Youngtimers

Ik heb weer iets geleerd. Een youngtimer is in dit land niet de auto waarvan ik altijd dacht dat het een youngtimer was. Bij die term schoten er mij steevast BMW-tjes 2002, Engelse Escortjes van de eerste serie of voor mijn part oranje Porsches 914 door het hoofd. Fout. Dat zijn inmiddels hele erge klassiekers. Het schijnt iets met de belastingdienst en gunstige bijtelling te maken te hebben (een onderwerp waar ik me maar niet in kan verdiepen – ik weet het, dat kost me geld - dom-dom), maar een youngtimer kan zelfs uit 1992 komen en is beslist niet ouder dan van voor 1975, zo werd mij verteld.

Mijn auto's zijn geen youngtimers. En ergens ben ik daar wel blij om, want ik vind de term eigenlijk even ambtelijk klinken als 'uitstapregeling, 'Zalmnorm' of 'ATV'. Het lijkt mij ook iets dat is bedacht na urenlang vergaderen bij de belastingdienst - niet al te spontaan dus. Toch liet het youngtimer-verhaal mij niet los. Want hoe zit dat nou toch precies met die bijtelling? Als ik hier zoek, haak ik na twee zinnen al af. Misschien kan iemand het mij wel heel simpel uitleggen.

In mijn straat zijn de leasediesels inmiddels al deels vervangen door Mercedessen en BMW's - merken die ook steevast worden geroemd als het om youngtimers gaat - van pak 'm beet 15 tot 20 jaar oud. Ik vond het altijd wel gezellig, maar zag ze altijd gewoon als oude lellen met nieuwe kentekens. Als 'ie in een hele mooie staat verkeert misschien een heel mooi oud lel, maar in ieder geval auto's met vrolijke baasjes. Maar sinds deze week bekijk ik ze met een heel ander oog: het lijken opeens helemaal geen liefhebbersauto's meer te zijn, maar vierwielers van slimme bijtellingsboys die de keuze van hun auto af laten hangen van hun rekenmachine.
Ik hoop eigenlijk dat ik het helemaal verkeerd heb begrepen.