Ford Cougar 2.5i 24V (1999)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Cougar 2.5i 24V
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1999
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	135.900 km
KM-stand laatst	141.000 km

Ford Cougar, mijn ervaringen

139.000 km
30 januari 2014

Voor ik de Cougar kocht heb ik een korte doch heftige tijd met een Alfa Romeo 156 doorgebracht. Een geweldige auto, de 2.5 V6 klonk magistraal, trok graag in de toeren en als je eenmaal bevangen wordt door de magie en een paar versnellingen teveel doortrekt rijdt je al gauw veel te hard. Daarnaast was het ook nog eens een heerlijke stuurauto, je voelde precies wat er aan de hand was, hoever je tegen de grens aanzit, hoe de wielen stonden en welke kleur de strepen op de weg hebben. Daarnaast zat je in een heerlijk creme-lederen stoel, in een fantastisch interieur met intieme diepe meters. Alles was gefocust op de bestuurder en het rijden. wat je overigens altijd met een lach doet. Het was alleen zo jammer dat naast de vervanging van de distributieriem ook meteen 2 nieuwe nokkenassen moesten worden gemonteerd, dat hij eigenlijk uitgelijnd moest worden, dat een vriend hem tegen een paaltje had geparkeerd waardoor het zijscherm, voorbumper en koplamp vervangen moest worden, en dat last but not least er een drijfstanglager uit draaide, waarschijnlijk door slecht onderhoud (lees: nooit olie vervangen) door de vorige eigenaar. Gelukkig zat er geen roest op de bodemplaat...

Een nieuwe drijfstanglager zou betekenen dat de hele motor eruit moet, en nou ben ik niet vies van een beetje klussen, dat ging me toch te ver, en de monteur was te duur. De Alfa is dus met pijn in mijn hart verkocht voor sloopprijs aan de monteur, die hem uiteindelijk toch weer opgekalefaterd heeft en doorverkocht.

Dit bracht me tot een dilemma. Ik wilde dolgraag een nieuwe Alfa, hoe stom het ook klinkt. en nog steeds trouwens. Het rijden is zo'n beleving dat je er geen genoeg van kan krijgen. Echter, alle exemplaren die ik had bezocht hadden ofwel enorme roestplekken op de bodemplaat, of de distributieriem moest al 3 jaar geleden worden vervangen, enzovoorts. Tot er vlakbij me in de buurt een Ford Cougar te koop kwam. Stiekem zat ik daar ook wel eens naar te kijken, van het een kwam een ander en heb ik een proefrit gemaakt, en heb hem meteen gekocht. Geen roest, mooie auto, V6, weinig kilometers, onderhoud bekend, en dat alles voor 1500 euro! Het is een coupé, van vele hoeken is het een prachtige auto. en Profil is de coupé-vorm te verkiezen boven de aardig standaard 4-deurslijn. De lijn onderin maakt hem speciaal, zeker in deze kleur. De achterkant vindt je mooi of afschuwelijk, en de voorkant ben ik nog niet over uit. Van sommige hoeken zijn de koplampen net 2 te grote vrouwenogen met teveel mascara en donkere wimpers, maar soms kijkt ze juist aardig boos. Ook de ramen zonder stijlen aan de deur zijn apart, als het raam omlaag is heb je alleen nog maar de deur zonder stijlen eraan. Ik vind het in ieder geval wel wat hebben, je rijdt in ieder geval in een mooiere auto rond dan een massaproductie eco-box of ander mainstream apparaat.

Als je dan achter het stuur gaat zitten komt de plastikheid je tegemoet, het ziet er best mooi en strak uit, het is alleen jammer dat alles een plastic en goedkoop gevoel heeft. Als je daar eenmaal overheen bent merk je dat de knoppen degelijk zijn, er zit aardig wat luxe in. Airco, stoelverwarming, en als het donker is komt er een mysterieuze gloed van de basis van de wijzers, wat een mooi detail is!

De auto is ook behoorlijk praktisch, met de achterbank neergeklapt heb ik het zelfs voor elkaar gekregen een fiets mee te nemen, wat ik toch best netjes vond. Met de achterbanken omhoog moet je trouwens ook aardig je best doen om het idee te krijgen dat er iets in de kofferbak zit. Daarnaast heb je nog praktische dingen onder de motorkap, waar in de Alfa het oliefilter bijvoorbeeld hoog en vlakbij het uitlaatmanifold zat, zodat je gegarandeerd je handen brand als je hem los draait, zit hij bij de Cougar netjes laag aan de onderkant, waar je er gemakkelijk bij kunt. ook reservoirs zijn makkelijker te bereiken met wat er ook in moet.

En dan komen we bij het rijden op zichzelf. Met om je heen wat emblemen van de poema, een fluisterstille V6 in het vooronder en de lage zit voel je je toch wel een stapje beter dan de gemiddelde automobilist om je heen, en als je dan gas geeft en de motor in de toeren komt breekt er een nette brul los. Het is zeker een mooi geluid, zo'n V6, hij kan alleen niet tippen aan de Busso. De besturing is precies zwaar genoeg, je voelt aardig wat er allemaal gebeurd, hard hoeken is ook mogelijk. De auto rolt wel wat meer, alhoewel het niet gauw eng wordt. Ik heb in ieder geval nog niet vaak gehad dat de voorkant wegschoof, als het gebeurt heb je al wel een paar kleuren poep in je broek zitten... Maar nog fijner is lekker op de snelweg of autobahn cruisen. Bij het sportieve rijden heb ik toch het idee dat ze wel meer uit de motor konden persen, zeker omdat vanaf ongeveer 3500 toeren een of andere klep opengaat waardoor dan ineens een berg vermogen losbreekt en je een duw in de rug krijgt. Dat voelt een beetje gekunsteld, ook blijven de toeren maar komen terwijl constant hetzelfde vermogen wordt geleverd, dat is natuurlijk de smoothness van de V6, maar het begint ook te vervelen en dan schakel je maar weer door. Maar als je dan eens om je heen kijkt ga je alsnog aardig wat harder dan je dacht. Het is geen GTI-killer, maar is zeer zeker wel bevredigend! Ook is het bij manouevreren lastig inschatten hoe groot de auto is, je hebt dichtbij de auto slecht zicht.

