BMW 525tds Executive (1996) #2

autoreview

31 juli 2008 om 00:00

Uitvoering	525tds Executive
Versnellingen	4, Automaat
Bouwjaar	1996
Jaar van aanschaf	2007
KM-stand bij aanschaf	366.000 km
KM-stand laatst	402.000 km

ERVARINGEN

402.000 km
31 juli 2008

Blijkbaar had ik nog niet van mijn ‘fout’ geleerd dat het kopen van een 525tds mij eerder al met mijn neus op de feiten drukte: veel, héél veel onderhoudskosten. In 2006 is mij eenzelfde 525tds door een particulier verkocht, weliswaar het E34-model. Ik moest wel dieselen wegens het vele woon-werk verkeer, dus deze E34 525tds Executive verving de E34 518i.

Helaas kwam ik van een koude kermis thuis: de temperatuur liep vaak snel op. Dit kon ik digitaal aflezen van mijn dashboard na het invoeren van een code in de boordcomputer. Toen ik de temperatuur eventjes niet in de gaten hield, begon de motor in te houden: overhit! Na diagnose bleek de cilinderkop te zijn gescheurd en daarbij kwam nog een scala van achterstallig onderhoud naar voren wat niet met het blote oog tijdens de aankoop waarneembaar was. Particulier gekocht, dus geen poot om op te staan. Nadat een revisie cilinderkop tegen een ‘acceptabel’ (zwart) tarief was gemonteerd, draaide de hele motor na twee dagen in elkaar! Wat bleek: de 3e drijfstang was bezweken onder de eerdere warmloper. Financieel kon ik de hieropvolgende reparatie niet meer opbrengen. In totaal ruim € 6.000,- armer en de BMW werd die middag voor een troostprijsje van € 600,- op de trailer naar Polen vervoerd. Voor € 5.400,- een middag plezier gehad van deze auto!

Met het beetje spaargeld wat ik toen als stagiair had kocht ik een nette Opel Astra 1.6i uit ’96. Lang kon ik er niet van genieten: een onoplettende automobilist had in augustus 2007 gezorgd dat ik er wel heel radicaal afscheid van moest nemen: hij was total-loss gereden. Op wat kneuzingen en brandwonden aan mijn arm van de explosie van de airbag na was ik ongedeerd gebleven. Mijn tante bracht mij met mijn toekomstige auto naar de EHBO: ze had de auto op dat moment in de verkoop staan namens haar zwager. Nu had ik echter een prachtig excuus om mijn droomauto te kopen: het werd deze BMW E39 525tds Executive!

Vóór de overdracht werd vermeld dat de auto niet netjes volgens het boekje onderhouden was. Hij moest nodig zijn grote beurt hebben en er waren onderdelen aan vervanging toe. Maarja, liefde maakt blind zeggen ze. Lees verder het kopje ‘problemen’…

Maar om tot een relevante review te komen: wat een enorm comfort biedt deze auto! Dagelijks rijd ik 80 km. tussen thuis en werk over provinciale wegen. Het is een genot om elke keer de auto in te mogen stappen en het sublieme geluid van de 6-cilinder te horen. Bij constante snelheid is het geluid op de achtergrond, bij accelereren een heerlijk orkest onder de motorkap. Respect voor de engineers van BMW dat ze deze techniek al in 1992 op de markt kregen. Een koppel van 280 Nm en 143 PK waren destijds een behoorlijke prestatie!

Wanneer je echt merkt dat er een soepele en sterke krachtbron in het vooronder ligt is de tussensprint tussen de 80 en 120 km/u. Dit is geen overbodige luxe aangezien ik regelmatig auto’s inhaal die 70 km/u snel genoeg vinden op een provinciale weg. Rond de 90 km/u schakelt de automaat in z’n hoogste versnelling en meestal laat ik de auto via de cruise control afzakken naar 82 km/u. Bij deze snelheid in deze versnelling maakt de motor 1.550 toeren en wordt een verbruik van 4,8 L/100km ofwel 1:21 gerealiseerd; niet slecht voor een 6-cilinder! Het gemiddeld verbruik blijkt echter 7,8 L/100km ofwel 1:13 te zijn. 1585 Kg ledig gewicht op snelheid houden gaat wel, maar om het op gang te krijgen geeft een draaikolk in de tank!

