Mercedes-Benz 300 E (1991) #2
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 300 E |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1991 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 116.000 km |
| KM-stand laatst | 129.000 km |
Zoeven met een Ster
Het zat al lang in het vat. Een auto met een ster. Geen nieuw model. Te duur en niet leuk. Nee, het moest een echte Mercedes zijn uit de tijd dat dit merk synoniem was met kwaliteit. Een W123, een W124 of een W126 (S-klasse). Goede Benzen zijn eenvoudig te vinden bij gespecialiseerde bedrijven in Nederland die ze importeren uit Duitsland, Zwitserland of Frankrijk. Exemplaren in nieuwstaat met lage kilometerstanden. Helaas waren ze de laatste jaren wel erg duur geworden. Dankzij de kredietcrisis zijn de prijzen weer een beetje genormaliseerd. Mijn Benz komt van Nijkamp in Vaassen, is tiptop onderhouden bij MB-dealers en oogt nieuw.
Het is uiteindelijk een W124 uit 1991 geworden, omdat dit type het meest geschikt is voor alledaags gebruik en mijn alledaagse portemonnee. Uitvoering: een zescilinder 300E met automaat en airco.
Hoe rijdt dat nou, zo'n klassieker in wording? Omdat ik heb gemerkt dat je erg snel aan een auto went en daardoor elke vorm van objectiviteit verliest (ik ken mensen die de verder uitstekende Honda Jazz een uitermate comfortabel voertuig vinden), neem ik mijn andere auto, een Mitsubishi Galant V6 Elegance automaat uit 2002, als referentie.
Japanse toptechniek tegen en Duitse topper van een jaar of twintig terug.
Het solide gevoel:
De Benz voelt, ondanks zijn 19 jaar, aan als een nieuwe auto. Niets piept, kraakt, ritselt of rammelt. Er zit nergens speling in, deuren sluiten als een kluisdeur. Alles werkt perfect. De carrosserie is erg stijf. Op de een of andere manier doet de auto enigszins ambachtelijk aan. Stoelen met stalen veren en echt houtfineer. Zelfs het plastic is op de een of andere manier minder plastic. Van die dingen.
De W124 geldt als een zeer duurzame auto. Maar in de praktijk is er nog wel eens een reparatie nodig, leert de garagerekeningengeschiedenis van mijn Benz. Heeft met de leeftijd te maken, denk ik.
In de Mits werkt alles jaar in jaar uit zonder storingen. Maar het kluisgevoel is er niet en van een incidenteel kraakje of rammeltje moet je niet opkijken.
Feilloze Japanse techniek tegenover Duitse degelijkheid. De stand is 1 - 1.
Motor en bak:
Twee zescilinders met een viertrapsautomaat. Daar houdt de overeenkomst op. Bij de Benz staan de cilinders keurig op een rij. De Mits heeft ze in V-vorm. Volgens mijn oude docent voertuigtechniek is een 6 in lijn het mooist, want van zichzelf al in balans. Ik geloof dat graag. De motor van de Mercedes loopt werkelijk prachtig. Heel stil en trillingvrij. Wat er aan geluid te horen is, klinkt diep en sonoor. Bovendien hoor je het geluid niet uit het motorcompartiment maar van achteren uit de dubbele uitlaat. Het doet enigszins denken aan de 6-in-lijn van BMW, maar dan een octaaf lager en minder metalig. Het motorvermogen wordt mooi gespreid over het gehele toerenbereik. Er is geen plotselinge duw in de rug. Dat de 300E een snelle auto is, merk je daardoor niet zo. Dat de motor zo stil en trillingvrij loopt heeft één nadeel Bij het starten kun je nauwelijks voelen of de motor aanslaat. Gas geven en de toerenteller in de gaten houden!
