Land Rover Discovery V8i ES (2000) #2

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Discovery V8i ES
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	2000
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	140.000 km
KM-stand laatst	1.490.000 km

140000 KM - AANKOOP

140.000 km
17 januari 2011

INTRODUCTIE

Sinds jaar en dag sprak het merk Land Rover mij ongelooflijk aan. Een herkenbaar design, het typisch Britse gevoel van de wagens en – last but not least – de onwil om geheel toe te geven aan moderne ‘softroad trends’. Aangezien ik, vanwege min of meer vastgestelde selectiecriteria voor een wagen van de zaak, niet kan kiezen voor een Land Rover als eerste auto, zat ik mijn hoofd te buigen in hoeverre het mogelijk was om een Land Rover ‘voor erbij’ aan te schaffen. Een nieuwe wagen is uiteraard onbetaalbaar voor dat doel, vandaar dat het een tweedehands werd.

REDENEN AANKOOP

Als eerste keek ik natuurlijk wat min of meer betaalbaar was qua aankoopprijs. Daarbij kwam ik uit op een bedrag tussen de 10.000 en 15.000 Euro. Een Freelander viel af, aangezien deze toch net wat minder terreinvaardig is dan zijn grotere broers. Een Defender werd ook van de lijst geschrapt; het totale gebrek aan veiligheid in die auto zorgde ervoor dat ik deze wagen nooit zou willen rijden. Uiteindelijk bleven er dus twee auto’s over: een Range Rover van het vorig model (dus voor 2001-2002) en het vorig model Land Rover Discovery. Uiteindelijk gekozen voor de Disco, omdat ik deze nét een tikkeltje stoerder vind dan de Ranger.

Verder ben ik (met vrienden en familie) in het bezit van een kleine cottage in Wales, waar ik regelmatig met het gezin – alsook met vrienden – naartoe ga. Dan zult u snappen dat een volledig terreinwaardige auto wel erg lekker is om eens wat plezier mee te beleven! De Discovery is wat dat betreft King of the road, me dunkt. Tevens is het makkelijk om eens met meer dan vijf man te reizen, hetgeen goed mogelijk is door de (kleine) stoeltjes achterin.

Ik koos voor de benzineversie, aangezien deze voor een nette 11.950 Euro te koop stond met 140.000 op de klok. Ondanks weinig technisch inzicht, schatte ik dat deze motor best nog langer mee kon gaan. Men haalt immers niet al te veel kracht uit de V8, waardoor de motor niet op zijn toppen van zijn kunnen telkens dient te presteren. Een diesel vond ik te duur; niet alleen in aanschaf bleken deze exemplaren met een nette kilometerstand aan de prijs te zijn, maar ook de wegenbelasting was dusdanig hoog dat ik er – tezamen met het niet vreselijk lage verbruik in vergelijk met de V8 – van af zag. En aangezien de LaRo slechts voor een beperkt aantal kilometers per jaar ingezet zal worden, bleek de roffelende V8 de beste keuze.

De veiligheid van de auto is prima te noemen door een arsenaal aan airbags en rijveiligheidssystemen als ABS, ESP en traction control. De jeep mag dan nooit door Euro NCAP getest zijn, maar ik neem mijn kinderen vol vertrouwen meen in deze Land Rover.

UITRUSTING

De uitvoering van de auto is een ES, hetgeen behoorlijke luxe betekent. Uiteraard weet ik niet exact wat standaard c.q. optioneel was op deze auto, maar bij dezen een bloemlezing van de belangrijkste items in de uitrusting.

Kleur: donkerblauw metallic
Interieur: beige leder
Lichtmetalen velgen; reservewiel achterop

ABS e.d., inclusief alle Land Rover foefjes als Hill Descent Control
Airconditioning
Alarminstallatie klasse III
Cruise controle
Elektrische ramen en spiegels
Elektrische en verwarmbare stoelen
Harman Kardon stereoinstallatie met 6-cd wisselaar
Zonnedak

Uiteraard is de auto ook uitgerust met een zesde en zevende zitplaats achterin de kofferbak. Ondanks dat het in normale omstandigheden zelden wordt gebruikt, is het wel handig voor die ene keer dat je eens meer dan vijf personen mee wilt nemen. De hoofdsteunen klappen grappig uit het dak. Makkelijk zijn de opbergbakken in de achterdeur; hier kan bijvoorbeeld snel een kleine boodschap (zoals een fles of blik) in, zonder dat het de hele auto door rolt.