Ook de lange rit naar Zuid-Frankrijk over de Route du Soleil bekrachtigt maar eens waar deze auto’s voor geproduceerd zijn: zo comfortabel mogelijk kilometers vreten en in staat zijn de bestuurder (en passagiers) na 8 uur sturen fris weer uit te laten stappen. Een subliem weggedrag, ook in de bochten. De auto kleeft letterlijk aan de weg en verrassend genoeg geeft de auto geen neiging tot uitbreken, zelfs niet bij flinke regenval. Wel heeft de vering/demping moeite met een wat slechter wegdek; de hobbeltjes en kuilen worden niet bepaald ‘gladgestreken’.
Gemiddeld verbruik tijdens 2 maal 1240 km reizen naar de Provence: 7,2 L/100km ofwel 1:14. Het is wel raadzaam de versnellingen van de automaat in de bergen handmatig te kiezen, aangezien de automaat teveel gaat slippen, in temperatuur oploopt en vervolgens zeer traag gaat reageren. Vooral na het nemen van een haarspeldbocht kostte het de bak moeite op gang te komen. Zet op dergelijke bergroutes de automaat liever in Sport-2. Toen de turbo eenmaal z’n werk deed in de Drive-stand was er weer voldoende kracht.

Wat het comfort van deze auto ook ten goede komt: de climate control. Niet alleen in de zomer is het genieten van deze auto, in de winter is de auto ook in staat de temperatuur binnen enkele minuten op niveau te krijgen. Erg prettig detail: als de temperatuur buiten laag is en de ingeblazen lucht nog niet warm genoeg, wordt er ook geen koude lucht vanuit de roosters in je gezicht geblazen. Pas als de ingeblazen lucht warm genoeg is gaan de kleppen in de roosters open.

Andere zaken die het comfort verhogen: de multifunctionele stuurbediening, zelf dimmende binnenspiegel, spiegels met verlichting in de zonnekleppen, elektrisch zonnescherm bij de achterruit, stoelen in alle standen verstelbaar (bestuurdersstoel zelfs met kantelstand) en het stuurwiel is zowel verticaal als axiaal verstelbaar.

Ook ben ik zeer te spreken over het geluid in het algemeen. Het is een zeer goed geïsoleerde wagen; geluiden van buitenaf (overig verkeer, wind, motor en de autobanden) worden uitstekend gedempt, met 120 km/u kan je elkaar nog verstaanbaar toefluisteren.
Geluid kan ook gedefinieerd worden in de vorm van kraakjes en rammels, bij deze auto zijn deze geluiden gelukkig niet te constateren. Soms hoor je in de winter de ventilatortjes van de climate control en het audiosysteem draaien; van ouderdom zullen we maar zeggen.
Het audiosysteem vind ik fantastisch. De installatie laat zich goed te bedienen en de knoppen en functies zijn ergonomisch verantwoord. Deze standaard installatie biedt mooi en helder geluid, doch de speakers achterin niet zuiver klinken. Evengoed kon ik het niet laten een versterker en subwoofer te monteren. Wat een geluidsverrijking!

De overview van deze auto: het is al met al een geweldige kilometervreter. Een subliem weggedrag, maar wat nerveus op slecht wegdek; de vering weet hier niet altijd raad mee en laat de auto min of meer stuiteren. Hij laat zich verder correct en trefzeker sturen, een behoorlijke ‘fool-proof’ auto en mede ook door de tractiecontrole en stabilisatiecontrole.
Het model verveelt mij in ieder geval nog niet en de afwerking is ronduit fantastisch. Een mooi vormgegeven en ergonomisch verantwoord dashboard en vooral belangrijk: geen low-budget materialen, maar een soepel en fijn voelend kunststof.

