Uitvoering

Sonata 2.0 CRDi VGT DynamicVersion

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2006

Jaar van aanschaf

2006

KM-stand bij aanschaf

24 km

KM-stand laatst

188.000 km

Een late eerste review

148.000 km

8 december 2009

Bij overstap naar een nieuwe werkgever in september 2006 hoorde ook een nieuwe lease-auto. Aangezien ik tamelijk ontevreden was over mijn lease-Focus maar wel in dezelfde prijsklasse wilde shoppen, kwam ik uit bij de Sonata. Veel auto met een completere uitrusting dan de Focus en ook nog een lager prijskaartje dus een lagere bijtelling.

Nu, ruim drie jaar en bijna 150.000 probleemloze km. later, heb ik eigenlijk nog altijd geen spijt van deze keuze. De Sonata is een ruime, comfortabele kilometervreter die me nooit heeft laten staan en die qua prestaties nooit tekort is geschoten. Bovendien vind ik het qua ontwerp van het exterieur nog steeds een erg geslaagde auto, die zich ten opzichte van zijn prijsgenoten wat mij betreft positief onderscheidt.

Het interieur is helaas een wat ander verhaal. Het is allemaal niet heel slecht, maar zeker op de langere termijn blijkt de materiaalkeuze en afwerking/montage toch fors achter te blijven bij het niveau van de meeste Europese en Japanse middenklassers. Kunststoffen blijven niet mooi, zeker de onderste helft van het dashboard en de middenconsole voelt erg goedkoop aan. De armsteun tussen de voorstoelen heeft centimeters speling, op veel plekken zijn de afdekdoppen van bevestigingsschroeven verdwenen, etc. Hier zal Hyundai echt nog een flinke slag moeten maken. En teleurstellend op deze verder erg complete auto: het ontbreken van een automatisch dimmende binnenspiegel en sensoren voor licht en ruitenwissers.

De betrouwbaarheid daarentegen is werkelijk fenomenaal. Na ruim 148.000 km. kan ik welgeteld twee defecten melden. Onder garantie is een sensor van het motormanagement vervangen en de rechter zonneklep brak op zeker moment spontaan uit z'n bevestiging. Niet onder garantie en idioot duur: € 300. Leasemaatschappij niet blij, maar dat waren ze eigenlijk toch al niet omdat -en dat blijft toch het grootste probleem van deze auto's- de restwaarde van deze Sonata eigenlijk niet bestaand is. Voor mij als leaserijder minder interessant, maar voor kopers uiteraard wel een belangrijk breekpunt en ongetwijfeld één van de redenen dat je deze Sonata 'in het wild' nauwelijks tegenkomt.

Onderhoud: mja, qua slijtage e.d. geen commentaar, maar de frequentie waarmee deze Hyundai voor grote en kleine beurten naar de garage moet (elke 15.000 km) is niet meer helemaal van deze tijd.

Tenslotte nog een paar commentaren over de 2.0 CRDi-motor: krachtig, soepel met een mooi koppelverloop en verrassend zuinig. Ten minste, zo mag je een gemiddeld verbruik van ca. 6.3 liter per 100 km. voor een auto met het formaat, gewicht en vermogen van deze Sonata toch zeker kwalificeren.

Al met al dus een positief oordeel, dit is tot nu toe een prettige ervaring die eigenlijk alleen door wat kleine ergernissen wordt ontsierd.

Wordt de volgende auto weer een Sonata? Nee, afgezien van de lease-technische bezwaren (m.n. de onacceptabele restwaarde) zijn de genoemde minpuntjes voor mij toch reden straks naar een ander merk over te stappen.

Update

165.000 km

24 maart 2010

Inmiddels zijn we met de Sonata al weer een leuk aantal km's én een heftige winter verder. Eigenlijk is er aan de eerste review niet zo heel veel toe te voegen: in grote lijnen blijft deze Hyundai comfortabel en zonder echte problemen zijn werk doen.

