Citroën C5 2.2 HDiF 16V Exclusive (2005)

autoreview

27 februari 2011 om 15:35

Uitvoering	C5 2.2 HDiF 16V Exclusive
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	2005
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	152.500 km
KM-stand laatst	293.000 km

De tweede C5 gaat van start

152.800 km
27 februari 2011

HET BEGIN:
Na ruim 3 jaar in een C5 Break 2 liter op LPG te hebben gereden kwam voor mij het moment om weer eens naar een andere auto uit te kijen. De ouwe had al ruim 280.000km op de teller en begon toch wel kuren te vertonen. Daarbij wil een mens ook wel eens wat anders. Wat het moest worden stond al lang vast: Weer een C5 natuurlijk. Maar graag weer een diesel.
Als leenauto had ik al een paar keer een 110pk diesel met automaat meegehad en die bleek veel lekkerder te rijden dan mijn gasbakkie.

Alleen: 110pk is leuk, maar 136pk nog veel leuker. Ik miste in de benzineauto vooral koppel. Even inhalen was meestal niet lekker mogelijk, de stappen tussen de verschillende overbrengverhoudingen in de bak te groot. In de diesel was dat, met dezelfde bak, geen punt door het grotere koppel.
Het moest dus een 2.2HDi worden met automaat.
Verder vond ik de stoelen in de Prestige waardeloos, ik reed altijd met een kussentje in mijn rug om rugpijn te voorkomen. De Exclusive heeft elektrisch verstelbare stoelen met lendesteun, dus die moesten erin. Verder stond leren bekleding op de wensenlijst en dan bij voorkeur in een lichte kleur. Maakt de auto optisch ruimer en geeft een "rijker" gevoel. Minder somber eigenlijk, want ik was dat grijs met grijs meer dan zat. Goed, verder nog wensen? Jazeker, fabrieksnavigatie en geïntegreerde telefoon en bij voorkeur een schuifdak vanwege het sigaren roken.
O ja, een Break hoefde niet. Om eens te veranderen graag een Berline. Had ik al gezegd dat het absoluut een type 2 moest zijn?

Helaas bleken auto's met deze wensen niet dik gezaaid. Ergens zou er wat aan het eisenpakket moeten worden gesleuteld. Na op het laatste nippertje een mooie 2.0-16V HDi met 136PK en een automatische 6-bak te hebben misgelopen (zwart leer, verder alle wensen vervuld, maar net verkocht toen ik onderweg naar de betreffende dealer was), liep ik twee weken later mijn huidige tegen het lijf op Marktplaats. Ik moest de fabrieksnav met geïntegreerde telefoon laten schieten, maar kreeg wel het lichte leer en het schuifdak. En de tomtom was er door de vorige eigenaar mooi ingebouwd. Daarbij zat er ook een iPod aansluiting in, die ik anders zelf had willen laten inbouwen.

De koop was snel gesloten en het Grote Genieten kon beginnen. Wát een verschil zeg! Trekkracht volop, stil, snel als het moet en alle speeltjes en dingetjes die het leven aangenaam maken.

Wat me tegenviel was de vering. Die was een stuk stugger dan ik gewend was. Ik voelde ineens hobbeltjes in wegen waar ik ze nooit eerder had gevoeld! Bij iedere modelwisseling maakt Citroën blijkbaar de vering strakker om meer publiek te trekken die aan duitse auto's zijn gewend. Prima, maar niet voor mij. Dus een afspraak gemaakt met Renard in Beneden Leeuwen voor een set comfortbollen. Dat maakte de auto tot het Vliegend Tapijt dat een Citroën hoort te zijn. Verder ben ik ook bij Ziptuning langsgeweest voor 170PK en 400Nm. Om kort te gaan, eigenlijk wilden ze me niet helpen omdat de auto meer dan 150.000km had gelopen, wat mij niet was gemeld bij het maken van de afspraak. Uiteindelijk is er aan de auto gewerkt. Om eerlijk te zijn heb ik nooit enige prestatieverbetering gemerkt. Bij navraag meldde men mij dat het een kwestie was van inleren en dat de verbetering geleidelijk zou gaan, iets wat door een lid van het C5 forum werd bevestigd. Ik kreeg uiteindelijk het idee dat de auto iets harder trekt, maar dat kan verbeelding zijn. De topsnelheid is nooit veranderd.
We zullen het maar als een dure les zien.