PROBLEMEN

402.000 km
31 juli 2008

En ja… niet alleen maar lof over deze auto. Nu komt de aap uit de mouw: ik heb een haat-liefde verhouding met deze BMW. Voor de tweede keer ben ik met een 525tds in een astronomisch kostenplaatje terechtgekomen. Aanschaf € 4.500,- (bij km-stand 366.000 en wat (WAT?) achterstallig onderhoud). Uiteindelijke onderhoudsuitgaven in één jaar excl. aanschaf: ruim € 9.100,-!!

Zie hier de lijst (lampjes/injector cleaner etc. niet meegerekend):

September 2007, km-stand 366.000, kosten € 1.300,-:
- Olie ververst;
- Remblokken achter;
- Brandstoffilter vervangen;
- Interieurfilters vervangen;
- Achterbanden vervangen;
- Uitlijnen vierkant;
- Draagarmen voor;
- Linker stuurstangeind;
- Deurrubbers voorportieren;
- Airco afvullen, vacumeren en hygiënebehandeling;
- APK (kwam er uiteraard met ‘twee vingers in de neus’ door).

Oktober 2007, km-stand 367.500, kosten € 230,-:
- Ventilatiesysteem climate control;
- Motorplaat onder.

Januari 2008, km-stand 373.300, kosten € 1.675,-:
- Thermostaat;
- Watermpomp;
- Omkeerpoelie, handel, spanrol en spanner;
- Remvloeistof vervangen;
- Oliewissel (vond ik binnen deze 8.000 km nodig na het vroegere achterstallige onderhoud);
- 2 Multisnaren;
- Brandstofpomp revisie.

Februari 2008, km-stand 375.000, kosten € 930,-:
- Brandstoffilter vervangen;
- Controle voor lekkage koppakking (gelukkig was de koppakking niet stuk, maar wel regelmatig oplopen van temperatuur. Blijkt een lek in mijn radiateur);
- Radiateur vervangen;
- Turboslang vervangen;
- Spoorstang vervangen;
- Uitlijnen vierkant (wangen van voorbanden vertonen hobbels. Deze Vredestein Sportrac2 hebben er maar 10.000km onder gezeten!).

Maart 2008, km-stand 381.500, kosten € 125,-:
- Turboslang vervangen (Nu was de onderste slang gescheurd).

April 2008, km-stand 386.000, kosten € 3590,-:
- Remslangen achter vervangen;
- Polijsten (extra arbeid na schadereparatie);
- Wielen balanceren rondom (nog steeds vorming hobbels wangen Vredestein banden, maar nu rondom);
- NIEUWE cilinderkop montage + alle benodigd materiaal;
- Interieurfilters vervangen;
- Oliewissel;
- Thermostaat vervangen;
- Nieuwe voorruit (stukje eigen risico betaald);

Mei 2008, km-stand 388.500, kosten € 140,-:
- Remblokken voor;
- Brandstof-opvoerpomp afstellen;

Juli 2008: km-stand 392.000 (voor vakantie), kosten € 770,-
- 4 Nieuwe banden (Vredestein Sportrac3, topband!);
- Nieuwe remschijven + blokken voor (schijven hadden in mei vervangen moeten worden, garage verzuimde daartoe. Gevolg: ook weer nieuwe blokken nodig).
- Brandstofpomp wederom vervangen (onder garantie van revisie januari 2008).

Verder heb ik nog last van twee bekende E39-kwaaltjes: de bovenste rij LEDs waar o.a. kilometerstand en buitentemperatuur aangegeven worden zijn vrijwel onzichtbaar. Door boordcomputergegevens tevoorschijn te halen zijn ze enigszins te lezen. Voor de rest doen alle LEDs het nog, heel prettig met een dergelijk hoge km-stand.
Ook beginnen de achterportieren wat moeilijker te sluiten. Zachtjes dichtgooien laat ze niet zelfstandig sluiten. Een behoorlijke zwieper geven is het enigste wat helpt.

