Fiat Ritmo 60 CL (1986)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Ritmo 60 CL
Versnellingen	4, Handgeschakeld
Bouwjaar	1986
Jaar van aanschaf	2002
KM-stand bij aanschaf	69.000 km
KM-stand laatst	150.000 km

ERVARINGEN

21 september 2004

Toen een vriendin van mij rond het jaar 2000 deze Ritmo aanschafte, was ik direct verkocht. Een leuk ouderwets smoeltje, en met vier ronde koplampen naast elkaar leek het wel een beetje op een Golf of BMW uit diezelfde tijd. Bovendien lekker zeldzaam, dan kijkt er tenminste nog eens iemand om als je langsrijdt. Dus toen zij hem later wegdeed, kwam de Ritmo bij mij op de parkeerplaats. Helaas kon ik er wegens geldgebrek niet direct in rijden, dus stond de Ritmo een jaar stil.
In juli 2003 werd hij tevoorschijn gehaald en begonnen de opknapwerkzaamheden. Er was wat schade aan de achterzijde, dus nieuwe bumper + achterlichtunits en nu de achterkant toch uit elkaar lag, meteen even het plaatwerk gecheckt. Hier bleken al wat gaten te zijn ontstaan, dus heb ik me even uitgeleeft met bitumen en alles flink dichtgekalkt. Dat roest niet meer. Toen alles weer netjes op z’n plaats hing mocht hij naar de keurmeester, en daar werd er nog het nodige gedaan voor hij uiteindelijk legaal de weg op mocht! Vanuit de garage gingen we dezelfde dag nog naar Frankrijk, en dat ging niet helemaal goed... Maar de eerste 700km waren geen probleem. Het kleine motortje is groot genoeg voor de lichte auto, maar de Ritmo 60CL is beslist geen sportauto. Eerder een reisauto: het comfort stemde ons zeer tevreden. Met drempels en andere vervelende oneffenheden weet de auto goed raad en de stoelen zitten onwaarschijnlijk lekker! Daarbij is het, ondanks z’n leeftijd, een ruim en lekker wagentje. Alle vakantiespullen voor twee personen (+ gereedschapskist)passen met gemak achterin (en beetje op de achterbank). Van veel luxe is in deze uitvoering geen sprake, maar al het noodzakelijke zit erop en werkt ook gewoon zoals het hoort. Behalve het (originele!) radiootje. Dat ding was zo oud dat ik het maar snel vervangen heb voor een CD-spelertje. Meteen maar lekkere boxen erin en nu klinkt het prima!

PROBLEMEN

21 september 2004

De eerste dag al, zo tussen Parijs en Le Mans, begon de motor in te houden. Het werd zo erg dat we niet verder konden. Het bleek dat de coating van de benzinetank tijdens het jaartje stilstand was gaan loslaten. De schilfers daarvan verstopten de carburateur. Gelukkig spreekt mijn vriendin vloeiend Frans en kon een en ander snel weer verholpen worden, waarna we hiervan geen last meer hebben gehad. Enkele tienduizenden kilometers (en maanden) later bleek de aansluiting van de (oude) voorpijp met het (nieuwe) middenstuk van de uitlaat niet degelijk genoeg te zijn. Het resultaat deed een Harley Davidson verbleken... Na diverse reparaties die de tand des tijds niet konden doorstaan toch maar nieuwe voorpijp laten monteren. De uitlaat is sindsdien van voor tot achter perfect. Tussendoor ben ik twee keer langs de weg komen te staan, maar beide keren viel het mee: eenmaal was de accu op en de andere keer was m’n luchtfilter verstopt. Tja, die moet je dus ook tijdig vervangen... Het meest eigenaardige probleem tot nu toe deed zich niet zo lang geleden voor. Bij een noodstop brak het koppelingspedaal bij het scharnier af! Aanvankelijk was er enige hilariteit, niet in de laatste plaats bij de garagemensen. Maar uiteindelijk kostte dat geintje me een halve week plus nog een aanzienlijk bedrag. Beetje jammer...
Het laatste grote probleem betrof de electra, altijd spannend bij Fiat. Mijn schoonvader maakte mij erop attent dat de achterlichtunits meer van een kermis weghadden; alle lampjes deden het wel maar altijd op een verkeerd moment. Het probleem bleek tweeledig: ten eerste was de aarding niet goed, maar daarnaast was het knipperlichtmotortje defect. Dit kon gelukkig snel worden ontdekt en verholpen. Tussendoor heb ik wel wat roest moeten bestrijden, maar deze onderhoudswerkzaamheden bleven nog altijd binnen de perken. Alles bij elkaar is mijn indruk goed; op de een of andere manier start en rijdt de Ritmo toch altijd, en is het een fijn wagentje voor mijn dagelijks vervoer!

Wat er volgde...

