Citroën GS (1978)

autoreview

Gebruikersreview

Versnellingen	4, Handgeschakeld
Bouwjaar	1978
KM-stand bij aanschaf	117.000 km
KM-stand laatst	142.000 km

Mooi appeltjesgroen is niet lelijk

117.000 km
25 augustus 2021

Deze GS stond ooit eens in Frankrijk (in la Rochefoucauld, dep 16) bij een dealer weg te kwijnen, toen ik op vakantie was. Ik kon het niet laten om hem aan te schaffen als extra hobby ijzer. Een GS heeft alle ingrediënten die Citroën zo speciaal maakten:
Hydropneumatische vering
Luchtgekoelde 4 cylinder boxer motor
Bijzonder ontwerp door (wijlen) Robert Opron.
Juist dit exemplaar uitgevoerd in "Vert Reinette" ofwel appelgroen. En met charmante "comme neuf" dealer accesoire wieldopjes maakt dat een unieke veschijning in het dagelijkse verkeer.
GSen in fatsoenlijke staat zijn sowieso voor de liefhebbers leuke rij-ijzers.

Eigenlijk ben ik niet zo van de breaks, maar deze heeft wel weer die unieke in het dak doorlopende achterruit.

De auto was rijdbaar, maar wel zoals men zegt "dans son jus". Hier en daar wat deukjes, oppervlakkige roest, matige bekleding en de lak was verweerd. Een proefrit en een inspectie op de brug liet een onberispelijke bodem zien, een prima werkende motor, een matige versnellingsbak (synchromesh 2 en 3) en een goed verend onderstel. Verder een algehele redelijke onverprutste indruk en een zacht prijsje.

Na een paar weken de auto rijdend opgehaald met een verse Franse APK. De reis naar huis ging probleemloos. Daarna is de GS de stalling ingegaan. Ik had dat jaar nog genoeg te doen en indertijd was de auto ook nog niet eens belastingvrij (nog geen 25), dus ik heb even gewacht met het op kenteken zetten.

Op kenteken zetten geschiedde in Maart 2002 en de auto kreeg het kenteken 59-JD-VT. Geen blauw kenteken want de auto is van na 1-1-1978. Bij de keuring een klacht over verkleurde achterlichtglaasjes, wat ik toen heb opgelost met oranje bolletjes.

Dat jaar de nodige ritjes gedaan en de auto wat leren kennen. De klachten met de versnellingsbak werden erger. Het toplager schreeuwde letterlijk om aandacht en ergens in de herfst ging er iets kapot in de bak waardoor de bak een angstaanjagende herrie maakte in alle versnellingen behalve de 4. Vermoedelijk een lager van de 4e versnelling kapot. Auto toen weggezet. Wel een hoop plezier mee gehad. De prachtige kleur (uiteraard netjes opgepoetst) trekt een hoop aandacht en een GS rijdt heel leuk, dus dat is sowieso een genoegen. Ik heb dit jaar wel een andere v-bak gekocht en de auto laten dinotrollen. In de loop der jaren viel er genoeg te sleutelen aan de BX (die een TurboD12 werd) en de GS kwam wat in de vergetelheid.

In 2007 besloten de GS weer tot leven te wekken. Bak vervangen, motor "droog maken" en als je dan toch bezig bent kom je een hoop tegen. Bak nagezien (overal nieuwe keerringen in), motor nagezien (bekende afdichtingen vervangen, onstekingsdelen vervangen, benzinepomp vevangen, etc. Uitlaatdelen vervangen, kinnebak plus koplampfront laten stralen en spuiten, Verse banden, etc.

In de jaren daarna de auto regelmatig gebruikt tot 2010 voor leukritjes, doch vooral binnen NL en soms als reserve auto. Ondertussen een fatsoenlijke set tweedehands stoelen met redelijke bekleding gevonden, wielen laten stralen en spuiten, ondersteldelen vervangen (niet alleen de veerbollen, maar ook de fluide blocs van de draagarmen) en een elektronische onsteking van een GSA erop gezet. Ook alle benzineleidingen zijn vervangen. Een hoop werk als "rijdende renovering".

