Mercedes-Benz 207D (1983)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	207D
Versnellingen	-1, Automaat
Bouwjaar	1983
Jaar van aanschaf	2016
KM-stand bij aanschaf	140.142 km
KM-stand laatst	176.000 km

Nieuwe oldie

140.660 km
4 november 2016

Ter gelegenheid van mijn zestigste verjaardag gaf ik mezelf deze oldie cadeau. 33 jaar oud is-ie en ondertussen al aan een derde nationaliteit toe, want in oorsprong een Duitse bus, die naar Nederland geëxporteerd werd, waarna ik 'm in oktober 2016 naar België importeerde.

Voorlopig blijft het bij een eerste indruk, ik heb nu amper 500 km gereden (op een week tijd), dus voor een diepgaande expertise is het nog veel te vroeg.

Wat het meest opvalt aan deze bus, is dat hij een heleboel herrie maakt. Voorlopig één 'dingetje' wat niet werkt: de blazer van de verwarming. Schijnt een echt probleem bij deze 'Bremers' te zijn en om het op te lossen moet het hele dashboard gedemonteerd worden. Ik heb met de endoscoop al in alle verwarmingsopeningen gespeurd, maar de ventilator zit blijkbaar behoorlijk verstopt.

Een eerste -aangename- verrassing is het verbruik bij de tweede tankbeurt: net geen 10 liter op 100km, of zowat 1 op 10, vind ik voor een gevaarte van dit kaliber én met een automatische versnellingsbak (!!!) een behoorlijk resultaat.

Waarom ik zo'n oude bus gekocht heb? Omdat dit een van de laatste modellen is waar geen sikkepit elektronica aan te pas komt. Ik was eigenlijk aan het uitkijken naar een luchtgekoelde VW-bus, maar die zijn tegenwoordig onbetaalbaar. Deze Mercedes "T1" is een stuk langer en breder en biedt bijgevolg ook meer mogelijkheden om er een part-time campertje van te maken. Daarmee bedoel ik dat het 'vakantie-interieur' er niet vast in gemonteerd zal worden, zodat de bus ook gebruikt kan worden waarvoor ie bedoeld werd: om grote spullen mee te vervoeren.

"Wordt vervolgd" zodra er wat meer kilometers gereden zijn.

Anderhalf jaar later

154.000 km
28 april 2018

Ondertussen is het bijna mei 2018 en heb ik zo'n 14000 zorgeloze kilometers afgelegd. Tussendoor heb ik de Bus wat aangekleed: bij een zaak die klinkt als "quantum" heb ik twee stukken vasttapijt gekocht: een zachtere om de wanden te bekleden en een stuggere voor de vloer. De Bus had al houten vloer- en wandpanelen en bij demontage bleken die nog voorzien van isolatie ook. Een elektrische nietmachine aangekocht en de tapijten met honderden nietjes vastgemaakt.

Er ontbrak één kapje van de binnenverlichting 'achteraan'. Daar heb ik een avondje op ge-E-bayd tot ik in China (waar anders) een LED verlichting vond 12-24V die precies dezelfde hartafstand tussen de montagegaten had. Zes weken later in de bus... en in de Bus. Past precies op de plaats van het origineel, geeft alleen 1000x meer licht.

De ruiten werden geblindeerd met zwarte 'statische' folie. Een hele klus om dit alleen te doen, gelet op de afmetingen van de glaspartijen. Het voordeel van statisch is dat je de folie weer kunt verwijderen zonder dat er lijmresten achterblijven.

Verder een elektrobox gemaakt met onderdelen van een bekend Duits postorderbedrijf dat de voornaam van Adenauer draagt. Daarin drie relais met eigen zekering, twee ervan geven stroom naar 12V stopcontacten: een voor de koelbox en een voor accessoires. Deze krijgen pas stroom als het contact aan staat. Het derde relais geeft stroom naar een rode en een zwarte stekkerbus en kan dienen om een woonaccu op aan te sluiten, of om de auto-accu op te laden. Alle drie relais ook nog eens voorzien van een eigen schakelaar met verklikker-ledje. (Beetje overkill)

Op E-bay NL een compacte luchthoorn besteld, formaat 'grote slak', die een plaatsje in het motorcompartiment kreeg (dat eigenlijk behoorlijk krap is voor zo''n grote bus) In plaats van piep-piep doet ie nu TOEEET !

Bij een Zweedse meubelgigant een Acacia tafeltje gekocht van 50x50 cm, dat precies over de campa-potti past en een erg toepasselijke naam draag. Daar moet je zelf maar even achter googlen ;-)

Verder kreeg de Bus een nieuw stuk uitlaat, bleek nog origineel onderdeel te zijn, ondertussen 35 jaar oud en lek als een zeef. Behoorlijk prijzig ding, ruim €260 en heel moeilijk te vinden.

Verder vervangen: brandstoffilter, motorolie en filter, achterbrugolie, koelvloeistof, remolie, automaatolie (en filter), stuurbekrachtigingsolie en zelfs dat systeem had zijn eigen filtertje(!), twee nieuwe banden, want de sporing stond niet goed, wat tot twee aan de buitenkant versleten banden leidde. En uiteraard sporing juist laten zetten. Alles bij mekaar een aardige bom duiten gekost, maar de Bus is nu klaar om in juni naar Scandinavië te reizen.