150.000 km
5 november 2010

Na al die jaren zie ik mijn review van mijn trouwe Ritmo terug en voel ik me toch verplicht iets te vertellen over het vervolg.
Na twee jaar trouwe dienst en vele leuke en minder leuke avonturen reed ik in september 2005 achterop een Citroen Berlingo. Het ging niet erg hard maar er was toch aardig wat schade: bumper, grill, motorkap, een voorscherm en wat zou er onderhuids nog zitten... Verder rijden was in ieder geval geen optie dus kocht ik een andere auto voor dagelijks gebruik (mijn eerste 305!) en zette ik de Ritmo aan de kant. Na lang wikken en wegen besloot ik de wagen te restaureren. Ik kon er simpelweg geen afscheid van nemen na twee zeer intensieve jaren kilometers vreten.
In de jaren erna werd de Ritmo qua carrosserie helemaal gedemonteerd. Roestplekken en het frontje werden gelast. Nieuwe onderdelen werden verzameld, onder meer met de sloper die ik op de kop kon tikken. En nu staat de Ritmo alweer een poosje te wachten op vervolg. Ik hoop er deze winter tijd voor te kunnen maken en dan kunnen jullie het vervolg zeker hier lezen.

Naar huis

150.000 km
18 november 2010

Vandaag heb ik mijn 60CL naar huis gehaald! Tja ik kan het iedere keer wel zeggen maar steeds als ik zo met die auto bezig ben gaat het kriebelen. Helaas heeft de auto nu een week buiten moeten staan vanwege het opheffen van de stalling. Ik had m echt goed ingepakt maar helaas waren mijn inpakkunsten en de autopyama niet bestand tegen de storm van vorige week en is de pyama volledig opengescheurd. Daardoor een plens regenwater over de auto en plassen op het dashboard en in de voetenbak. :( Met als gevolg dat de roestplekken in de dorpel die ik mooi had geschuurd en geplamuurd nu weer roestplekken zijn... Gelukkig hebben de lasplekken zich wel goed gehouden, daar geen spoor van roest. Nu snel de boel drogen.
Ritmo staat nu dus in de garage achter mijn huis en nu kan ik er dus ieder moment aan klussen. Ik houd jullie op de hoogte en hoop dat het er nu echt van gaat komen.

Restauratietijd!

150.000 km
11 maart 2011

Er is wel weer wat gebeurd sinds de vorige keer! Met de Ritmo in de garage ging het kriebelen en ik ben begonnen met de auto verder kaal maken, dat was voornamelijk het tapijt verwijderen. Ook heb ik contact gezocht met degene die mijn deuren en achterklep zou lassen voor zover nodig en die heb ik rond december opgehaald. Strak waren ze nog lang niet en aangezien het buiten (en in de garage dus) steeds nog te koud was om met plamuur en dergelijke aan de gang te gaan, heb ik een kamertje ingericht om de deuren strak te maken. Wat een gigantische klus is dat! Sowieso moest ik eerst uitvinden hoe dat werkt met ontroesten, plamuren, schuren, en het kostte wat geklooi voor ik dat onder de knie had. Maar dat gaat nu aardig goed, al kost het veeeeeel tijd en wil je niet veel langer dan een uur achtereen schuren omhet leuk te houden. Maar het idee dat het heel mooi gaat worden (ik ben een perfectionist) houdt me enthousiast.
Ondertussen heb ik moeten verhuizen en omdat de auto toch verplaatst moest worden heb ik m meteen naar de plaatwerker gebracht voor de zijkant, waar een paar zeer nare deuken in zaten. Na vele uren noeste Poolse arbeid ziet het er nu erg fraai uit, zie foto. Nog meer om mijn enthousiasme aan te wakkeren en hoewel ik nog lang niet klaar ben met de deuren komen de warmere maanden er weer aan en kan ik straks ook met de koets aan de slag!

Schuren, plamuren, spuiten

150.000 km
9 juni 2011

Nu het af en toe mooi weer is ben ik met enige regelmaat in het zonnetje aan de koets bezig. De ernstige plekken zijn zoals gezegd reeds gelast maar er zijn nog wel wat oppervlakkige roestplekjes die ik nu aan het behandelen ben. Ergste zijn dorpels en dakranden, verder wat plekjes in de motorruimte enzo. De linkerdorpel en dakrand zijn al klaar: ontroesten, plamuren, schuren, spuiten. Als het af is zie je gewoon een strakke grijze primerlaag en zie je niets meer van het vele werk! Gelukkig hebben we de foto's nog.
Helaas heb ik nog een erg nare plek gevonden bij de binnenkant wielkast, waar de achterbank vastzit. Hier is plaatwerk krom en rot, was me nog niet eerder opgevallen! Nog een beetje laswerk dus...

Stilstaan

150.000 km
19 juni 2012

Sinds het vorige verslag is er bedroevend weinig gebeurd. De Ritmo heeft noodgedwongen een tijdje op een tuinderij gestaan onder een zeil maar na een storm werd de wagen volop blootgesteld aan het weer en gezien de nog steeds erg kale staat is dat funest. Dus afgelopen winter is de auto verhuisd naar een caravanstalling. Ik kan daar niet sleutelen dus de zoektocht naar een goede sleutelruimte gaat voort...

7,5