UITERLIJK

Mijns inziens is deze LaRo de allerlaatste echte terreinwagen die simpel op de markt is gekomen, maar luxe de markt heeft verlaten. De looks van de Discovery zijn robuust, echt een jeep van de oude stempel. De wagen heeft een immense presence, zonder daarbij poenig over te komen. Naar mijn idee heeft de Land Rover een chique uitstraling die echt in de ‘countryside’ past. Ik heb de indruk, dat de wagen vooral ontworpen is om praktisch te zijn; als het dan ook nog een beetje mooi was, was het mooi meegenomen, maar design stond duidelijk op een tweede plan. Alles lijkt gemaakt om een stevige tocht in het terrein te overleven. Dikke bumpers, stevige treeplanken, een grappig opstapje achterop. De stroomlijn van de wagen is natuurlijk te vergelijken met een zeecontainer, maar dat is het enige negatieve dat ik over het uiterlijk kwijt wil! De blauwe kleur staat de wagen goed en de lak is sterk te noemen.

INTERIEUR

In vergelijking met wagens die thans op de markt leverbaar zijn, heeft deze generatie Discovery een sterk verouderd interieur. Maar dat neem je voor lief en het draag zeker bij aan het karakter van de wagen. Je zit bijzonder hoog op de bok in comfortabele zetels. Uiteraard had de wagen lichte gebruikssporen, maar de stoelen zitten na al die jaren nog steeds behoorlijk goed. Een rit naar Engeland is zeker geen straf. Het overzicht over het dashboard is niet slecht; ondanks een aantal verborgen knopjes, is een en ander toch makkelijk te bedienen. De tellers laten zich duidelijk aflezen. De klimaatregeling is eenvoudig te bedienen en veel schakelaars zijn makkelijk groot, zodat misgrijpen niet aan de orde is. Sommigen zullen de schakelaars voor (onder meer) de wis-was-installatie aan de zijkant van het tellerhuis lastig vinden. In de praktijk blijkt dat reuze mee te vallen. Uiteraard niet ontzettend modern, maar wel karakteristiek voor een auto als deze. Kenmerkend voor de LaRo is het kleine pookje van de lage gearing e.d.. Aan te raden is om eerst daarvoor de handleiding door te nemen, zeker als men van plan is het terrein in te gaan. Ook hier geldt; wat minder modern dan bij recente modellen, maar het werkt simpelweg goed!

De rest van het interieur is vooral ingesteld op gebruiksgemak. Dikke, rubberen matten achterin zorgen ervoor dat na een stevige terreinrit niet hoeft te worden gevreesd voor smerig tapijt. De handgrepen aan de stoelen bieden stevigheid op slecht wegdek. Het zitcomfort achterin is goed te noemen. De zetels geven voldoende steun en door de hoge zit hebben ook de achterpassagiers een goed uitzicht. Het zitcomfort op de laatste zitrij is niet om over naar huis te schrijven, maar voldoet in noodgevallen zeer zeker. Meer dient men ook niet te verwachten, niet waar? Door het glazen dak komt veel licht binnen, hetgeen bijdraagt aan een ruimtelijk gevoel. In het terrein geeft het dak nog een extra dimensie, doordat je exact ziet wat zich boven je afspeelt in de bomen e.d..

Ikzelf ben vooral blij met de kleurencombinatie in het interieur. Fraai, dik beige lederen bekleding en wat hout op het dashboard. Britser dan dit zal het niet worden!

Al met al een wat verouderd, maar wel karakteristiek binnenste.

RIJ-EIGENSCHAPPEN & COMFORT

Tja, wat valt hier over te zeggen. Vergeleken met de auto’s die ik heb en heb gehad (waaronder Volvo’s en Mercedessen), is het een totaal andere wereld. Verwacht geen agiele rij-eigenschappen, zoals in een moderne Land Rover of BMW X5. Het is echt ‘old school’. Het weggedrag is vooral veilig, door de ESP en andere veiligheidsystem. De wagen nodigt totaal niet uit tot haasten. In een Disco heb je de tijd.

