Fiat 500C TwinAir Turbo 105 Sport (2017)

autoreview

15 oktober 2020 om 15:04

Uitvoering	500C TwinAir Turbo 105 Sport
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2017
Jaar van aanschaf	2018
KM-stand bij aanschaf	3 km
KM-stand laatst	18.882 km

Bijna drie jaar gereden met de 500c

15.037 km
15 oktober 2020

Om te beginnen met deze review eerst even terug in de tijd. Eind jaren negentig/begin jaren tweeduizend huurden mijn vrouw en ik regelmatig een cabrio bij hertz; zij hadden naast normale cabrio's ook exoten als een morgan plus 4 in de verhuur en ook die hebben we gereden. In 2004 de stoute schoenen aangetrokken en een peugeot 307cc als dagelijkse auto aangeschaft; dit liep uit op een teleurstelling want het was kwalitatief een slechte auto, na 1 jaar ingeruild. In 2009 hadden we de middelen ervoor over om een cabrio te gaan rijden als derde auto/hobbyauto; we hebben toen een opel gt aangeschaft waarin we drie jaar/15.000 kilometer met veel plezier hebben gereden. In 2012 de stomme fout gemaakt om de opel in te ruilen voor een porsche boxster s; dit is by far de onbetrouwbaarste auto ooit gehad. In 2015 besloten om de porsche op te ruimen en ben toen electrisch gaan rijden (tesla) echter in 2016 begon het toch weer te kriebelen en hebben we een fiat 500c 85 pk. lounge gekocht. Hiermee hebben we anderhalfjaar met veel plezier in gereden totdat we uitkwamen bij de auto waarover deze review gaat.

Begin 2018 zat ik op internet te zoeken naar een abarth 595c/695c wat me wel een leuke opvolger voor de toenmalige 500c leek; ik kwam er snel achter dat de vraagprijzen voor een abarth wel erg stevig zijn en was eigenlijk wel klaar met het zoeken totdat mijn oog viel op een aanbieding van een (vrijwel) nieuwe 500c 105 pk. sport, zeg maar een soort wannabe abarth, gekentekend eind december 2017 met een korting van zo'n 25%. Na wat mailverkeer over en weer waarbij we een nette inruilprijs overeenkwamen en wat extra's voor de nieuwe auto (velgsloten en een windschot) heb ik toegehapt en op 30 januari 2018 konden we onze bijna nieuwe 500c ophalen.

Het is dus een fiat 500c twinair 105 pk. sport geworden met de volgende standaard uitrusting:
- kleur bianco gelato (klinkt toch veel beter dan wit) met een zwart cabriodak
- 6 versnellingsbak
- xenon verlichting
- climate controle
- cruise controle
- leren bekleding
- skirts en spoilerwerk
- sport knop
- beats audio
- losse tomtom navigatie
- 16 inch lm.velgen met 195/45 conti ecocontact banden
- electrische ramen/spiegels/cabriodak
- parkeersensoren achter
- erg veel airbags
- abs/esp/asr etc.

Nu, na zowat drie jaar en 15.000 kilometer rijden, vond ik het eens tijd voor een review.

Ik heb altijd een zwak gehad voor het merk fiat en dat komt waarschijnlijk door het feit dat mijn eerste auto een fiat 127 was; het was een uiterst onbetrouwbare roestbak maar de nostalgische gevoelens overheersen dat het toch echt geweldig was. In de huidige fiat vind ik weer veel karakteristieke kenmerken terug van dit merk; ik zal mijn wetenswaardigheden gestructureerd met jullie delen.