PROBLEMEN:
22-09-2010, 195.500km
AAARGH! De motor loopt op 3 cilinders! Het wordt steeds erger, harder dan 100 is niet te doen en het vermogen is compleet weggevallen. Ik weet nog net een tankstation te bereiken en bel mijn werk dat ze mijn overige afspraken af moeten zeggen. De ANWB constateert dat de tweede cilinder niet meedoet, waarschijnlijk een kapotte verstuiver.
Vanwege de snelheid en gemak kies ik ervoor de auto naar de dealer in mijn woonplaats te laten brengen, waar ik wel kom voor kleinere klusjes. Voor grote zaken en onderhoud heb ik een "mannetje" in Ede. Dat is me nu te ver weg. Even een verstuivertje wisselen is daarvoor de moeite niet.

Om een lang verhaal kort te maken: Het blijkt na onderzoek en testen geen kapotte verstuiver, maar er blijkt een gat in de zuiger te zitten! Beste remedie: andere motor. 1 zuiger wisselen is geen optie, kan best goed gaan, maar de kans op een niet zo lekker lopende motor is goed aanwezig door het anders ingesleten zijn van de zuigers en ze zijn dan niet op elkaar uitgewogen. Je zet er dan tenslotte 1 overmaatse zuiger in. Alle zuigers vervangen door overmaat en het blok honen is erg kostbaar door veel arbeidsloon en kost veel tijd. Een ruilmotor is sneller en eenvoudiger. Met een paar telefoontjes heb ik een motor met pomp, verstuivers en turbo. Met 88.500km ga ik er meer dan 100.000km op vooruit en de prijs is aanvaardbaar met € 1.875,- incl. BTW en verzending, tevens 3 maanden garantie. Voor montage laat ik er een nieuwe distributie en waterpomp opzetten en de motor krijgt een beurtje met nieuwe olie en filters. Ik ben mijn auto bijna 3 weken kwijt en red me in die tijd met een vrijwel splinternieuwe C3 1.6 Exclusive. Erg fijn autootje, dat moet gezegd worden.

De rekening van de dealer komt een ruime tijd later, bijna 2 maanden nadien. Ik was op een hoog bedrag voorbereid, maar ik schrik me rot: € 3.310,-! Ik had op zo'n € 2.500,- gerekend....
Totaal dus een onkostenpost van € 5.185,-. Dat was bij mijn "mannetje" minder geweest. Maar weet alles maar eens van tevoren. Gelukkig was er net spaarloon vrijgevallen.

Hoe het gat in de zuiger komt is een raadsel. Het was niet zozeer een gesmolten gat met ronde randen, maar een klein scherp driehoekje van ca 2mm, waarbij een haarscheurtje zichtbaar was. Botte pech, denk ik, want de 2.2HDi's staan als ontzettend degelijk bekend.

Ik heb besloten de auto een jaar langer te rijden als oorspronkelijk gepland, hij moet nu nog 4 jaar mee. Dan heb ik die kosten uitgesmeerd over een wat langere periode en kan er mee leven.

EN NU VERDER:
Sinds de harttransplantatie ben ik weer volkomen verslingerd aan deze heerlijke auto. Van de week nog op één dag ruim 600km gereden (Spijkenisse-Delfzijl v.v.) en gewoon ontspannen thuisgekomen. Ik geniet van het mooie interieur, de actieve bochtverlichting (geen zielig brandend mistlampje, maar meedraaiende xenons), het schuifdak, de sterke motor en boterzacht schakelende bak. Tijdens de vakantie naar Italië bleek Rome in 2 dagen prima te halen en was de Gotthardpas een feest.

Heel af en toe geeft de auto wel eens een foutmeldinkje voor parkeersensoren (na het wassen) of de cruise control. Ook is er een keer een storing van de meedraaiende koplampen geweest. Na het uitzetten van het contact en weer starten waren de storingen altijd weer weg en zijn weggebleven. Maar nooit brandende lampjes of andere ellende.

VERBRUIK:
Zomers beter dan in de winter.
Momenteel verbruikt de auto zo'n 1:14,4 bij een normale rijstijl met veel snelweg en de onvermijdelijke files. Ik hou me over het algemeen aan de maximum snelheid, hooguit zo'n 10km erboven.
In de zomer is met dezelfde rijstijl 1: 15,8 mogelijk.
Dit geeft een actieradius van zo'n 1000km op een tank. In de winter er iets onder, in de zomer soms meer dan 1100km.