Het comfort valt mij alleszins mee. Door de hoge zit komt de weg rustig op je af, waardoor vermoeidheid op de langs ritten achterwege blijft. Het geluidscomfort is niet slecht; fluisteren is niet mogelijk, maar gewoon normaal een gesprek voeren op de snelweg gaat zeer zeker goed. Het afveercomfort is ook gewoon goed. Door de dikke banden zullen richels puik worden weggetoverd, denk ik zo. Het overhellen in de bochten is een gigantisch meevaller. Bij de proefrit bereidde ik mij voor op het ergste scenario bij rotondes, maar dat bleek niet de waarheid te worden. De LaRo ligt stabiel, blijft redelijk in neutrale positie. Toch meld ik wel, dat de wagen niet uitlokt om keihard een bocht in te sturen; nogmaals, je neemt er gewoon lekker de tijd voor.

De motor is een vier liter V8 en past bij het karakter van de jeep. Ondanks de bescheiden 185 pk die men uit de motor weet te halen, heb je niet de indruk iets tekort te komen. Rond de 12,5 seconden naar de honderd betekent prima meekomen in het (stads)verkeer. De V8 roffelt daarbij dan lekker, zonder teveel op de voorgrond te treden. Tussenacceleraties gaan redelijk, maar je merkt wel (met name op de snelweg), dat de terreinwagen hoog is en moet strijden tegen de luchtweerstand. Hoe dan ook, versnellen van 100 tot 120 e.d. gaat gewoonweg prima; vergelijk het met het niveau van een nette middenklasser – althans, dat idee heb ik. Op de snelweg heb je wel zo nu en dan wat last van windgeruis. Hoewel dat exemplarisch kan zijn, verwondert het me niet; kijkend naar de dakreling en hoge bouw van de auto. Zijwind doet de auto vrij weinig. Ook hier geldt: je merkt dat het een hoge auto is, maar het forse gewicht compenseert weer een en ander. Spoorvorming is de Disco vreemd.

De luxe van de Discovery doet ook een aardige duit in het zakje wat betreft het comfort. De armsteunen zijn lekker, het geluid van de Harman Kardon-stereo is meer dan prima te noemen en in de koude dagen is de stoelverwarming bijzonder lekker. De airco heeft voldoende koelcapaciteit in de zomer.

Je merkt dat de Disco een aardig grote auto is, maar inparkeren gaat best goed door de vierkante vormen. Je weet, ziet en voelt waar de auto ophoudt. Parkeren in parkeergarages en –kelders is vaak een probleem door de hoogte van de LaRo. De draaicirkel is wat groot, maar daar staat tegenover dat je niet bang hoeft te zijn om vast te komen zitten bij keren, mocht je een stuk berm mee pikken.

Twee aspecten moeten natuurlijk nog aan de orde komen bij deze terreinwagen: het rijden met caravan en het rijden in het terrein. Laat ik met het eerste beginnen. De Disco mag, als ik mij niet vergis, 3500 kilogram geremd trekken. Ik ben in het bezit van een Engelse Swift caravan met een leeggewicht van zo’n 1200 kilogram. In beladen toestand komt de weegschaal op een 1400 kilo. De Disco kan onze caravan prima trekken; je voelt amper dat deze er achter hangt. Uiteraard wordt de acceleratie minder, maar dat is meer dan logisch. Je hebt nooit het gevoel iets te kort te komen; de LaRo is een bijzonder fijne trekwagen! Sterker nog, ik ga net zo lief met deze Discovery op caravanvakantie als met mijn nieuwe Mercedes E-Klasse 250. Ook kan hij wedijveren met mijn vorige Volvo V70, ondanks de totaal verschillende karakters van de wagens. Het grote pluspunt van de Disco is de grote stabiliteit van de combinatie. Een ander fijn aspect is het gemak waarmee de terreinwagen op steile hellingen wegtrekt. Alles gaat gewoon van een leien dakje!