De automaat van de Benz heeft twee standen: E(conomy) en S(tandard). Wegrijden doet de Benz heel soepeltjes in de tweede trap. Geef je veel gas in de S-stand, dan schakelt de auto terug naar de eerste trap om er plots met grote vaart vandoor te gaan. Terugschakelen bij hogere snelheden doet de automaat niet van harte. Wil je even vlot inhalen, dan moet je het gaspedaal bijkans door de bodem trappen. Echt vervelend is het meestal niet, de motor levert trekkracht genoeg en bovendien kun je heel simpel handmatig even terug naar 3. Het schakelen zelf gaat niet overmatig subtiel met een licht, maar niet hinderlijk schokje.
De automaat van de Galant is duidelijk een slag moderner. Deze schakelt bijna onmerkbaar en reageert alerter. Bovendien past het schakelgedrag zich aan. Heb je zin om wat pittiger te rijden, dan laat de bak het toerental verder oplopen en is de auto veel sneller.
In de praktijk is de Galant feller, behalve als je op de snelweg even je tempo wilt verhogen om vlot in te halen. Daarvoor moet de Galant terugschakelen, de Benz heeft dan trekkracht zat in het hoogste verzet. Bovendien draait de 6-in-lijn net wat meer toeren.
Hou je van pittig rijden? Dan heb je meer plezier in de Galant.
De wegligging:
De Benz is gebouwd om met hoge snelheden zu fahren auf der (dem, den, die??) Autobahn. En dat in alle rust. De auto is zeer stabiel. Corrigeren is nauwelijks nodig. De verbinding tussen het stuur en de voorwielen is nogal camouflerend van aard. Niettemin kun je de W124 wel op de centimeter nauwkeurig plaatsen. Op de lange afstanden is dat echt heel prettig. De remmen zijn geweldig. Je voelt dat een noodstop bij 230 km/u geen enkel probleem zal zijn. Wel moet je stevig trappen. Ook in bochten ligt de Benz als een huis, maar dan is de gevoelloze besturing minder fijn.
De Galant gaat heel neutraal de bocht door, waarbij het stuurwiel de bestuurder wél van de gewenste informatie voorziet. Deze Elegance-versie profiteert duidelijk van het sportonderstel. Op de rechte weg voelt de Mits net iets minder rotsvast aan dan de Benz. Je bent wat meer aan het sturen.
De remmen van de Mits zijn duidelijk minder dan die van de Benz. Het ankergevoel ontbreekt.
Voor lange afstanden is de Mercedes superieur. Hou je van een bochtje: neem de Galant.
Het comfort:
Hier wint de Benz met twee vingers in de neus. Het onderstel vangt grote en kleine bobbels, kuilen, richels en drempels prima op. De auto is lekker stil. Van de motor hoor je bij het optrekken slechts een zachte, maar zeer aangename brom en het bandengeluid is goed gedempt. Het windgeruis is bij harde wind wel hoorbaar, maar het wordt niet echt hinderlijk. Het is meer dat de andere geluiden ontbreken. In de Benz leef geïsoleerd van de buitenwereld. Je zou daardoor kunnen vergeten om op te letten. Dat moet je niet doen, want je kunt de snelheid van de auto slecht op je gehoor inschatten. Daardoor rij je al snel veel te hard en daar hangt een prijskaartje aan. De stoelen van de Benz zijn veel beter dan ze er uit zien. Dat het stuurwiel niet verstelbaar is stoort niet. Jammer is wel dat cruisecontrol ontbreekt.
De Galant is ook comfortabel, maar dan op een andere heel manier. Geen rijdende sofa, zoals de Benz. Het geluidsniveau hangt, meer dan bij de Benz, af van de omstandigheden. Met veel wind op een Belgische betonweg rijden geeft een hoop herrie en onrust. Bij mooi weer op een Franse tolweg is de Galant bijna net zo stil als de 300E. De vering van de Galant is doorgaans prettig.
Conclusie in dit hoofdstuk: Wil je na een rit van 1000 kilometer ontspannen uitstappen, dan is de Mercedes niet te verslaan.
Verder:
Zowel de Benz als de Galant zijn lekker ruim. Qua bediening wint de Galant. Alles zit op een logische plek en werkt licht en eenvoudig. In de Benz heb je weer beter uitzicht. De knoppen en schakelaars van de 300E voelen solide aan, maar zitten wel op een gekke plek en werken minder logisch.
