Uitvoering

9 E-Tense 250 Performance Line+

Versnellingen

8, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2023

Jaar van aanschaf

2024

KM-stand bij aanschaf

20 km

KM-stand laatst

9.800 km

Een lange Frans

9.800 km

1 december 2025

Hoe komt een dertiger met een gezond stel hersens bij een DS9 terecht? Door een samenloop van omstandigheden. Eind 2024 mocht ik voor de eerste keer zelf op zoek naar een nieuwe firmawagen, dit gaf me een unieke kans om iets te kiezen waar ik me privé nooit aan zou durven wagen. Betrouwbaarheid, hoge afschrijving, de herkenbare spoken die door ‘s mans hoofd zweven bij een klassieke aankoop schitterden door afwezigheid. Ik ben geen fan van SUV’s en heb altijd al eens een grote Frans – een vierwieler welteverstaan - willen hebben. Mijn oog viel op een DS9 die al een jaar in de showroom stond en waar aardig wat korting op werd gegeven. Et voila, vendu!

COMFORT
Na bijna 10.000km in negen maanden, waarvan een groot deel op typisch Belgische betonplaatbanen, kan ik zeggen dat de auto een stuk comfortabeler is dan mijn 3-reeks F31. Wie bij de naam DS denkt aan een zwevend tapijt als de oer-DS, is eraan voor de moeite. De 19”-velgen met Michelin Pilot Sport 4 banden laten te veel korte oneffenheden door. Van het onderstel ben ik positief verrast. Ik had een deinend slagschip verwacht zoals de grote Fransen van eind jaren ’90, maar de auto blijft mooi vlak bij snelle bochten en ook de demping vind ik verbazend stevig afgesteld voor een DS. Het doet me eerder denken aan een recente Peugeot. – Toeval? - Een teleurstelling is de Active Scan Suspension die wordt geactiveerd in de Comfort-stand. Een camera scant de weg voor je en past op basis van de beelden de demping per wiel aan de oneffenheden aan. Ik heb het al vele malen uitgeprobeerd in verschillende omstandigheden maar merk geen verschil t.o.v. de standaard rijmodus. In Sport is de stevigere demping altijd actief, onafhankelijk van de camera, en het verschil is merkbaar zonder storend te zijn. Je leest overigens online dat de DS9 té sportief afgesteld is, maar dan gaat het om de 360pk-variant die standaard een verlaagd onderstel en aangepaste ophanging heeft door DS Performance. Niet het geval voor deze variant dus.

In het interieur is het aangenaam stil. De Performance line is uitgerust met Alcantare stoelbekleding, helaas niet met het exclusieve leerpakket. De stoelen zitten niet slecht, maar zijn niet van de kwaliteit die je in een BMW of Mercedes terugvindt. De hoofd- en beenruimte vooraan is prima, achteraan is de beenruimte uitstekend en de hoofdruimte voor 1,8m lange passagiers net aan. Bij ons staan er kinderstoeltjes in en sinds ik de DS9 rijd, heb ik geen voeten meer tegen mijn rugleuning. De lange deuren zijn dan weer iets minder handig als je vaak kinderen moet vastgespen in krappe plaatsen.

Erg aangenaam is de uitgebreide uitrusting op de DS9: 19” wielen, keyless-go, een Focal geluidsinstallatie, Android Auto, panoramisch dak, achteruitrijcamera, etc. De adaptieve LED verlichting bestaat uit drie fysiek draaiende lampen, naar analogie met de Citroën DS. Hoewel het een basisuitvoering betreft, vind ik het met Alcantara beklede dashboard er stukken beter uitzien dan het plastic van menig concurrent. Opnieuw mag je geen te hoge verwachtingen scheppen. Het entertainmentsysteem bereikt niet het niveau van een Mercedes, daarvoor functioneren de schermen te traag en is vooral de resolutie van de achteruitrijcamera en navigatie te laag. Hulde aan DS om nog enkele fysieke knoppen over te houden, zoals het deactiveren van de lane-assist en enkele sneltoetsen. Ook leuk: de mogelijkheid om de navigatie in het scherm achter het stuur weer te geven. Origineel gelanceerd bij Audi tegen een hoge meerprijs, hier gratis aan boord.

