Mazda 323 FastBreak 1.5i GLX (2000)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	323 FastBreak 1.5i GLX
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2000
Jaar van aanschaf	2007
KM-stand bij aanschaf	78.807 km
KM-stand laatst	0 km

Aankoop

8 november 2009

De Mazda was de tweede auto in het huishouden, naast in eerste instantie de Mini Cooper en daarna de Fiat Grande Punto. Omdat zowel de Mini als de Fiat mooie, maar weinig praktische auto's zijn, moest de tweede auto wèl praktisch zijn, maar niet te duur in gebruik. Een airco was ook een must. Dit model Mazda in GLX-uitvoering voldoet daar allemaal uitstekend aan. Deze 323 was zeven jaar oud toen wij hem begin 2007 kochten met bijna 79.000 kilometer op de teller. Hij stond bij een Kia-dealer. Zeer scherp geprijsd, omdat de onderhoudshistorie niet volledig was, er een scheur in de kunststof plaat voor de klokkenwinkel zat en de hoofdsteunen van de achterbank er niet bij waren. Technisch was er echter niks mis mee en er zat een half jaar BOVAG-garantie op. In combinatie met de spreekwoordelijke Japanse betrouwbaarheid, durfden we dit wel aan.

Gebruik

8 november 2009

Om met de kosten te beginnen: de Mazda 323 Fastbreak is een ondergewaardeerd model, een vergelijkbare VW Golf of Toyota Corolla was tweedehands veel duurder in aanschaf. Verder weegt deze auto maar 1050 kilo, waarmee hij in een lagere belastinggroep valt dan onze kleinere Punto. Verder gaat er niet vaak wat stuk (het blijft een Japanner tenslotte) en ligt het verbruik met 1:13,2 op betaalbaar niveau. Dus: lage kosten.

De baten die de auto daar tegenover stelt, zijn hoog: het is een ruime auto die geschikt is om vier of vijf personen comfortabel te vervoeren. De zitruimte voorin is prima, maar ook achterin is er genoeg plaats. De hoofdruimte achterin is het enige minpunt wat dat betreft.

De interieurruimte is flexibel in te delen: de complete achterbank is verschuifbaar en de rugleuning van de passagiersstoel kan platgelegd worden. Daarmee bouw je de auto in een handomdraai om naar de wensen van dat moment. Verhuizing, bouwmarkt, dagje uit met familie: alles kan. Ideaal!

De auto voldoet daarmee dus aan onze wensen, maar tot onze verrassing biedt de Mazda meer: zo is de wegligging boven verwachting goed. Heerlijk stabiel en koersvast. Ook in het betere bochtenwerk. Deze Mazda ligt voelbaar beter op de weg dan de veel nieuwere Fiat Grande Punto bijvoorbeeld. Daarnaast is ook het uiterlijk niet verkeerd. Veel mensen denken bij een Mazda aan een suf model, maar deze ziet er toch goed uit. De onze is felblauw, met blauwe bekleding. Ziet er fris uit, en de dakspoiler boven de achterruit doet het model veel goed.

Heeft de auto dan geen minpunten? Natuurlijk wel. Zoals gezegd is de hoofdruimte achterin maar net voldoende. Ook het motorgedrag is niet erg verfijnd wanneer hij nog niet op bedrijfstemperatuur is. Verder is het gaspedaal moeilijk doseerbaar (vraagt gewenning) en wil het onderstel nog wel eens wat bijgeluiden laten horen.

Problemen

7 februari 2011

Bij kilometerstand 90.200 is het slotmotortje van het rechterachterportier vervangen. De deur ging niet meer van slot met de centrale ontgrendeling namelijk. Bij 98.100 kilometer zijn de rubbers van de voorste stabilisatoren gesmeerd (die kraakten nogal luid). Bij kilometerstand 101.000 waren er wat problemen met de boordspanning: de verlichting was wisselend van sterkte en het controlelampje van de accu ging aan en uit. Het bleek een defecte spanningsregelaar te zijn (onderdeel van de dynamo). De dynamo is gereviseerd en de accu (uit voorzorg) vervangen.

Verder is de nukkige koudloop van de motor verbeterd na reiniging van de luchtmassameter. Hierna liep hij weer als nieuw!

Bij 128.100 kilometer klonk er plotseling een hels kabaal van onder de auto. Het bleek het hitteschild boven de uitlaat te zijn. Dit was los gekomen en lag op de uitlaat te trillen. Bij kilometerstand 134.600 zijn de voorste stabilisatorstangen vervangen omdat deze naast krakende ook kloppende bijgeluiden gingen maken. Hetzelfde deed zich 3.000 kilometer later rechtsachter voor, dus ook die stabilisatorstang is vervangen.

Bij 150.400 kilometer is de luchtmassameter vervangen, evenals het wiellager rechtsvoor. Bij 151.200 kilometer is er wederom een gereviseerde dynamo in gekomen, de tweede keer al. Ook de accu is toen (wederom; uit voorzorg) vervangen.

Gedurende het laatste jaar (tot 167.100 kilometer, bij verkoop) geen problemen meer gehad.

Kosten

18 december 2012

Een kleine 6 jaar en 88.300 kilometer Mazda 323 rijden leverde ons het volgende kostenplaatje op:

Brandstof: 11,2 ct/km
Verzekering en schade: 7,8 ct/km
Onderhoud: 6,6 ct/km
Afschrijving: 5,8 ct/km
Belasting: 2,3 ct/km

Totaal: 33,7 ct/km

Waarbij vooral de post ‘verzekering en schade’ nogal hoog is; het gevolg van een aanrijding waarbij we onze eigen schade (vanwege uitsluitend WA-dekking) zelf moesten betalen; een post van € 4.000,-, ofwel 4,5 ct/km.

Conclusie

18 december 2012

De Mazda 323 was een buitengewoon fijne auto; hij bood ons meer dan we ervan hadden verwacht. Hij reed lekker, het was een ‘behaaglijke’ auto, en nog ontzettend praktisch ook. Eentje die we toch een beetje zullen missen. Hij is verkocht aan een exporteur en rijdt nu zijn rondjes in Libië. Waarom verkocht? Omdat hij, met twee jonge kinderen (en dus een berg ‘rommel’) net iets te krap werd. Het was te doen hoor, maar hield niet over. Bovendien wil een mens na zes jaar ook wel eens wat anders en kwamen er kosten aan (distributie, remschijven en –blokken en de enige nog niet vervangen stabilisatorstang). Maar gezien de kwaliteit van het Mazdaatje, rijdt hij over twintig jaar nog rond in Noord-Afrika! Ons heeft hij in elk geval nooit in de steek gelaten. Alles overziend een meer dan fijne auto!

8,0