Motor/aandrijving
Of je houdt van de twinair of je haat hem; een tussenweg lijkt er niet te bestaan. Ik had in het begin zeker mijn twijfels maar ik ben toch in het kamp van de liefhebber uitgekomen. Toegegeven, het motortje klinkt wat lullig en koud/stationair lopend lijkt het of ie ter plekke dood gaat (ik noem het ochtendhumeur) maar eenmaal opgewarmd (en dat gaat snel) blijkt het een toerenhongerig, pittig en ook zuinig motortje te zijn die goed presteert en ook op hoge snelheid lekker loopt. Op papier zijn de prestaties (top ca. 190 km/h, 0-100 km/h ca. 10 seconden) al als vlot te bestempelen maar in de praktijk voelt het ook zo aan. Mede geholpen door de prima schakelende 6 bak kom je goed vooruit en cruisen met 140 km/h gaat de auto goed af. Ook de acceleratie vanaf 120 km/h gaat nog verrassend pittig en dat voor een tweepitter van net geen 900 cc. Ik rijd de auto trouwens uitsluitend in de sportstand.
Feit is wel dat de twinair geen liefhebber is van e10 brandstof en ik ben dit jaar overgegaan op v-power met als voordeel dat het verbruik is gedaald tot een (gemeten) 1:17,5 tot 1:18 waarbij ik de auto zeker niet spaar.
Bij aflevering kreeg ik een fles olie erbij want "de twinair verbruikt wel wat olie"; ik heb dit nog niet geconstateerd maar dit komt ook omdat ik de auto jaarlijks een beurtje geef. Olieverbruik is dus zeker minder dan 1 liter op 5.000 km. en dat lijkt me toch prima.
Het start-stopsysteem werkt erg goed bij de fiat; ik heb niet zoveel mogelijkheden om het te gebruiken maar als het uitkomt dan werkt het systeem altijd.
Wat ik weer zo kenmerkend vind is dat mijn 127 ook zo'n ochtendhumeur had; geklooi met de choke om de auto aan de gang te houden maar eenmaal warm liep ie als een dolle; fiat is dit "trucje" blijkbaar nog niet verleerd.

Wegligging/besturing/onderstel
Ik heb zelden een auto gereden die zo goed "spoort" als deze fiat; je zou denken dat er stiekem autopilot op zit want je kunt hele (rechte) stukken rijden zonder de handen aan het stuur te houden. Knap voor zo'n licht autotje. Minder leuk is het bochtengedrag bij droog weer; er treedt erg snel onderstuur op en als ik dat vergelijk met mijn daily driver, de ford fiesta st-3, dan weet je dat het anders en veel beter kan echter........ Bij nat/vochtig wegdek zijn de rollen omgedraaid; waar de fiat stabiel op de weg ligt en onderstuur veel minder voorkomt is de fiesta bij tijd en wijle doodeng (ik heb al een paar vierwiel schuivers meegemaakt waar ik niet vrolijk van werd); ik ga zo ver dat ik bij regenachtig weer de fiat boven de ford prefereer en dat zegt veel, heel veel.
Bij de facelift van de 500 (eind 2015) hebben ze bij fiat ook het onderstel aangepakt en dat is ze bijzonder goed gelukt. Vooral de vering en demping is zo veel comfortabeler gemaakt dat je drempels gewoon met normale snelheden kunt nemen (in de oude versie breek je je rug) en ook de stabiliteit van de auto heeft er heel veel van geprofiteerd.
Kenmerkend is hier dat ook mijn 127 enorm onderstuurd was, daarnaast had mijn 127 een vreselijk stugge versnellingsbak (soms schakelen met twee handen!) en dat kenmerk heeft fiat gelukkig verholpen.

