Menu
| Uitvoering | 745i |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1984 |
| Jaar van aanschaf | 2001 |
| KM-stand bij aanschaf | 108.000 km |
| KM-stand laatst | 108.000 km |
Mijn eerste rijles (op mijn 11e!) kreeg ik op de sluizen van IJmuiden in een BMW 1602. Zoiets gaat nooit meer weg. Als autoliefhebber pur sang versleet ik tussen mijn 18e en 25e zo'n dertig auto's, Citroën Ami Super (3) Dyane (4), Renault 16 (5), Alfa Giulietta (4), BMW 2002, 320/4 automaat, MB220d/123 automaat en nog allerlei los spul.
In 1986 begon mijn werkzaam leven als "baliedoos" bij een internationaal autoverhuurbedrijf, daar leerde ik autorijden en heb ik in honderden auto's gereden (favoriet MB190e automaat). In 1991 kwam ik bij een meubelbedrijf terecht en moest ik een stapje terug. Als auto van de zaak mocht ik kiezen uit klasse Escort, Golf, Kadett, maar het werd een Peugeot, een 205 diesel op grijs kenteken. Misschien wat minder status dan de Golfachtigen, maar het reed gewoon erg lekker en bovendien, niet stuk te krijgen. Mijn neef - de allerbelabberste automobilist van Europa - had er één en kreeg 'm met geen mogelijkheid om zeep. QED, 170.000 probleemloze en prettige kilometers. Daarna weer een 205d, een generation, maar ik begon wat beter te verdienen en het bloed kruipt waar het niet gaan kon, ik wilde weer een BMW. Mocht niet van de baas, dus gewoon één er bij gekocht (een 325iX Touring automaat, zelf uit Duitsland gehaald) en ondanks dat 't me m'n eigen geld kostte reed ik daar meer in dan in de Peugeot.
In 2000 kon ik de zaak overnemen wat ook een aanmerkelijk betere financiële situatie betekende. Ik koop auto's niet om ze weer een keer weg te doen (wie A zegt moet ook B zeggen), dus geleidelijk aan kwam er een E30 325i cabrio bij en op bepaald moment - dat leek me het nec plus ultra op autogebied - kreeg ik interesse in de E23 745i. Daar kocht ik er ook één van, maar veel heb ik er niet mee gereden, de auto was simpelweg te slecht. Best wel een hoop voor betaald, dus dat zou me geen tweede keer overkomen. Maar toch, die korte kennismaking maakte me duidelijk dat zo'n auto wel erg veelbelovend was qua prestaties en comfort, dus m'n zinnen gezet op een goede. Na heel veel research en zoeken op internet (ja, toen al) vond ik een vrij bijzonder exemplaar wat te koop stond bij een Frans automuseum. Een '84-er in Executive uitvoering (één van de eerste type's II), van eerste eigenaar met 108.000 kilometer en werkelijk alle toen leverbare opties (buffelleer, climate control, alles electrisch - zelfs de achterbank, standkachel, radiobediening in de armsteun achter etc. etc.). Niet goedkoop, maar oh zo mooi. Met Fransen valt niet te onderhandelen over prijzen, deze auto was duur en er was niets aan te doen. Alles was ok, behalve de cruisecontrol, maar die gebruik ik toch nooit, dus even slikken over de prijs en auto gekocht.
Maar wat een feest; een top van 227 km, 0-100 in 7,9 sec. (1610 kilo!) en een koppel van 380 Nm. En dat alles, dankzij de turbo bij relatief lage toerentallen, waardoor de auto er ook nog eens heel comfortabel bij blijft. Wel het "ouderwetsche" turbogat, dat is in het begin even wennen - zolang de turbo er niet inkomt gebeurt er niet veel, maar uiteindelijk ga je 't waarderen, want als die turbo er wel inkomt; je voelt je als een astronaut net opgestegen van Cape Canaveral. Dat is echt een ervaring, overigens één waar je ook mee moet oppassen, want als de weg ook maar een beetje vochtig is (al is 't maar dauw 's ochtend) en je trekt in 1 op met gas voluit, dan slaan de wielen bij 80 km/u door zodra de bak naar 2 schakelt en is 't net een heel blij hondje. Gas los is dan weer op 't rechte pad, maar je schrikt er wel van als je 't niet verwacht.