De Bus heeft geen gordijntjes, de inkijk wordt belet door de zwarte folie. De voor- en cabineruiten geven echter wel inkijk en daarom heb ik een spandoek laten maken dat achter de zetels over de volle breedte komt te hangen wanneer we kamperen. Het is een trompe-l'oeil geworden, met daarop een afdruk van het interieur van een Londens metrostel uit je jaren '60. Wie door de voorruit kijkt ziet tientallen zitplaatsen ;-)

Slapen doen we op een écht bed, met een verstelbare lattenbodem en een dikke matras, die in de lengte 200 x 160cm comfort biedt. Zo blijft er nog 130cm over tussen de cabine en het bed, waar een primitief keukentje en de potti mee zullen reizen. Ben ik blij dat ik geen VW-busje heb gekocht...

Deze reisspullen zijn uitneembaar in minuten, zodat de Bus doordeweeks ook als transporter van fietsen, meubelen, scootmobielen en noem maar op kan gebruikt worden. Wordt vervolgd.

Retourtje Noorwegen

162.500 km
1 juli 2018

Drie weken lang zijn we met de bus door Noorwegen en Zweden getrokken. Drie weken, waarin we de steilste hellingen met een volgepakte wagen (*) opkropen, van zeeniveau tot 1000 meter hoog in luttele kilometers haarspeldbochten, over onverharde wegen (Google maar op Aursjøvegen - Litledalen), waarin we "'s werelds mooiste weg", de Atlantikveien op en neer reden, waarin we zes keer een ferryboot namen, en waarin we "dankzij" de GPS een "binnenweg" van ruim 90 km namen over onverharde Zweedse boswegen. In totaal maalden we 6500 km af, waarbij de bus niet één keer verpinkte. We betaalden zo'n €825 aan diesel op de reis.

(*) volgepakt, maar zonder overgewicht: voor we vertrokken nog even met wat klein elektroafval langs het recyclage park gereden, waar de bus (gratis) gewogen werd om het gewicht aan afval te berekenen ;-)

Door de hoge zitpositie hebben we op onze Scandinaviëreis veel wild gezien: een eland, twee vossen en honderden herten en reeën. Op de zuidpunt van Ã–land zagen we naast een grote verscheidenheid aan vogels ook zeehonden.

Het slaapcomfort in de bus was toppie, dankzij de full-size lattenbodem met een échte matras erop. De in China bestelde oogmaskers die ons welgeteld €1 per stuk hebben gekost via ebay, verzending inbegrepen, lieten ons toe onder de middernachtzon te slapen zonder gordijnen. Door de zwartgetinte ramen is er weliswaar geen inkijk mogelijk, maar binnen in de bus bleef het behoorlijk licht.

Op vrijdag 29 juni terug naar huis, een rit van zo'n 900 km waarbij we in Nederland enkele behoorlijke filemomenten mochten doorstaan. Maar zelfs dan bleef de bus snorren als een (luidruchtige) poes.

De MB 207D: zo maken ze ze niet meer!

Retourtje Finland

175.000 km
17 mei 2020

De oude bus doet het nog steeds prima: in 2019 reden we er opnieuw mee naar Scandinavië. Ditmaal tot een heel eind boven de poolcirkel, waardoor we de grens met Finland gewoon "over land" konden oversteken.
Het knipperrelais gaf de geest, maar bij "Biltema" was een vervangrelais snel gevonden, voor ongeveer €5.
De hele trip was zo'n 8000 km. We keerden uit het Noorden terug via kleinere wegen, en staken zo onder meer de Elbe en de Weser met veerboten over. Dolce far niente, met een bed bij de hand, dus ab-so-luut stressvrij rijden.
Verder echt niks te melden. Prima busje !

Een moeilijk afscheid

176.000 km
4 oktober 2020

De bus moest naar de periodieke (oldtimer-) keuring en had daarvoor nog net een nieuw stukje uitlaat gekregen, nadat de oude eindpijp -rinkeldekinkel- het gezelschap had verlaten tijdens het rijden. (doorgeroest)
Mijn grootste vrees, een lager van het rechterachterwiel dat wat speling leek te hebben, werd niét bevestigd. Maar busje kreeg wél een rode kaart voor ernstige roest op chassis en koetswerk en op de opstap rechts. Daarnaast nog een resem "in het oog te houden punten", waaronder "zwetende" motor, enzovoort.
Na consultatie bij de garage werden de herstellingskosten beraamd op €1000 tot €1500.
Aangezien er nog een handvol "kleinigheden" aan de bus op te knappen zijn (de aanjager vd verwarming doet het niet, deurrubbers, rammeltjes, enz) en busje ondertussen toch al wel 37 jaar oud is, hebben we besloten de stekker uit dit verhaal te trekken.
Busje wordt nu te koop gezet, ofwel komt er een liefhebber op af, ofwel wordt het een exportverhaal, dat zien we dan wel.
Alles bijeen hebben we er een kleine 34.000 km mee gereden, waarvan twee groooooote tochten in Scandinavië, en dat zonder ook maar één motorisch probleem: "zulke auto's worden niet meer gemaakt."
We zullen ons busje missen, maar soms moeten ratio en portemonnee het halen van het hart.
"Einde"

6,5