Uitvoering

156 Sportwagon 1.9 JTD

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2002

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

259.000 km

KM-stand laatst

310.000 km

Dik 2 jaar degelijk en zuinig kilometers gemaakt

310.000 km

18 januari 2015

Na de verkoop van mijn Maserati Biturbo had ik (na aankoop van een mooie Lancia Thema turbo 16v) nog wat van het budget over om te investeren in een iets grotere en modernere auto voor dagelijks gebruik. Het moest weer een diesel worden en minimaal een 5-deurs hatchback of station. Na al een tijdje rond gekeken te hebben was het al snel duidelijk dat het een Alfa 156 of Lancia Lybra SW moest worden. Beiden in mijn ogen erg aantrekkelijke modellen die icm een Jtd motor betrouwbaar en zuinig zijn.

Mijn voorkeur ging toch uit naar de 156, vooral omdat hij een stuk sportiever voorkomen en ook een iets sportievere wegligging heeft dan de Lybra. Qua prestaties had ik liever een 2.4 gehad, maar qua kosten leek mij de 1.9 de verstandige keuze. Uiteindelijk is het de laatste geworden, puur omdat daar veel meer aanbod van is. In het zuiden van het land stond deze mooie en zeer aantrekkelijk geprijsde 156 SW 1.9 Jtd te koop. Onderhoudshistorie was op papier niet aanwezig, maar na een belletje met de lokale Alfa-dealer om te bevestigen dat de sticker van de distributiewissel onder de motorkap klopte (half jaar eerder gedaan) en de opmerking dat de auto al jaren bij hen in onderhoud was geweest wist ik genoeg. De delta kon nog heel aardig worden ingeruild en tegen een kleine betaling was ik eigenaar van de 156.

Tijdens de testrit viel op dat de auto nogal hevig rookte, maar dat werd na een minuut of 20 al minder. Na de rit naar huis was dit al zo goed als verdwenen, dus dat zal grotendeels door stilstand zijn gekomen. Desondanks gelijk een afspraak gemaakt voor een kleine beurt en een goede inspectie. Hieruit kwam naar voren wat ik natuurlijk al had gehoopt, ik had een goede aankoop gedaan.

Wat vooral opviel ten opzichte van de Delta TD was dat de Jtd-motor veel sportiever aanvoelt en klinkt. Je hebt eigenlijk geen moment het gevoel te weinig power tot je beschikking te hebben en het turbo-gat vind ik lang niet zo aanwezig als bij vele andere dieselmotoren uit die tijd (en zelfs van tegenwoordig). Ook de kwaliteitsbeleving is een stap vooruit, vooral door de gebruikte materialen in het interieur ('facelift' interieur) en het isolatiemateriaal in de wielkasten.

Het design, de wegligging, het stuurgevoel en het verbruik (met een 'beschaafd sportieve' rijstijl vrijwel altijd rond de 1:19, meest op B-wegen) vind ik de sterke punten van de 156 SW. De minpunten vind ik persoonlijk de voorstoelen (rugleuning vervormt), de vrij beperkte binnenruimte (achterbank en kofferruimte) en in mijn auto de afwezigheid van cruise control. Het standaard stoffen interieur heb ik vervangen door zwart leder, wat heel mooi is maar helaas kwalitatief hetzelfde qua voorstoelen.

Problemen zijn er in zo'n 55.000 km natuurlijk ook wel geweest, maar acuut stil komen staan is gelukkig nooit gebeurd. Toen ik de auto ongeveer een jaar had begon de koppeling minder te worden en het schakelen steeds stroever te gaan. Toen ik op een lange snelweg rit voelde dat het snel minder werd ben ik direct naar mijn garage doorgereden. Hier zijn toen de koppelingsplaten vervangen. Een ander geval onderweg was een inlaat slang waar een scheur in was gekomen, waardoor de auto hevig begon te roken bij accelereren. Op locatie (in Duitsland) aangekomen via de ANWB/ADAC een nieuwe slang bemachtigd die ter plekke vervangen werd. Buiten dit alléén enkele andere slijtage onderdelen (banden, aandrijfas hoes en een enkel lampje), dus wat dat betreft is deze auto zeker als betrouwbaar te bestempelen.

Een punt om goed op te letten bij de 156 SW is lekkage bij de achterklep, waardoor de hemel vochtig wordt. Mijn auto heeft hier ook licht last van, het is nog niet gelukt dit te verhelpen. De draagarmem voor kraken al sinds de aankoop, maar erger is het in twee jaar niet geworden. Deze blijven op de lijst staan om te vervangen.

7,5