Alfa Romeo 164 Super 2.0 Twin Spark (1997)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 164 Super 2.0 Twin Spark |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1997 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 180.000 km |
| KM-stand laatst | 210.000 km |
Gerestaureerd
Alweer heel wat jaren in bezit van deze 164. Gekocht als project en bij aanvang was het daadwerkelijk een geval gered van de sloop. Groen van het mos, vol krassen en deuken, veel elektra werkte niet, etc.
Maar ik had een zwak ontwikkeld voor dit Pininfarina ontwerp en het grotere luxe/sportieve van de grotere Alfa's.
Met langzaam opknappen werd de auto steeds beter maar toch was het lastig. Uiteindeljk besloten tot een restauratie waarbij vrijwel alles van di wielophanging vervangen is en de gehele body opgeknapt is en een nieuwe laklaag heeft gekregen. En nog honderden kleinere dingen.
Inmiddels weer in gebruik genomen als 2e auto en nog bezig met wat afrondende puntjes. De restauratie heeft het oorspronkelijke karakter weer helemaal naar boven gehaald. Het is een heerlijke auto om met meerdere personen een langere snelweg rit te ondernemen maar (juist ook door de lichtere 4 cilinder) ook heerlijk om alleen over een bochtige weg wat steviger te sturen. En een Alfa blijft nu eenmaal een heerlijk geluid geven daarbij, wat hoger in de toeren nog eens spectaculairder wordt wanneer de variabele nokkenas omgeschakeld wordt. Na het opknappen is het design ook weer helemaal tot leven gekomen en krijgt ook complimenten. Het is minder een koppendraaier dan mijn Corvette maar onder de autoliefhebbers volk de Alfa ook op. Ik heb zelfs complimenten mogen ontvangen van een manager van FCA Heritage.
Aankomende klassieker
Zowel in mijn eigen collectie (zo mag het inmiddels wel genoemd worden kreeg ik te horen) als ook op de weg en op evenementen sneeuwt de 164 een beetje onder. Dit is mijn eerste auto gekocht specifiek voor de hobby en daarom blijf ik eraan gehecht. Ieder jaar uitgebreid onderhoud (vorig jaar zelfs nog een nieuwe koppeling en de airco weer werkend gemaakt) zorgt ervoor dat het ook rijdend blijft.
Buiten evenementen komt mijn 164 niet heel veel buiten. Ik heb mezelf wel een regel opgelegd om minimaal per auto een tank per seizoen leeg te rijden en dit jaar probeerde ik per auto minimaal de 1000km te halen - daar zijn we met de 164 al voorbij dankzij een aantal langere ritten.
Op de weg is te zien dat mensen de 164 niet meer kennen (mijn exemplaar is natuurlijk een van de laatste die gebouwd is en is dit jaar 25 jaar oud geworden) en beginnen meer en meer nieuwsgierig te worden. De eigenwijze styling begint ook steeds verder af te wijken van wat er op de weg te zien is. Al is een achterlichtunit over de gehele breedte van de auto nu juist weer een trend.
Voor de youngtimer evenementen begint de 164 wat te oud te worden (maar wel vaak erg gewaardeerd) en op de klassieker evenementen moet men er nog weleens aan wennen. Toch begin ik dat steeds meer te doen. Ik merk wel dat de waardering buiten de Alfa wereld voor dit model groter is.
Het is dus een auto die qua waardering bij anderen nog een beetje aan het veranderen is. Echter; omdat ik de 164 al zo lang heb zie ik de transitie van een oude Alfa op weg naar de sloop naar de beginnend klassieker die het nu is. Alleen al de taxatie waarde voor de verzekering laat dat duidelijk zien; en de echte verkoop prijzen ook.
Maar los van de waardering van anderen; elke auto, klassieker of niet, heb je vooral voor jezelf. En de 164 blijft een prachtige mix tussen wendbaar, scherp sturend en comfortabel en elegant. Naar huidige standaarden geen grote auto meer. Voor een keer naar een receptie, een restaurant en dat soort dingen is de 164 een geweldige auto natuurlijk. Maar ook voor als je geen moderne auto wil meenemen maar wel comfortabel (met airco!) wilt reizen.
Ik heb nog 1 hardnekkig kwaaltje waar ik mee worstel: het display wat de kilometerstand aangeeft is stuk. Andere exemplaren zijn of gaan ook steeds stuk. Maar gelukkig doet dat niets af aan het rijden en er zijn inmiddels bedrijven die zich richten op electronica voor aankomende klassiekers zoals deze.
De rest is vooral uiterlijk: ik heb een originele velgen set opgeknapt en ik heb een aantal krasvrije bronzen sierlijsten gevonden. De schuimrubber kussens van achterbank en stoelen beginnen wat slechter te worden (daardoor gaat ook de velours bekleding stuk) maar daarvoor gaan we nog eens in gesprek met een auto bekleding expert.
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