PRESTATIES
De 250pk sterke E-tense heeft als voornaamste troef een 30% groter batterijpakket van 15,6kWh, waar de 225 en de 360 slechts 11,9kWh hebben. Concreet komt het erop neer dat ik bij 20°C een elektrische actieradius heb van 50km en puur elektrisch kan pendelen. Na een koude winternacht heb ik slechts een dikke 30km elektrische actieradius.

Standaard start de auto in de volledige elektrische modus en heb je slechts 110pk om 1900kg voort te stuwen. Gezien de comfortabele inborst van de DS9, is het zeker te doen om zo naar het werk te pendelen, mits je niet vaak moet inhalen. De hybride modus past het beste bij de auto. In dat geval zorgt de 250pk van beide motoren voor een vlotte rit en de overgang van hybride naar puur elektrisch gaat ongemerkt voorbij. Ik was wat achterdochtig van Stellantis’ 8 traps automaat, maar die blijkt ongegrond. Of toch bijna, in Sportmodus blijft de verbrandingsmotor altijd aan en bij het stoppen en terug vertrekken, durft de bak al eens moeite hebben om zijn koppeling aan te sturen waardoor de verbrandingsmotor zich verslikt. Een probleem dat zich in de Hybride-modus niet voordoet omdat de elektromotor dan de eerste en laatste meters bij stilstand voor zijn rekening neemt, zelfs bij een “lege” batterij.
De Sportmodus is een verhaal apart. De auto gaat beter dan verwacht om met hoge bochtsnelheden door de combo van een goede ophanging én uitstekende Pilot Sport banden. De aandrijving en het stuur fnuiken echter de pret. De 250pk is aanwezig, maar door het hoge gewicht voelen de acceleraties nooit snel aan. Het stuur is de echte pretbederver, op een nat wegdek heb je geen flauw idee wat de voorwielen uitspoken en het onderstuur is alleen door het zichtbaar schuiven van de neus merkbaar. In Hybrid mode is sportief rijden uitgesloten want je bent al een halve seconde de bocht uit voor de verbrandingsmotor bijspringt. Wel lof voor de korte draaicirkel van deze 5m lange mastodont. Zowaar 1m minder dan de kleinere BMW 3. Een eis van de Chinezen?

BETROUWBAARHEID
Na 10.000km zijn er nog geen defecten opgetreden. Wel zijn er enkele missers op vlak van kwaliteit die ik niet vind kunnen voor een auto met een catalogusprijs van 65.000€ (in België). Ik heb een witte metallic lak en in de zon is er een kleurverschil merkbaar tussen de bumpers en de deurpanelen. Ik vermoed gelinkt aan plastic versus metalen onderdelen, maar een goede grondlaag zou dit toch moeten vermijden. Verder ligt het klepje van de laadpoort niet mooi in het vlak van het koetswerk, de naden tussen beiden zijn rondom niet gelijk en het valt vaak niet in het slot. Tot slot schuift het kofferdeksel aan één kant tegen de kunststof binnenafwerking en na een regenbui loopt het water bij het openen van de koffer in de kofferbak.

KOSTEN
Na 10.000 km zijn er nog geen onderhouds- of andere kosten aan de wagen.
Het gemiddelde brandstofverbruik over de eerste 10.000km van dit jaar, mits iedere werkdag vol te laden, ligt momenteel op 5,5l/100km. Dat valt me wat tegen, al kan ik niet goed vergelijken met andere plug-in concurrenten. Met een lege accu ligt het brandstofverbruik dicht tegen dat van mijn 340i xdrive met de helft meer vermogen en vierwielaandrijving, zo’n 10l/100km op provinciale wegen met veel stoppen en starten. Puur elektrisch schurk ik in de winter -auto is een buitenslaper- tegen de 30kWh/100 km aan. Bij 15°C eerder tegen 24kWh/100km. Niet bepaald zuinig in beide energievormen dus.
En dan hebben we het niet over de afschrijving gehad.

6,5