Op de Autobahn heb je minder last van het vreemde vermogen, een constante snelheid van 170 km/h is, als het verkeer het toelaat, goed mogelijk, en volgens de boordcomputer is het verbruik nog wel goed te praten.

Het verbruik valt trouwens sowieso heel erg mee, op een langere rit, voornamelijk over 80 km/h en 100 km/h wegen heb ik een gemiddeld verbruik van 1 op 15 gehaald, en ik deed niet eens mijn best! Op een wat normalere tank met half snelweg half stadsverkeer is 1 op 10 prima te halen, maar pas op, als je vaak boven die 3500 toeren komt gaat het hard omlaag!

Al met al dus een fijne auto, nog steeds beter dan een hoop andere auto's, stuurt aardig fijn, rijdt in de cruise-snelheden superstil, grote kofferbak, relatief comfortabele achterbank. En een stukje betrouwbaarder dan een Alfa Romeo!

Problemen:
- het bestuurdersraam ging niet meer omhoog. Na een tik met een hamertje op de motor van het raam doet hij het weer als nooit tevoren.
- Als het koud is komt er een wat witte rook uit de uitlaat, ook als de motor warm is. Waardoor het komt weet niemand, het kan echter geen kwaad, olie blijft gewoon schoon.

Onderhoud:
- Voor de apk hoefde ik alleen de remblokken vóór te vervangen.
- Als je de originele maat banden op de originele velgen wilt zetten ben je een vermogen kwijt, voor winterbanden heb ik nu 205 55 R16 erop zitten, zonder verdere problemen.

Update: 8-5-2014, 141.000 km

141.000 km
8 mei 2014

Ik heb weer een tijdje rondgereden, hoog tijd voor een verslag! Ik merk dat ik steeds gehechter aan het raken ben aan de cougar, wat waarschijnlijk ook logischer is als je langer in een goede auto rijdt. Ik heb wel het één en ander moeten repareren, zoals het bestuurdersraam. De tik met de hamer heeft het nog best lang gehouden, maar uiteindelijk was toch een iets subtielere aanpak nodig. na de zaak te hebben doorgemeten kon ik niks vinden, maar na een tip van een locale monteur bleek dat het relais geen stroom meer doorgaf. gelukkig was er maar één soldeertje uitgedroogd, die heb ik nu opnieuw gesoldeerd en het raam doet het wederom als nooit tevoren!

Daarnaast begon de klep op 3500 toeren waar ik het over had op te spelen. Ik had er al ooit eens wat over gelezen, maar natuurlijk kon ik het nu niet meer terugvinden. Uiteindelijk heb ik het op een engels forum gevonden, en om het voor ons nederlanders ook vindbaar te maken volgt hier een korte beschrijving:
Als je flink aan het gasgeven bent merk je, voornamelijk in de 1, 2 en 3e versnelling dat je een flinke duw in de rug krijgt vanaf ongeveer 3500 toeren. mocht je dit niet hebben ervaren, dan heb je waarschijnlijk een probleem met de IMRC (Inlet Manifold Runner Control). Dit is een kastje, dat nogal ongelukkig direct boven de uitlaat van het blok is gemonteerd. Erin zitten een printplaatje en een elektromotor met een serie tandwielen. Door de hitte van de uitlaat smelten op een gegeven moment de solderingen door, en werkt het motortje niet meer. Het motortje drijft op zijn beurt via een soort fietsremkabel een klep in het inlaatmanifold aan, die bij iedere 2e inlaatklep van de cilinders een luchtinlaatklep opent of sluit. Tot 3500 toeren draait je motor dus maar op 1 inlaatklep per cilinder. Op google is met deze info meer te vinden!

Gelukkig was ik op tijd erbij en hoefde ik van de IMRC maar één soldeerpuntje te hersolderen. Daarnaast heb ik het kastje herplaatst achter de accu, zodat het niet meer zo warm wordt.

Dat was het technische verhaal. Opzich best leuk om zo het een en ander uit te vogelen, zelf doen blijft toch altijd leuk. Qua rijden heb ik geen bijzonderheden meer te melden. Het blijft een dijk van een auto, waarmee goed een autobahn te bestormen is, zonder dat je er daarna gebroken uitkomt. Ook in de bochten begint hij steeds meer te verbazen, ik heb toch al eens door een paar (langzame) bochten gereden met 7 kleuren uitwerpselen in mijn onderbroek zonder dat er noemenswaardige slippende banden bij betrokken waren! Het gevoel in het stuur valt wel een beetje tegen, je bent dan nog niet helemaal losgekoppeld van de daadwerkelijke besturing, maar je voelt niet goed hoever je op de limiet bent en op wat voor soort asfalt je rijdt. Dat was bij de Alfa wel anders, al zou ik heel stiekem misschien wel denken dat ik nu sneller door een bocht kan gaan. Helaas komen we daar waarschijnlijk nooit achter. Alleen als de weg nat is gaat hij gauw slippen, ook als je gewoon in een rechte lijn een beetje gas geeft.
Wordt vervolgd!

7,5