Toch een paar punten die het vermelden waard zijn, en helaas niet in positieve zin:

Kennelijk is pekelbestendigheid in Korea niet echt een belangrijk punt van aandacht geweest. Een paar steenslagpuntjes, waar echt de grondlaag nog intact was, vertonen duidelijke sporen van het roestspook. Nog verrassender is het dat de 'chroom'lijsten bij de deurgrepen inmiddels door roest zijn aangetast. Nog niet ernstig, maar toch: dat hoort anno 2010 niet!

De koppeling begint steeds nadrukkelijker moeite te krijgen met filerijden. OK, zelf geniet ik ook niet echt van het fenomeen verkeersinfarct, maar een bokkende, hortende en stinkende koppeling na een uurtje filehobbelen draagt niet bij aan het rijplezier. Bijzonder: de garage erkent dat de koppeling beslist niet meer optimaal is, maar meent dat van slippen geen sprake is zodat zij mijn lease-maatschappij niet van de noodzaak tot vervangen kunnen/willen overtuigen. Jammer.

De kunststoffen in het interieur zijn de winter ook niet helemaal lekker doorgekomen: zo langzaam aan begint het er -ondanks regelmatige opfrisbeurten- echt armoedig uit te zien en ook het aantal rammels, piepen en kraken neemt hand over hand toe. Jammer.

Tenslotte: ook aan de minder scherp wordende wegligging/besturing, het toenemende rauwe geluid van de motor en het langzaam maar zeker stijgende verbruik merk je dat deze Sonata, hoe prettig hij ook blijft als comfortabele lange-afstandslurper, qua degelijkheid en levensduur zeker nog niet het niveau heeft van de 'gevestigde' merken.

Inmiddels mag ik gaan nadenken over een opvolger, over 5 maanden zal ik afscheid moeten nemen van de Sonata. Zoals al eerder geconcludeerd: de volgende auto wordt zeker niet opnieuw een Sonata, de lease-maatschappij heeft dat vanwege de niet bestaande restwaarde al expliciet uitgesloten.

This is the end...

188.000 km

11 augustus 2010

Nog twee weken, dan is het moment aangebroken om afscheid te nemen van de Sonata. De leaseperiode eindigt dan, na vier jaar trouwe dienst scheiden onze wegen.

De overall eindconclusie is voor mij dat deze Sonata zich heeft bewezen als een comfortabele, betrouwbare en prettige reisgenoot die bovendien het voordeel bood van een verhoudingsgewijs lage nieuwwaarde en dus een relatief lage bijtelling. Modellen van andere merken met hetzelfde formaat, uitrustings- en prijsniveau zijn véél duurder, kijk je binnen de prijsklasse van de Sonata dan krijg je bij andere merken wel heel veel minder auto. Al met al heb ik dus geen spijt van mijn keuze, de Sonata is in het algemeen erg goed bevallen.

Toch zetten de ook in de eerdere reviews genoemde ergernissen zich door. Uit steeds meer hoeken en gaten klinken rammels, kraakjes en piepjes. Schakelen gaat steeds meer lijken op roeren in een bak met erwtensoep. De besturing wordt steeds minder precies, er zal dus sprake van slijtage zijn. Ook de schokdempers hebben overduidelijk hun beste tijd gehad en het interieur: wel, laten we zeggen dat de boel nu wel echt armetierig begint te ogen. En heel bijzonder: de levensduur van de koplamppeertjes begint echt extreem kort te worden, elke twee weken moet ik er wel één vervangen.

Kortom: qua afwerking en duurzaamheid haalt dit model Sonata gewoon echt nog niet het niveau van de Europese en Japanse concurrentie. Ik twijfel er echter niet aan dat Hyundai ook die slag zal weten te maken.

In elk geval zal ik zeker nog wel een paar keer met weemoed terugdenken aan vier jaar Sonata, dat staat vast.

Wat de definitieve opvolger gaat worden is nog even onduidelijk ivm. nieuwe overkoepelende leasecontracten e.d. Voorlopig mag ik me een aantal maanden gaan verplaatsen in een Toyota Avensis 2.0D Linea Luna. Ik ben benieuwd!

8,0