Maserati Quattroporte Diesel V6 (2014)
autoreview
12
Signalement
| Uitvoering | Quattroporte Diesel V6 |
|---|---|
| Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2014 |
| Jaar van aanschaf | 2021 |
| KM-stand bij aanschaf | 167.000 km |
| KM-stand laatst | 282.000 km |
Meest interessante diesel denkbaar
Sinds februari 2021 ben ik trotse eigenaar van een Maserati Quattroporte diesel. En wat een auto! Wat mij betreft de meest leuke en interessante diesel denkbaar. Ik zou geen leuker alternatief weten in ieder geval.
Mijn 'autoloopbaan' kenmerkt zich als volgt. Ik rijd genoeg kilometers (> 35.000) en rijd de auto zowel zakelijk als privé. Ik koop auto's met 150.000-200.000 op de teller, rijd er ongeveer een ton mee en ruil ze weer in (roulatiesnelheid 2 jaar). Zo reed ik achtereenvolgens Peugeot 607 - BMW 730d (E65) - Volvo XC90 - Audi Q7 en voorlaatst de Audi A8 (d4). Stuk voor stuk mooie sedans/suv's waarmee je heerlijk kan toeren. De A8 heb ik onlangs ingeruild voor het een Maserati Quattroporte, een auto die ik toch wel typeer onder de klasse 'droomauto'. De grill met prominente drietand (die je overal in terugvindt, tot aan de ijskrabber toe), de luchthappers aan de zijkant, de lijnen... Veel mooier wordt het toch niet meer?
Ik heb de auto gekocht bij Driessen Maserati in Eindhoven. Het aankoopproces was al een feestje op zich. De proefrit werd een proefdag (+ nacht) en tja, toen was ik wel verkocht (in zoverre ik dat eerder al niet was). Voornaamste twijfel was de omstandigheid dat de auto best even stil heeft gestaan (> 1 jaar). Omdat de auto bij de dealer stond (ipv een handelaar) en volledig gekeurd/nagekeken werd, heb ik hier uiteindelijk geen probleem van gemaakt. De auto werd n.b. afgeleverd met vier nieuwe Pirelli-banden.
Eigenlijk is de Qp niet helemaal te vergelijken met mijn voorgaande sedans. De 7-serie/A8 waren mooi/comfortabel, maar in vergelijking met de Qp misschien een beetje saai (zowel qua uiterlijk als rijstijl). Dat is met de Maserati wel anders! De kleurstelling de ik heb is ultiem: zwarte lak; cognac interieur. De rijeigenschappen zijn formidabel. In de comfort-stand rijd je relax, maar in de sportstand wordt het fantastisch. Een wereld van verschil. In de 607 hield de sportstand niet meer in dan dat de auto wat meer toeren maakte. In de Qp begint de pret pas echt. Voor het eerst ben ik blij als het stoplicht voor mijn neus op rood springt...
De sportstand betekent ook dat je het exhaust sound system activeert. Ik dacht eigenlijk dat dit soort systemen voorbehouden waren voor 'sportieve' Golfjes en zo, maar bij Maserati zit dit er a fabrique op. Het produceert een indrukwekkend geluid. En (bijna?) niemand die het doorheeft dat je 'gewoon' in een diesel rijdt! Een soort schaap in wolfskleren, al zou ik mijn Maser nooit met een schaap willen vergelijken.
De boordcomputer en bediening is voldoende. Toegegeven: op dit punt wint de A8 het van de Qp. Er zijn wat kleine eigenaardigheden (stomme knopjes op het stuur ipv draaiwieltjes), maar dat mag de pret niet drukken. Navi, cruise control, climate control e.d. werkt allemaal eenvoudig en goed.
De auto kan 'in het wild' op genoeg bewondering rekenen. Het is geen Ferrari waar hordes blije kinderen omheen drommen (wat me vermoeiend lijkt), maar ik zie nu en dan wel een duim omhoog gaan. Ook is het grappig dat jongelui boven het viaduct ineens foto's maken van mijn auto (om ze waarschijnlijk na de rdw-check weer te verwijderen...haha).
Ik heb er nu ongeveer 13.000 km op zitten en geen problemen ondervonden. Slechts één keer een storing op mijn 'meedraaiende koplampen' die na 10 minuten weer verdween. De koplampen draaien nog steeds vrolijk mee... Ik ben benieuwd of de diep gewortelde Maserati-angsten over peperdure reparaties en ellende al dan niet bewaarheid worden. Vooralsnog kan ik alleen maar vol lof zijn. Ik zal na de eerste onderhoudsbeurt een update geven.
Oh ja, het verbruik nog... nou, dat valt echt niet tegen. Sterker nog, hij is zuiniger dan mijn A8 was. Ik heb pas 1:14 gehaald zonder daar noemenswaardige moeite voor te doen.
