nog geen anderhalf jaar later werd er alweer afscheid genomen van de wagen. Wat volgde: een Saab en verschillende PSA-auto's, waarvan de laatste dus een DS5. In tegenstelling tot wat ik hier zoal lees, heb ik altijd met plezier in de Franse auto's gereden.

Mercedes-Benz A250e Limousine
En nu dus weer Duits. Met mijn eerste Mercedes-ervaring in gedachte was ik evenwel op mijn hoede. Ik ben daarom niet voor pakketten gegaan, want dan loopt het alsnog snel op, maar altijd voor een optie sec. Alleen als in een pakket de onderdelen goedkoper uitkwamen, dan werd het een pakket. Daarnaast heb ik van een aantal zaken weloverwogen afgezien:
- zetelverwarming (had ik ook in de DS, nooit gebruikt, nooit een koude kont gehad),
- geen dubbele, maar een enkelvoudige snelheidsmeter-display (aan functionaliteit mis je wer-ke-lijk niets),
- geen DAB , (wel voorbereiding voor het geval dat, maar in de afgelopen jaren heeft DAB mij niet kunnen overtuigen),
- geen sfeerverlichting (dat is nu echt een dure gadget, terwijl ik doorgaans 's nachts veel aan binnenverlichting uitzet),
- geen neerklapbare armsteun achterin (jammer voor die paar mensen die incidenteel weleens meerijden),
geen comfortstoelen (de stoelen tijdens de proefrit voldeden prima),
- geen echt leer (het nep-leer ziet er te goed uit),
geen head-up display (peperduur en los daarvan, een uiterst goede beslissing, maar daarover later meer),
- geen android auto (ik probeer nu juist mijn GSM-gebruik te minderen),
- geen getinte ruiten (dat doe ik achteraf, stuk goedkoper)
Voor de rest beschik ik over al het denkbare dat Mercedes A te bieden heeft en dat is echt waanzinnig veel. Zo kwam ik – mede dankzij de 'Saloncondities' – goedkoper uit dan wanneer ik een qua opties min of meer vergelijkbare PSA-auto had gekocht. Noem me een snob, maar dan toch liever een Mercedes,
Wat heb ik dan wel? Een Mercedes-Benz A250e Limousine, dus een hybride aandrijflijn (serieus snel, zowel qua sprint- als topsnelheid), die van alle denkbare veiligheidsvoorzieningen en (elektronische) gemakken is voorzien, een premium interieur en afwerking kent, en rijcomfort biedt (bewust gekozen voor 17 inch velgen). In december 2019 tekende ik, in april 2020 zou er worden geleverd. Dat werd mei en toen deed corona het land op slot. Uiteindelijk ligt er nu (weer) een harde leveringsdatum: 31 juli of zoveel eerder.
Dat brengt mij bij de reden om het review nu toch al aan te vangen: de DS5 is inmiddels ingeleverd en in afwachting van 'mijn' Mercedes rij ik nu een A200 hatchback, die is overgoten met een AMG-saus.
Behalve dat ik de auto nu spelenderwijs leer kennen, kan ik ook al (naar ik hoop) in kort bestek iets zinnigs over de A zeggen, al is het dan geen hybride. Op die diepgravender update moet even worden gewacht; gedeelde smart is halve smart, zullen we maar zeggen.