Dat ik een haat-liefde verhouding met mijn auto heb mag na deze recensie wel duidelijk wezen. Op de vraag waarom ik zo’n ‘dure’ auto in godsnaam niet wegdoe: ik heb ondertussen zowaar een nieuwe auto onder m’n kont! Halve carrosserie gespoten en de rest van de auto gepolijst nadat een kennis z’n auto in de zijkant had geparkeerd. Verder ben ik benieuwd wát er nog stuk zou kunnen gaan; vrijwel alle slijtageonderdelen zijn vervangen, zelfs een nieuwe cilinderkop zit er op! En ja, het vertrouwen in een andere 2e-hands auto heb ik niet: daar kan ook net zoveel pech me krijgen. Deze auto lijkt mij niet gegund als ik mijn eigen recensie nog eens teruglees. Het is bijna van de zotte dat een auto in zo’n slechte staat kon wezen.

Toch heeft de wagen me een geweldige rit van en naar Zuid-Frankrijk gegund en diesel ik dagelijks met veel plezier naar mijn werk. Als het onderhoud dit jaar binnen de perken blijft strooi ik zand over het afgelopen jaar en zal hem met plezier nog jarenlang besturen. Mijn volgende auto zal waarschijnlijk de 530d worden van modeljaar 2003. Maar tot op heden is de 525tds nog mijn droomwagen...

UPDATE augustus 2008,
Km-stand 398.800:

Een week voor de APK viel mij op dat tijdens accelereren het accu-lampje oplichtte. Eerst bij 3.000 toeren, daarna al bij 2.200 toeren. Via het geheime menu uit de boordcomputer las ik een Voltage van 12,0 en dit behoort 14,4 te zijn als de motor in bedrijf is. Dus mijn dynamo was defect. Via BMW demontagebedrijf aan ruildynamo gekomen voor € 135,-. Een prikkie als je bedenkt dat een revisiebedrijf € 330,- EXL. BTW vraagt!

De APK kwam de auto fluitend doorheen. Kreeg alleen wel de opmerking dat een paar kleine reparaties kunnen komen, maar totaal niet spannend zijn voor nu: stuurkogels l+r, fuseekogel rechts, stabilisatorstang r.v.+r.a. en draagarmbus r.a. hadden allen minimale speling. Dit lijkt me een reparatie voor volgend jaar.

Ook heb ik een beetje olie bijgevuld. Met 12.000 km. achter de rug was 0,6 liter 5W40 genoeg om weer op max. olieniveau te komen. Niet slecht voor een dergelijke km-stand!

Schade augustus 2008:
- Dynamo + montage € 235,-;
- APK € 57,-.

UPDATE oktober 2008,
Km-stand 402.000:

En ja... Toen werd ik mijn auto spuugzat. Ik ben erachter gekomen dat ik niet meer zonder stress voor eventueel aankomende onkosten in mijn auto kon rijden, kon gewoon niet meer genieten van het rijden. Het koelsysteem bleek wederom weer onder te hoge druk te staan na een ritje, de zuigerveren werden minder (olie in inlaatsysteem) en weer het uitzicht op vele stangetjes en rubbertjes vervangen het volgende jaar. Ik heb het drastische besluit genomen deze auto in de verkoop te gooien en er zwaar op in te leveren. Al met al ben ik in één jaar 15 mille armer, echter een enorme ervaring rijker. Met mijn 24 jaar heb ik zo toch teveel hooi op mijn vork genomen. Een dikke auto kan altijd nog...

Ik heb mijn keus laten vallen op een zuinigere auto van een recenter bouwjaar. Bij de plaatselijke Opel-dealer stond een Opel Astra Club 1.7DT (met GARANTIE!) te schreeuwen om een nieuwe chauffeur. Een Astra in smetteloze nieuwstaat met veel opties, waaronder airco en schuif-kanteldak. Het is een verschrikkelijke trage diesel, maar dat kan voor mij de pret niet meer deren. Nu wéét ik gewoon dat ik niemand op de provinciale weg snel in kan halen als er tegenliggers in de verte aankomen, en kachel met een verbruik van gemiddeld 1:20 relaxed naar mijn werk. Over een paar maanden mijn nieuwe review op Autoweek!