Eerste onderhoudsbeurt
Nou, het was zover. Meer dan 20.000 km erbij gereden en het was tijd voor de eerste onderhoudsbeurt die ik heb laten uitvoeren bij Driessen Maserati in Eindhoven. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: geen bijzonderheden. Advies om twee remblokjes te vervangen. Meteen gedaan uiteraard. Mijn auto werd thuis opgehaald en omgeruild voor een leenauto, een Alfa Giulia. Dat viel onder de service van de zaak. De rekening viel me dan ook (relatief) mee.
De auto bevalt nog steeds fantastisch! Geen storingen, meldingen… niks. Dat was met mijn vorige auto’s toch wel anders op dit punt, waarbij de ditjes en datjes stiekem toch optelde. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik iedere dag heerlijk rijd in m’n Maser (inmiddels 194000 km op 4-11)!
Wat wel jammer is, is dat er corrosie is ontstaan op de chromen sierlijsten op de portieren. Wellicht door wasstraat of bijterige ruitenwisservloeistof. Een professioneel bedrijf kon het niet wegpoetsen. Ik moet daar nog even wat op vinden of ze laten vervangen.
Jaartje erbij
Tijd weer eens voor een update! Inmiddels heeft de auto natuurlijk al best wat kilometers op de teller, maar het is hem niet af te zien! Dus kort en goed: nog steeds zo blij als een kind. Auto rijdt en schakelt formidabel, geen noemenswaardige kosten gehad en dus ook geen gebreken of dure reparaties.
Het probleem van de corrosie heb ik inmiddels weten op te lossen. De dealer kwam met het idee om de sierlijsten te wrappen (in de kleur van de auto, zwart). Zo gezegd, zo gedaan. Hele goede verbetering! Het geeft de auto een net iets andere uitstraling en alles is beter dan die lelijke vlekken op de lijsten.
Is alles dan koek en ei? Nee, ik ben inmiddels wel tegen twee probleempjes aangelopen. Het eerste - en meest vervelende - is dat de start/stop-functie soms een algehele storing veroorzaakt. Eens in de 1 a 2 maanden sta ik voor een stoplicht, stopt de motor om vervolgens niet meer automatisch aan te slaan. Ik kan dan overal op drukken: hij reageert nergens meer op. Vervelend, want de auto's achter je zien inmiddels een groen licht branden en worden ongeduldig. De oplossing was om uit de auto te stappen, de deur dicht te slaan, auto op slot zetten, deur weer open maken en de motor opnieuw te starten. Een soort reset, waarna alles weer gewoon werkt. Raar dus. Ik heb er inmiddels voor gekozen om het hele start/stop-gebeuren uit te zetten. Dat kan gelukkig nog op deze modellen. Als je eerlijk bent naar jezelf was het toch een systeem waar je helemaal niet op zit te wachten...
Een tweede puntje is dat de achteruitrij-camera niet altijd functioneert. Ongeveer 4 van de 10 keer krijg ik zwart beeld (of staat alles op zijn kop). Dit was volgens de dealer een bekend probleem bij deze auto. Oplossing: een nieuwe achteruitrij-camera. Ik kan vooralsnog leven met het probleem, maar denk wel dat ik deze tzt ga laten vervangen.
Ik rijd voorlopig dus vrolijk verder met mijn Maser. Ik heb nog geen plannen om hem in te ruilen. Ik voorzie dat het de eerste auto wordt in jaren die ik langer dan twee jaar ga rijden.
Bijna 3 ton
Daar zijn we weer! Bijna de 3 ton aangetikt. Dat zegt genoeg toch? Zorgeloze kilometers gereden. Vandaag nog 2 duimpjes omhoog op de snelweg… het blijft emotie zo’n auto.
Wat een puntje van zorg begint te worden zijn de onderhoudskosten afgezet tegen de restwaarde van de auto. Wat in mijn vorige recensies misschien enigszins onderbelicht is gebleven zijn de toch wel hoge gebruikskosten. Ik ben inmiddels bij mijn 3de of 4de set zomerbanden en 2de set winterbanden (Pirelli uiteraard). Dat gaat wel hard. Ook remblokken zijn om de zoveel tijd aan de beurt. Altijd met plezier gedaan, maar begint nu toch een beetje te wringen.
Eén ding is zeker: Maserati heeft mijn hart gestolen. Ik heb als leenauto inmiddels mogen rijden in de nieuwe Ghibli hybride en een Levante monstermodel. Geweldige ervaringen! Of mijn eerstvolgende auto een Maserati wordt, weet ik niet. Ik vrees toch dat ik de transitie van diesel naar anders moet gaan maken. Het wordt toch een ommezwaai. Noem het maar een luxeprobleem. Hoe dan ook: dit was niet mijn laatste Maser…
Verkocht
Met een beetje pijn in het hart, heb ik de Maser ingeruild voor een…. BMW 740Le hybride. Puur vanwege rationele overwegingen, want hij reed geweldig. Kreten als restwaarde, hoge km-stand, einde dieseltijdperk hebben mij tot deze beslissing gedreven. Al moet ik zeggen: qua techniek en comfort is zo’n Bimmer niet verkeerd…
Arrivederci! Gutentag!
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