Conclusie:
De Benz W124 was in zijn tijd een gewéldige auto. 25 jaar nadat het eerste exemplaar de fabriek verliet, kan deze Benz zich in veel opzichten nog prima meten met de huidige auto's. De gedateerdheid blijkt voornamelijk uit de karige uitrusting en het ontbreken van moderne veiligheidsvoorzieningen.
Zoek je een auto die vooral veel comfort en rust biedt, dan zal het ook vandaag de dag niet eenvoudig zijn een betere auto te vinden. De nieuwe E-serie misschien?
Plus- en minpunten van de oude Benz op een rij:
+ Heerlijke motor!!!!!
+ Wat een rust!
+ Klassieker in wording
+ Lage afschrijving
+ Eenvoudige, duurzame techniek zonder veel elektronica
+ Geweldig comfort
+ Prima prestaties
+ Zoeven met een glimlach en een ster voor de neus
+ Zeer solide gebouwd
+ Uitstekend onderstel
+ Brandstofverbruik valt mee: 1 op 10 is haalbaar
+ Geestige grappen over imago (Sigaar, hoedje en vette beurs)
- Hogere onderhoudskosten i.v.m. de leeftijd
- Weinig moderne snufjes
- Veiligheid gedateerd
- Niet sportief (persoonlijk of dat een bezwaar is)
- Vaag stuurgevoel
- Flauwe grappen over imago (Sigaar, hoedje en vette beurs)
M.b.t. de betrouwbaarheid en de kosten van mijn Benz kan ik nog weinig zinnigs zeggen. Ik start met 3 kruisjes en stel dat op termijn bij.
Update 16 juli 2009
Ruim vier maanden verder. De Mitsubishi is verkocht. In plaats daarvan nog een Benz aangeschaft. Een W123 240 D. Nu staan er twee Benzen voor de deur. Maar...wat een verschil. Een uiterst smeuïge, krachtige en stille zescilinder naast een traag, spaarzaam knorrepotje. Daarnaast is de W124 een totaal andere auto dan de W123. Je kunt je haast niet voorstellen dat er maar 9 jaar heeft gezeten tussen de introductie van beide modellen. Met zijn zescilinder rijdt de W124 als een moderne auto. De W123 is inmiddels een klassieker en zo rijdt deze Benz ook.
Er wordt wel gezegd dat de degelijkheid van de W123 door Daimler Benz nooit meer geëvenaard is. Maar naar mijn idee is de bouwkwaliteit van de W124 minimaal net zo goed, zo niet beter. Beide Benzen zijn volkomen rammelvrij. Sluit de deur van de W123 met een stevige "kloink" die van de W124 doet een geruststellend "tjoeff".
Van beide Sterren heb ik evenveel schik. De ouderwetse uitstraling van de belastingvrije 240D en het feest bij de dieselpomp (600 km voor € 40) tovert een even grote grijns op het gezicht als het zachtjes voortzoeven met 160 km/u op de teller bij de 300E.
Grappig is dat de diesel vooral zuinig is bij lokaal verkeer met lage snelheden. Onder die omstandigheden lust de 300E een flinke slok (1 op 8). Bij hogere snelheden op de autobaan gebruiken ze evenveel, 1 op 11.
Conclusie is dat de W124 in 1984 voor Mercedes een enorme sprong voorwaarts was. Een veel modernere, maar ook betere auto dan zijn voorganger.
Update 10 oktober 2010
Ik geniet nog steeds van het rijden in beide Benzen. De 300E gebruik ik alleen voor lange afstanden. Daar kom ik 's winters nauwelijks aan toe. Over twee weken gaat hij daarom naar de winterstalling. Zo heb ik er nog langer plezier van.
Een jaar verder....
We zijn alweer een jaartje verder. De 300E heeft het niet erg zwaar gehad. Een winterse winter in de stalling. Daarna een paar lange ritten. Ook naar het buitenland.