En dan de terreinprestaties. In één woord: fenomenaal! Ondergetekende had voorheen vrijwel geen ervaring met terreinrijden, maar zelfs voor ‘dummies’ is de LaRo een opperbeste terreinvriend. In al die keren dat ik het terrein in ben gegaan, ben ik geen enkele keer vast komen te zitten. Soms denk je wel eens “Dit gaat niet goed…”, maar de Land Rover bewijst dan maar al te graag het tegendeel. Lage gearing inschakelen, de elektronica zijn werk laten doen en je komt overal doorheen. Zelfs (kleine) rivieren vormen geen punt voor de auto. Doordat je redelijk ver naar de zijkant zit, heb je goed overzicht over het terrein (je kunt als het ware makkelijk ‘uit het raam hangen’). De Hill Descent Control is een prachtig systeem. Opvallend is hoe gemakkelijk de auto te chauffeuren valt in het terrein; de gasrespons is prettig en de indirecte besturing zorgt voor niet al te veel ‘terugslagen’ in je stuur. Gewoonweg een ultieme 4x4!

Concluderend: de Discovery is een terreinwagen pur sang. Op de weg doet hij wat hij moet doen; in het terrein doet hij meer dan wat hij moet doen. Het ultieme gevoel van vrijheid is heerlijk. De wagen laat je nergens in de steek; of je nu in de Ardennen bent of in hartje Amsterdam, of je nu in midden Wales bent of op de ringweg A10.

KWALITEIT, DUURZAAMHEID

Over de kwaliteit van Land Rovers is al heel veel geschreven. De een meent dat het de meest belabberde auto’s ooit zijn, de ander zweert op het graf van zijn moeder dat het niet kapot te krijgen is.

De Disco heb ik pas relatief korte tijd en in die tijd zijn er niet al te veel kilometers mee gereden, dus een definitief oordeel kan ik pas vellen over een jaar, denk ik. Maar vooralsnog heeft de wagen mij nimmer in de steek gelaten. Een keer de sleutel omdraaien en hij start, ook in de winter. Geen problemen met de elektronica. De motor draait prima.

Natuurlijk heeft de Disco af en toe last van een piepje en een kraakje, maar dat is meer dan logisch; niet in het minst door de leeftijd van de auto, maar ook door het terreinwerk dat de auto heeft moeten verzetten in al die jaren. Opvallend is het gebrek aan roest, ook aan de kritieke punten als dorpels en wielkasten. Het enige dat wat minder is qua kwaliteit, is het gevoel van de knoppen op het dashboard. Het gaat niet stuk en alles functioneert puik, maar het voelt wat ‘Fisher Price’-achtig aan.

De wagen is dus gewoonweg gebouwd om een leven lang mee te gaan. Uiteraard zal ook een rol meespelen, dat een auto als deze meestal wordt gekocht door mensen die wat voorzichtiger met zaken omspringen. Desalniettemin, geen klachten wat betreft degelijkheid. Ik heb het idee dat alles met gemak nog een ton extra mee kan.

KOSTEN

Op dit punt ben ik in dubio. Enerzijds vind ik de wagen geenszins duur, anderzijds is het natuurlijk niet te vergelijken met een Smartje of Fiat 500.

De aanschafprijs van deze auto is gewoonweg laag voor je krijgt. 11.950 Euro voor zo’n brok auto is natuurlijk goed te noemen. Je bent geneigd nog meer te denken “Wat een koopje!”, omdat de nieuwe generatie rond de 80.000 Euro nieuwprijs zit. Land Rover bracht deze Disco echter destijds voor zo’n 55.000 op de markt. Slim gedaan, van de beste Britten om de wagen steeds duurder te laten worden!