CONCLUSIE:
Heerlijke reiswagen. Iedere dag een genot om in te rijden. Niet sportief, hoewel de wegligging uitstekend is en lange snelwegbochten en afritten flink hard genomen kunnen worden. De auto geeft me een echt "thuis"-gevoel, wat heerlijk is als je van Delfzijl terug moet naar Spijkenisse.
Voor mij is dit een belangrijke reden om een eigen auto te rijden op kilometervergoeding in plaats van een leaseauto. Ik kan nu iets rijden waar ik me in thuis voel. Met een leaseauto (waarbij de keus op mijn werk wordt beperkt door een niet erg hoog leasebudget) ben ik gevoelsmatig aan het werk tot ik uitstap. Nu ben ik thuis als ik instap.
Ik hoop nog lang van deze heerlijke wagen te kunnen genieten.

Verder verloop

261.000 km
8 januari 2012

Inmiddels staan er zo'n 261.000km op de klok en zijn we ruim een jaar en 65.000km na de harttransplantatie.

In het afgelopen jaar is er eigenlijk niets raars meer gebeurt. De auto is oerbetrouwbaar en geeft geen klap verkeerd, er knipperen nooit lampjes en alles werkt perfect.
Zoals het er nu uitziet rij ik nog jaren door met deze heerlijke auto. Met al mijn voorgaande auto's had ik na een jaar of twee wel weer het gevoel dat het tijd was voor wst nieuws, maar deze auto voldoet zó volkomen aan mijn wensen en verlangens, dat ik alleen maar nog heel lang door wil rijden.

Hij heeft z'n nadelen, maar dat zijn dan eigenlijk alleen de kosten. Echt zuinig is de auto niet, zeker als je het vergelijkt met de nieuwste diesels. Wegenbelasting is ook niet echt laag te noemen, met € 134,- per maand, maar als ik dan weer instap en ik begin weer te genieten, weet ik waarvoor ik betaal.

Het afscheid

293.000 km
4 januari 2013

Het einde van de C5 kwam sneller dan gedacht. Na de grote reparatie was ik voornemens er nog een paar jaar mee door te rijden.
Vlak na de voorgaande update in januari 2012 waren er weer problemen. De motor ging in noodloop en met hulp van de ANWB kon ik mijn weg rustig vervolgen. De auto heeft vervolgens enige tijd bij de dealer doorgebracht die er veel tijd in heeft gestoken en het probleem heeft opgelost, maar geen goede verklaring van het probleem kon vinden. Er was niets kapot, er is geen onderdeeltje vervangen, maar alleen twee vertuivers omgewisseld en dat bleek te helpen.
Weer een rekening van € 1.100,-!

Ineens kwamen in het voorjaar enige zaken bij elkaar. Kijkend op Funda bleek een huis kopen voor mij ineens geen verre droom meer vanwege de crisis en de gedaalde huizenprijzen, wilde de regering de onbelaste kilometervergoeding afschaffen (later teruggedraaid) en bleken we bij mijn werkgever ineens fatsoenlijke auto's te kunnen leasen in plaats van uitgeklede Golfjes. Ik ben eens gaan rekenen en het leasen van een auto bleek geen gek idee.

Aan bijtelling kostte een volgepakte Megane minder dan wat ik moest bijleggen op de kilometervergoeding. Daarbij liep de C5 al tegen de 3 ton en moesten er weer nieuwe winterbanden op. Of nieuwe zomerbanden, beide sets waren niet best meer voor de winter. Daarbij weet je nooit wat er nu weer stuk kan gaan met zo'n stand.
Daarbij kon ik wel een oude lening aflossen om zodoende een huis te kunnen kopen, maar als ik doorreed met de C5, zou ik op termijn ook weer een nieuwere auto moeten kopen. Beter dus om een harde beslissing te nemen en de C5 te wisselen voor een leaseauto.

Met wat zoeken en vergelijken ben ik op de Megane uitgekomen. De 14% bijtelling was daarbij een belangrijk, maar geen doorslaggevend argument. Ik vond de Megane Estate een mooie auto met een goede uitrusting. Daarbij wilde ik een auto met een fabrieksschuifdak en dat kan lang niet bij alle fabrikanten. Onder andere Citroën levert dat niet meer, behalve op de C5 Berline. En die was me sowieso te duur.

De Megane is eind juni besteld en de C5 ging te koop. Uiteindelijk is deze pas verkocht de dag nadat de Megane is geleverd, op 19 oktober. De 20e oktober is mijn geliefde C5 naar zijn volgende baasje gegaan waarbij ik hoop dat deze bij hem nog veel fijne en betrouwbare kilometers mag maken.

8,0