Geen enkele storing gehad en een APK zonder problemen.
Wat kan ik verder nog aan het eerste verslag toevoegen?
Nog iets over de bouwkwaliteit bijvoorbeeld. Die is echt indrukwekkend. Nog nooit een auto gehad die daarbij in de buurt kwam. Deze W124 is bijna 20 jaar oud en rijdt echt als nieuw. Geen rammeltje of kraakje te bespeuren. Geen enkel roestplekje. Alles functioneert. Geweldig!
De W124 als reiswagen. De Tempomat (cruise control van MB) heb ik node gemist. De rijsnelheid liep vaak ongemerkt op tot volstrekt illegaal niveau. De prenten kunnen haast niet uitblijven.
Er is ook een Maar.... Deze Benz is niet dé auto om eens lekker wat bochtjes te ronden over de Franse binnenwegen. Vóór in de familiecolonne naar de vakantiebestemming kreeg ik alsmaar het verwijt véééél te hard te rijden. Helemaal niets van gemerkt. Doordat duidelijke rijgeluiden ontbreken, ontbreekt ook de snelheidssensatie en moet je steeds op de teller letten. Soms kom ik er pas in de bocht achter dat de snelheid eigenlijk te hoog was. Niet dat er iets mis gaat, de auto geeft geen krimp en blijft het spoor als op rails volgen, maar ik heb totaal geen idee of ik al in de buurt zit van de grenzen van de grip. Het ontbreken van duidelijk stuurgevoel is dan een beetje griezelig. En aan stabilisatiesystemen deden ze in 1991 nog (net) niet.
Onze andere auto, een Audi Cabriolet, stuurt onder deze omstandigheden duidelijk veel prettiger: je weet wat je aan het doen bent.
Zo, dat was het weer. Wordt vervolgd...
Twee jaar verder..
In mei de Rode Benz uit de winterslaap wakker gekust en laten verwennen met een grote beurt.
De wagen had een vakantieklus te klaren: met de sleurhut over de bergpassen van de Alpen naar Noord-Italië en terug. Gaat zoiets wel goed met een kar van 20 jaar oud?
Wel, dat gaat goed, kan ik u melden. Een probleemloze en zeer comfortabele reis was het.
HOE BEVALT DE 300E ALS CARAVANTREKKER?
De theorie: Volgens het instructieboekje mag de 300E 2000kg trekken. Dat is veel, meer dan menige SUV. Met de automaatversie kun je bovendien nog wegrijden van helling met meer dan 20% stijging.
In de praktijk is deze W124 een stabiele caravantrekker. Wel gaat de wagen flink door de veren. Hulpveren zouden nog niet zo gek zijn. De zescilinder blijkt op hellingen een echte toerenmotor. De automaat houdt echter van vroeg opschakelen. Aan terugschakelen heeft ie een broertje dood. Op hellingen werkt dat niet lekker, zodat je de bak beter handmatig kunt bedienen om de motor toeren te laten maken. En de motor draait heel gráág toeren. Gelukkig gaat dat zonder lawaai.
Tot slot: de betrouwbaarheid van de inmiddels tot 4 Oude Benzen uit de hand gelopen verzameling is opvallend goed. Mits de boel goed wordt onderhouden, natuurlijk. Persoonlijk vind ik de W124 kwalitatief net even beter dan de W123 of de W126.
Om Griekse toestanden in mijn portemonnee te voorkomen zal ik mijn Mercedescollectie moeten saneren. Er moeten er twee weg. Maar welke? AU! Dat gaat zeer doen.
Verkocht!
Deze perfecte Benz is omgeruild voor een nog ouder exemplaar, een babyblauwe W116. Niet zo perfect als de rode 300E, maar barstensvol nostalgie. Erkend de beste wagen die je in de jaren 70 kon kopen.
Rijdt de W124, zeker in de 300E uitvoering, als een moderne wagen, de W116 is een echte klassieker en rijdt ook zo. De review daarvan volgt. De 300E W124 staat te koop bij Klaas de Poel in Surhuisterveen. Aanbevolen!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