Alledaags gebruik/open rijden
Een kenmerk van kleine fiat's is de, zeg maar, bijzondere zitpositie(stoel te hoog en stuur te vlak). Dit was al zo in de 127 en is niet veel veranderd in de 500 behalve dan dat het stuur iets minder vlak staat; ik noem het de plee-zit. Mijn vrouw kan absoluut geen fijne zitpositie vinden en laat het rijden maar aan mij over. Vreemd genoeg kan ik met mijn 1:93 wel uit de voeten, sterker nog na lange ritten stap ik zo fit als een hoentje uit. De reis naar onze (semi)vaste vakantieadres is zo'n driehonderd kilometer lang en die rijd ik probleemloos in één ruk; met bijvoorbeeld de boxster moest ik na 150 kilometer stoppen door pijn in mijn onderrug en bovenbenen. Vreemd maar waar!
De belangrijkste reden om deze auto te kopen is natuurlijk het open rijden. Volgens heel wat mensen is dit geen echte cabrio en dat ben ik deels met hen eens maar niet helemaal. Ik heb zelf de nodige "echte" cabrio's gereden en meestal reed ik deze met de portierruiten omhoog (zoals zo velen) en dan zit er qua open gevoel niet veel verschil met het open rijden in een 500c. Prettig is ook dat het dakje tot zo'n 60-70 km/h kan worden bediend en dat het tot op heden probleemloos functioneert. Het dak heeft twee (automatische) openstanden (driekwart en helemaal open). De eerste stand is in combinatie met de windspoiler bij snelheden tot zo'n 50 km/h te gebruiken; ga je harder dan is het beter om het dak volledig te openen en kun je zelfs met 130 km/h nog heerlijk open rijden. Het optionele windschot is helaas niet functionerend; het ding zorgt voor een vervelende tocht in mijn nek en ik heb het weer snel gedemonteerd (wat gelukkig heel gemakkelijk gaat).
Voor onderhoud van de kap gebruik ik spul van het merk ragtopp; de kap is nog steeds keurig zwart. Verder gaat de auto gewoon door de wasstraat.
De bediening van de auto is erg eenvoudig en zowel de climate control als de cruise control werken erg gemakkelijk en goed; voor zo'n kleine auto lijken parkeersensoren achter wat overbodig maar doordat het zicht naar achteren slecht (bij kap dicht) tot niet bestaand (bij kap open) is heb je er toch wel profijt van. Bij slecht weer slaat de achterruit erg snel dicht en zijn de oversized buitenspiegels ook heel nuttig.
De auto is best wel riant uitgerust maar voor de leuk mis je eigenlijk electrisch inklapbare buitenspiegels en stoelverwarming, beide waren ook niet als fabrieksoptie te krijgen.
De xenon verlichting is uitstekend; het lijkt wel of je bij daglicht rijdt als je grootlicht gebruikt. Vergeleken met de led verlichting van onze twee andere auto's is dit "ouderwetse" licht veel beter.

Kosten
Ook al is deze auto een hobbyauto en mag een hobby geld kosten, toch is het lekker als het niet uit de hand loopt wat ik wel bij de boxster meemaakte. Qua kosten staat één jaar porsche rijden gelijk aan meer dan drie jaar fiat rijden (en dan reken ik de afschrijving niet mee); op zo'n fiatje loop je niet leeg.
Verzekering(wa + volledig casco) en motorrijtuigenbelasting kosten beide € 34 per maand en de auto krijgt jaarlijks een onderhoudsbeurt die zo'n € 170 kost; dit alles in combinatie met het zeer aanvaardbare verbruik maakt het tot een zeer goed behapbaar verhaal. Extra kosten in drie jaar € 5 voor een remlichtje; voor dat geld door de dealer vervangen.
Voor dit jaar staat de jaarlijkse beurt begin november gepland; kosten volgens opgaaf dealer € 166.
Kortom; leuk rijden voor een klein prijsje.

Conclusie: de 500c is zeker geen foutloze auto maar wel een heel leuke, betrouwbare en goedkoop te rijden auto.

Volgende update van de review waarschijnlijk na de 4e jaarbeurt/apk.

Verkocht!

18.882 km
27 augustus 2021

Vandaag de fiat verkocht. De laatste tijd kreeg ik steeds meer het gevoel dat de tijd was gekomen om de fiat te verkopen vooral omdat ik als fervent motorrijder steeds minder tijd en aandacht had voor de fiat. Daarnaast stond de auto mij ook in de weg op de oprit dus de tijd voor de 500 c was gekomen. Nu waren we ook bezig met de vervanging van de zakelijke auto (renault scénic waarin mijn vrouw rijdt) en onze zoektocht bracht ons bij de hyundaidealer die daarnaast o.a. ook fiat voert. Na redelijk pittig onderhandelen zijn we tot een overeenkomst gekomen waarbij de fiat (ook) is ingekocht. Vanaf begin oktober (hopelijk) gaan we zakelijk verder met een hyundai tucson hev en zal het wagenpark verder nog bestaan uit mijn ford fiesta st3.
Over de fiat heb ik alles wel geschreven wat ik kwijt wilde; het is een leuke auto met wat eigenaardigheden, financieel is het heel behapbaar en qua bedrijfszekerheid heeft de fiat ons nooit in de steek gelaten. Daarnaast is een 500c met 105 pk. ook nog aardig exclusief dus met deze auto kan een volgende eigenaar veel plezier hebben.

Hierbij eindigt dus deze review en van de hyundai zal geen review worden bijgehouden dus vanaf nu is alleen de review van de st3 nog in de lucht.
Bedankt voor het lezen.

8,5