De verzekeringspremie is absoluut niet veel. Met 8 schadevrije jaren betaalt ik slechts 231 Euro op jaarbasis voor een WA-verzekering. Goed op te brengen, zelfs voor een auto ‘voor erbij’. Het benzineverbruik is natuurlijk niet bijzonder laag. De LaRo wordt met name ingezet voor tripjes naar Wales en weekendjes Ardennen, het rondrijden aldaar en zo nu en dan een kleine rit tussendoor. Gemiddeld verbruikt de wagen daarbij elke 8/8,5 kilometer een liter benzine. Als je wat harder rijdt, gaat dit naar de 1 op 7. De wagen nodigt daar echter niet toe uit, dus de 1 op 8 is zeker te halen. De caravan erachter hangen betekent natuurlijk een hoger verbruik, maar opvallend is het verschil; op de vakantie kom ik dan uit op 1 op 6,5 tot 1 op 7. Alleszins netjes. De Audi A6 2.0 TFSI van mijn schoonvader komt op de 1 op 7,5 met een vergelijkbare caravan, dus al met al is het niet onredelijk wat de Disco doet. Ik merk op, dat stadsritten het verbruik flink drukken. Ik kan helaas geen inschatting geven van wat het stadsverbruik in concreto is, aangezien het gebruik van de Disco nooit volledig uit stadsritten bestaat. Ik schat echter dat binnen de bebouwde kom de LaRo 1 op 6,5 doet. Echt terreinwerk drukt het verbruik eveneens, maar mijns inziens zijn die kosten niet autogerelateerd, maar dienen ze op ‘ontspanning en vrije tijd’ te worden afgeboekt! In plaats van een stedentripje met musea en diners, ga je nu naar de natuur met benzine en een barbecues!

De wegenbelasting is de grootste kostenpost. Door het gewicht van bijna 2000 kilogram is de jeep een aardige belasting voor het Nederlandse wegdek. Op jaarbasis komt de wagen (uiteraard afhankelijk van de provincie) op een 1000-1100 Euro. Natuurlijk best wat geld, maar het is inherent aan zo’n wagen. Je neemt het echter gewoon voor lief, vanwege de vrijheid die de auto je geeft. En zoals ik net al aangaf; de vakanties die je met deze wagen doet, zijn gewoon an sich goedkoper dan normaal. Dus de extra gebruikskosten aan deze wagen kunnen daar dan worden bijgeboekt.

Het onderhoud is vergelijkbaar met andere auto’s. De LaRo krijgt een maal per jaar zijn onderhoudsbeurt bij een Bovag-bedrijf in de buurt en tot op heden zijn daar geen problemen geconstateerd.

De afschrijving is nihil. Ik heb de auto na de zomervakantie, maar voor de winterperiode gekocht. Momenteel staan de auto’s van dit bouwjaar weer voor min of meer dezelfde prijzen te koop op Autotrack en Autotrader, dus verkoop voor ongeveer de prijs die ik er voor heb betaald, moet mogelijk zijn. Tevens is de vraag naar deze auto’s best groot, gelet op het goede verloop op die autoverkoopsites.

Slechts twee maal heb ik kosten gehad; het koplampglas was door een steen of tak kapot gegaan. Van de sloop is een nieuwe unit gemonteerd; dat kostte al met al (naar ik mij mee te herinneren) 80 Euro. Verder had ik nog een schokkende uitgave in de vorm van een ventieldopje à 75 cent. Dat werd bedelen en hutspot halen bij het Leger des Heils, kan ik u zeggen, beste lezer! ;)

Kortom, een Disco is geen spotgoedkope auto door de wegenbelasting. Het verbruik blijft binnen de perken, zeker wanneer de auto voor hobby wordt gebruikt. De verzekering is aantrekkelijk laag, afschrijving vrijwel niks en onderhoudskosten standaard.

149000 KM – 1 JAAR NA AANSCHAF

1.490.000 km
17 januari 2011

INTRODUCTIE

Normaliter schrijf ik bij mijn reviews altijd een introductiestuk over de aankoop en initiële gedachten en ervaringen, gevolgd door chronologische updates. Daar ik deze review thans pas heb geschreven, nu de auto een jaar in mijn bezit is, kunt u het bovenstaande lezen als een samenvatting van het aankoopmoment en het gebruik gedurende het jaar.

CONCLUSIE

De Discovery is een zeer karakteristieke auto, die in elk opzicht een heerlijke wagen is. Het gevoel van vrijheid is immens groot, de Britse uitstraling ook. De rij-eigenschappen op gewone weg zijn prima, maar in het terrein staat de LaRo zijn mannetje. De gebruikskosten vallen, mede gelet op de degelijkheid, reuze mee. Enkel de wegenbelasting is wat hoog. Dat neem je echter bij zo’n auto meer dan voor lief. Jazeker, de Land Rover Discovery is, naar mijn smaak, de beste 4 x 4 x by far!

4,0