Daarna eind 2010 naar Zweden geemigreerd en de auto meegenomen en wederom laten importkeuren. Dat ging als "verhuisgoed" wat lichtere eisen oplevert. Geen gezeur over de vaste niet rolgorders achterin en de witte richtingaanwijzerglaasjes voor. Ook het ontbreken van richtingaanwijzers op de spatborden zien ze dan door de vingers. Geen afkeurpunten.

Ook in Zweden regelmatig leuke reacties. Het was hier in de jaren 70 zeker een regelmatig geziene gast, maar tegenwoordig zijn er nog ongeveer 40 stuks over in het hele land. (zowel GS als GSA).
In 2012 met mijn familie de ICCCR in Engeland bezocht. Deze reis ging zonder problemen. De auto was totaal volbepakt voor een tentvakantie inclusief dakkoffer.
In 2016 wederom met de familie de ICCCR in NL bezocht. Tijdens deze reis geconfronteerd met een losgetrilde bougie. Die liet zich echter weer gewillig terugschroeven. Daarna ook in Duitsland nog wat vakantie gevierd. De GS mag dan licht gemotoriseerd zijn, maar de gretig toeren draaiende motor met korte vesnellingen heeft totaal geen probleem met bergachtig wegen en steile hellingen.
Hier in Zweden vind men het totale waanzin om met zo'n oude bak dat soort lange afstanden te rijden.

Het (grote en kleine) onderhoud gaat natuurlijk hier ook gewoon door. Uitlaatdelen, nieuwe aandrijfassen en nieuwe banden. Ook de distributieriemen in 2019 wederom vervangen. Soms moet je weer aan de gang met de tectylspuit, staalborstel, plamuur en spuitbus, olie verversen op zijn tijd.

Als klassieker is de GS leuk. Hij rijdt fantastisch over de Zweedse binnenwegen (ook gravel) en staat zijn mannetje ook op de snelweg. De auto komt goed mee op snelheden tot ongeveer 120-130. Daarboven wordt het wel afzien. 150 is de top.
Een GS vraagt erom actief bereden te worden en dat maakt em leuk op binnenwegen. De motor draait veel toeren, maar doet dat galant met weinig trillingen. De carrosserie isolatie is absoluut niet meer van deze tijd, dus herrie van banden, motor en wind hoor je zeer goed, zeker boven de 90. Toch kan het nog wel redelijk itt auto's zoals 2CV, R4, kever, HY of VW T2 die op de snelweg eigenlijk nauwelijks meer thuishoren.

Hoe beoordeel je nu zo'n auto? Niet als moderne auto, dat is niet realistisch. Als klassieker is ie op zich nog best goed rijdend te houden. Er zijn een paar firma's die de meeste slijtagedelen kunnen leveren tegen acceptabele prijzen. Koets en interieurdelen zijn lastig vindbaar. Een GS moet je absoluut niet in de winter berijden. Ook dagelijks gebruik is mijns inziens uit den boze. Sommigen rijden zo'n auto dagelijks in de zomer. Ik heb daar niet zo'n trek in. Druk forensverkeer tussen alle 5 NCAP sterren auto's?
In hun tijd werden GSjes in ongeveer 7 jaar of een ton opgereden en daarna weggegooid. Veel langer ging de techniek meestal niet mee en onderhoud is arbeidsintensief (en vrijwel geen garage waar je dat nog kan uitbesteden). Maar met gebruik als hobby auto en onderhoud in eigen behoor is het GSje goed rijdend te houden. Dat wordt erg vermoeiend als je de auto dagelijks gebruikt als km vreter.

Toekomstplannen: misschien toch een keer strak maken en laten spuiten. Daarbij zou een make over van het interieur ook geen kwaad kunnen. Maar het zou natuurlijk ook kunnen dat je toch eens tegen wat anders lolligs aanloopt en dat de GS weg mag. Of dat ie gewoon lekker "dans son jus" blijft.