A200
De A200 heeft mij in ieder geval bevestigd in mijn keuze. Een proefrit vertelt veel, maar lang niet zoveel als langdurig testen. Deze A200 is een heerlijke auto met een prima (benzine)motor. Dat deze minder zou zijn, omdat hij in samenwerking met Renault is ontwikkeld, is leuterkoek. Ook het commentaar van een ANWB-autojournalist dat de motor bij acceleratie 'een keel opzet', raakt kant noch wal. Ja, natuurlijk is er wat meer motor geluid, maar het stoort geen moment.
Maar, er is geen koe zo bont, of er zit wel een vlekje aan. Ook Mercedes slaagt er niet in een foutloze auto te maken, het gaat er maar om, hoe erg je dat vindt. Kickt u bijvoorbeeld op de mogelijkheid om spraakgestuurde commando's te geven? Laat de auto links liggen. Het zo geroemde MBUX-systeem voldoet prima, zolang de instructies via de knoppen op het stuur, via het touch-screen of het touch-pad worden gegeven. Maar gesproken commando's? Spraaktechnologie staat na al die jaren nog steeds niet op punt, zoals ze in België zeggen. Het is nog steeds geen uitontwikkelde technologie. Soms gaat het goed, vaak niet. Voordat je het weet zit je als een uitzinnige te schreeuwen.
Eén kanttekening moet eerlijkheidshalve worden gemaakt: het MBUX-systeem is volledig in te stellen op jouw stem. De calibratie moet met een voorleessessie worden ingeregeld. Dat doe ik in de voorloop-auto niet, want dat is verspilde moeite. En wellicht zal de kwaliteit ook in de toekomst verbeteren. Zo las ik, dat de Mercedes claim, dat de A is uitgerust met de jongste technologie, omdat het daarmee een jonger publiek wil trekken. Als het MBUX-systeem eerst in de S geïnstalleerd zou worden (en zo verder), dan zouden alle potentiële klanten tegen de tijd dat men bij de A beland zou zijn, al bij een andere autoconstructeur zitten.
Een veel plausibeler verklaring, is deze. Het MBUX-systeem is zelflerend en momenteel nog verre van perfect. Er zijn dan wel al tal van gesproken commando's beschikbaar, maar – ik noem maar een dwarsstraat – “Klap de zijspiegels in” niet. Het systeem moet gewoon nog veel leren en zoiets kan je dus niet aan de berijders van een S-klasse auto aanbieden. Om die reden werkt het MBUX-systeem zich een weg omhoog door het Mercedes-alfabet.
Overigens werkt het MBUX-systeem vrij intuïtief, maar ik heb desalniettemin nog niet het gevoel dat ik het al volledig in de vingers heb. Het neemt net even meer tijd dan anders om vrij gedachteloos handelingen te verrichten. De reden zou kunnen zijn, dat ik het systeem meer intelligentie toedicht, dan in werkelijkheid het geval is. Of, dat ik het moeilijker maak, dan dat het is.

De – ook op dit platform geuite – kritiek op de spoorassistent (lane keeping) is wel terecht, alhoewel de remingreep minder ernstig is, dan waarop ik me had ingesteld (juist daarom, wellicht). Ik zet het systeem naar vaste gewoonte overigens standaard uit, en die handeling vergt slechts twee clickjes, heel eenvoudig. Ik ga het systeem overigens wel in mijn Mercedes gebruiken, maar dan alleen in file-situaties. In combinatie met het adaptief cruise control systeem is semi-automatisch rijden mogelijk. Ik verheug me nu al op de toekomstige files.
Wat een zeer zinvolle optie is, is het augmented reality systeem (zie de YouTube-fimpjes). Vooral het feit dat huisnummers worden geprojecteerd, is een weldaad. Wat daarentegen volkomen overbodig is, is het head-up display. Dat biedt deze A200, maar ik heb het vrijwel direct uitgezet. Het MBUX-scherm biedt namelijk zoveel informatie, dat nogeens extra informatie in de vooruit regelrechte overkill is. Geloof me: je mist er niets aan en bespaart erg veel geld. Verder heb ik het niet zo op de AMG-aankleding. Allemachtig, wat zijn die stoelen hard!
Wat prima verloopt, is het automatisch inparkeren, maar doe het dan wel, als er geen zee van ruimte is. Toen ik dat voorzichtigheidshalve eens probeerde, raakte het systeem toch wat van slag. Daar is het dan ook niet voor ontworpen, het moet juist moeilijk zijn.
Oh ja, en wat ik las over het schuren van de bodem over verkeersdrempels, daarvan heb ik tot dusverre niets gemerkt. Ik weet niet wat al die andere reviewers allemaal met hun auto doen, maar met normale snelheid is er echt niets aan de hand. En nu ik toch bezig ben: ja, als het dak opengaat, dan hoor je windgeruis. Gek, hè. Waar men wel een punt heeft, is het hupje in de 7-traps automaat. Toch is met rustig gasgeven de ergste ergernis weg te nemen. Tot slot: de Mercedes DAB verrast aangenaam: geen storingen, dus dat laat ik in mijn eigen auto alsnog aanzetten.
Ik ervaar de A-klasse als een fijne, stille, comfortabele, rijk uitgeruste en premium afgewerkt auto. En dan moet ik mijn eigen beauty nog krijgen.

4,3