Extreem! Nissan Deltawing

Nee, het is geen grap: deze rijdende raket gaat dit jaar serieus meedoen aan de 24 Uur van Le Mans. De Deltawing, ook wel Project 56 geheten, is een door Nissan geadopteerd project dat werd aangezwengeld door de Britse ontwerper Ben Bowlby, het Amerikaanse race-icoon Dan Panoz, de All American Racers van Dan Gurney, Highcroft Racing en Michelin. Oorspronkelijk was het chassis van All American Racers bedoeld om als basis te dienen voor de nieuwe IndyCar-auto's maar de organisatie besloot trouw te blijven aan Dallara.

Halveren

Nissan zorgt voor de aandrijving in de vorm van een achterin geplaatste 1,6-liter turbomotor met directe injectie, de DIG-T. Die is voor de gelegenheid opgekrikt naar een kleine 300 pk en moet de auto een topsnelheid van zo'n 320 km/h bezorgen. Het geheim van de Deltawing zit 'm in het halveren van zo ongeveer alle waarden van een normale raceauto: het gewicht, het vermogen, het verbruik en de luchtweerstand. De auto heeft geen spoilers maar een speciale bodemplaat en dankzij al het voorgaande moet de Deltawing in staat zijn tot rondetijden die in de buurt liggen van de veel sterkere LMP1- en LMP2-auto's.

Tussen de achterwielen

De coureur – voor Le Mans zijn Marino Franchitti en Michael Krumm vastgelegd - zit ver naar achteren, bijna tussen de achterwielen, en kijkt uit over een lange, smalle neus. Op het eerste gezicht lijkt de Deltawing een driewieler maar aan de vooras zitten wel degelijk twee wielen bevestigd, met daaromheen speciaal Michelin-rubber. Nissan zet de Delta Wing in als rijdende 'showcase' en testcentrum voor haar nieuwe technologieën, die onder de noemer PureDrive door het leven gaan. Tijdens de 24 Uur van Le Mans rijdt de Delta Wing met nummer 0 mee buiten mededinging. De auto vertrekt vanuit Garage 56 die is gereserveerd voor experimentele auto's. Dit weekend maakt de Deltawing z'n debuut tijdens de 12-uursrace van Sebring.