Waardering: ik geef em voor comfort 4 sterren. Onovertroffen veercomfort, heerlijke zachte stoelen, superstabiele rustige wegligging, met voor zijn tijd zeer goede remmen. Doch geen stuurbekrachtiging, veder geen elektrische snuisterijen, dus... aan moderne auto's kan zo'n autootje simpelweg niet tippen.
Naar moderne maatstaven is de auto uitermate rumoerig bij hogere snelheden.
Qua betrouwbaarheid is er weinig mis mee. Je kan er echt wel op aan dat ie het doet en er kan weinig kapot aan. Toch is de jaren 70 Citroen techniek geen garantie voor zorgeloos rijden. Daarom wat aftrek.
Kosten: op zich zijn de kosten alleszins overzichtelijk. Rij je er weinig mee, dan kost het weinig. Brandstof (superplus, geen E10) lust ie graag. 1 op 11 is voor die tijd totaal normaal. Naar moderne maatstaven is het wel dorstig, zeker voor zo'n lichte auto met relatief weinig vermogen. Oldtimerverzekering. Stalling is hier niet duur. Wegenbelasting betaal je hier ook niet meer voor auto's ouder dan 30 jaar. Dat maakt zo'n oldtimer relatief goedkoop om te bezitten. Doch: per km gerekend kom je waarschijnlijk op relatief hoge bedragen uit. Gezien de rest van de uitgaven om de techniek te renoveren en het feit dat Citroen GSen niet zo geweldig in de markt liggen, maakt het wel een soort van bodemloze put als je hem echt perfect wilt maken.

groot onderhoud

142.000 km
15 mei 2025

Na vorig jaar bij de APK afkeur gehad te hebben op bakolie lekkage (in Zweden een afkeurpunt dat geen hercontrole vergt maar wel gemaakt moet worden) was het tijd voor wat groter onderhoud. De versnellingsbak lekte olie op de uitgaande assen (hier zitten dan weer de remschijven op gemonteerd) en dat bevuilde ook weer de remklauwen en schijven. Tevens lekte er een remklauw LHM. De remmen grepen niet fijn aan (geen afwijkende waarden op de testbank doch). Dus bakkeeringen vevangen en als je dan toch de boel daar los hebt, remklauwen vervangen voor GSA klauwen (die hebben een beter toegankelijk stelmechanisme voor de handremblokken) en de remschijven en blokken vervangen. althans, dat was het plan.
Ook nog problemen met de startmotor die bleek losgerammeld en daarna was de het voorste steunlager losgebroken uit de behuizing. Bij de GS moet dan het inlaatspruitstuk eraf (met carburateur) om er bij te komen. Aangezien de carburateur wat lekte een mooie gelegenheid om de pakkingen van de carburateur te vervangen. Ondeweg kwam ik ook nog flink wat olielekkage tegen van de cartervantilatie, vanwege een plastic buisje onder de startmotor.
Wat echt opviel bij deze operatie was dat de as waar de remschijf en aandrijfas op gemonteerd zit, krom bleek. Met het uitklokken van de remschijf gaf de micrometer veel meer slingering (0.3 mm) aan dan toegelaten (max 0.2mm). Uiteindelijk met een ander asje bleek de slingering aan beide kanten iets onder de 0.1 mm te liggen). Een intessant detail was dat verschillende remblokken diverse breedtes hadden. De GSA donorklauwen hadden Abex blokken die net een halve mm smaller waren (radiaal) dan de Jurid blokken in de oude GSA klauwen. De nieuwe blokken moesten dus echt eerst geschuurd worden om te passen (er moest bijna een mm af van de metalen blokhouders om in de GSA klauwen te passen).
Het resultaat was uiteindelijk wel een heerlijk progressief gevoel in het rempedaal. Remmen die gelijk bijten bij aangrijpen, zonder trillingen of dreunen.
Het motortje loopt met nieuwe carburateurpakking en ringen ook weer een stuk mooier rond.
Na een km of honderd ritjes maken in de omgeving is de bak nog steeds mooi droog.
Ik heb ook nog een binnenste stuurkogel moeten vervangen en daarna de wagen uitgelijnd volgens de methode van het DS TT.
https://www.youtube.com/watch?v=vMZxSr6hWB0
Al met al rijdt de GS na deze sleutelpartij (dit was behoorlijk wat werk) wel weer fijner dan ie ooit gereden heeft.

6,0