Maar 't hoeft allemaal niet zo snel, er zijn ook momenten dat je gewoon met 130-140 kruist en geniet van het comfort en de stilte. Op tweebaanswegen even inhalen stelt niets voor, eigenlijk is zo'n snelle auto dan ook heel veilig, mocht je je laten verrassen door een tegenligger die toch sneller dichterbij komt dan je dacht, dan heb je altijd een flinke reserve, even de kickdown activeren en je hebt niet eens door dat je er al voorbij bent.
Natuurlijk komt al die pracht en praal wel met een prijs, beter dan 1 op 7 redt je niet, als je de boordcomputer lange tijd niet reset komt het verbruik na een tijdje altijd rond de 16,4 liter per 100 km. gemiddeld. De auto is net belastingvrij, er zijn exemplaren met LPG (alhoewel 't eigenlijk niet schijnt te kunnen), maar ik houd de mijne liever origineel.
Uiteraard is er qua onderhoud wel wat gebeurd de afgelopen 30.000 km. Ik ben er zelfs twee keer mee gestrand, 1 keer in Duitsland (turbo stuk) en 1 keer in België (luchtmassameter stuk). Maar ik moet er bij zeggen dat 't deels ook aan mezelf was te wijten. De turbo begaf 't zeer waarschijnlijk omdat de auto een keer op de rollenbank te weinig werd gekoeld. Weliswaar had de tuner er een flinke ventilator opgezet, maar ik had er niet bij stilgestaan dat het inlaatkanaal voor koele lucht voor de turbo op een andere plek zat dan waar de radiateur wordt gekoeld. Een nieuwe turbo dus. Ook de luchtmassameter was m'n eigen schuld, ik had er zelf aan lopen rommelen (auto liep niet helemaal lekker) en daarbij het verzegelde beschermkapje losgemaakt en niet meer goed vastgezet. Tijdens een zeer winterse rit van Hongarije naar Nederland reed ik per abuis op een Belgische snelweg dwars door een sneeuwhoop (totaal onverwacht een stuk snelweg dat niet sneeuwvrij was gemaakt), 2 minuten later was 't afgelopen. Motorkap open; het klepje was los en het interne was flink nat geworden. Afgesleept door een Belgische touringhulp (verhaal apart; klein oud mannetje wat Jackie Ickx nadeed met zijn autoambulance met daarop 1610 kilo BMW op smalle Ardennenbosweggetjes, ging goed, maar ik zat 'm wel even te knijpen), daarna via de ANWB naar Nederland en een nieuwe luchtmassameter.
Ook de pomp van de luchtvering is een keer stuk gegaan. Gerepareerd bij ik zal niet zeggen wie - berekende € 25,00 voor een telefoontje naar Bulgarije en leverde de auto af met een automaat in de noodloop onder de verzekering dat hij zelf had proefgereden en de auto weer helemaal ok was, niet dus - maar goed, er bleken twee massadraden van een accupool losgemaakt te zijn (geen idee waarom, totaal overbodig) en na opnieuw vastzetten reed de auto weer goed. De BMW dealer constateerde overigens dat er een nieuwe automaat in moest, ik word wel eens moe van dit soort praktijken, in ieder geval - door schade en schande helaas - wel geleerd om nooit zomaar iets te geloven wat een "autoriteit" zegt, zeker niet als 't achteloos wordt gezegd en om heel veel geld gaat.
Al met al is het een bijzondere en heel fijne auto. Een beetje ondergewaardeerd, veel mensen zweren bij MB S-klasse, maar dat is niet verdiend, want de BMW rijdt een slag beter, is technisch aanmerkelijk geavanceerder en doet niet onder voor de (toen!) spreekwoordelijke kwaliteit van Mercedes. De 745i was ook echt in de markt gezet als competitie voor de 450 van Mercedes, maar BMW had geen achtcilinder in het programma en schroefde daarom een turbo op een 3.4 liter blok en noemde het 745. Qua prestaties klopt dat zeker. Er zit trouwens nog veel meer verborgen kracht in het blok, het Type II (met een aangepaste Motronic) kan gechiptuned worden. Alleen de chip vervangen is al + 100 pk, met meer aanpassingen kan je zelfs tot 600(!!) pk komen. Ik heb wel eens gespeeld met de gedacht om 't te doen, maar eigenlijk kom je nu al niets te kort aan kracht, dus waarom zou ik.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
