Tesla is ermee begonnen

Tesla is er ooit mee begonnen en inmiddels bieden bijna alle grote spelers de mogelijkheid om films en video’s te streamen op het infotainmentsysteem. Op zichzelf is dat een logische evolutie, zeker voor elektrische voertuigen die geregeld een langere pitstop moeten maken. Maar het is ook een een functie die het probleem van afleiding in moderne auto's alleen maar benadrukt. Zelfs eenvoudige handelingen zoals de temperatuur aanpassen of de buitenspiegels instellen kunnen tegenwoordig niet op de tast, omdat vrijwel alle autofuncties begraven zitten in schermen met te veel menu’s. In dat opzicht valt het te prijzen dat EuroNCAP extra punten gaat uitdelen voor de aanwezigheid van fysieke knoppen die zich veiliger laten bedienen.

Ironisch genoeg kunnen ook nieuwe systemen, die net ontworpen zijn om auto’s veiliger te maken, voor meer afleiding zorgen tijdens het rijden. Terwijl er op de tellers en in het head-up display een gewijzigde maximumsnelheid flikkert, waarschuwt ISA voor hetzelfde met een audiosignaal en vibreert het stuur omdat je door al dat gedoe van je spoor dreigt af te wijken. Ondertussen wordt de muziek onderbroken door de stem van het navigatiesysteem die instructies geeft, terwijl je eigenlijk handsfree aan het bellen bent met een collega. Dat kunnen trouwens ook collega’s zijn, aangezien steeds meer automobilisten onderweg deelnemen aan meetings en Zoomcalls. Voor het eigenlijke rijden blijft er dus niet meer veel aandacht over, met al die stoorzenders.

Van kwaad naar erger

Logischerwijs zou in-car videostreaming geen extra afleiding mogen vormen. De wet stelt duidelijk dat bestuurders alleen van Netflix, YouTube of andere videodiensten kunnen genieten als ze geparkeerd staan. Als passagiers daarvan onderweg willen gebruikmaken, dan mag dat evenmin storend zijn voor de chauffeur. Daarom installeren steeds meer merken een extra display voor de voorste passagier dat met privacyglass is uitgerust om de kijkhoek van het scherm te beperken. De audio van dergelijke media wordt dan naar een draadloze headset gestuurd, al valt dat kennelijk eenvoudig te omzeilen met een dongle of andere gadgets. Kortom: zelfs als passagiers de nieuwe infotainmentmogelijkheden volgens de regels van de kunst gebruiken, blijft het risico groot dat de bestuurder stiekem meeluistert of -kijkt.

Maar eigenlijk maakt al het voorgaande niets uit als je weet dat verrassend veel bestuurders gewoon zelf video’s kijken tijdens het rijden. Hoeveel er dat precies zijn, valt niet te becijferen. ANPR-camera’s zien weliswaar of iemand een boek leest dan wel zijn smartphone gebruikt tijdens het rijden, wat er op het infotainmentscherm gebeurt blijft een raadsel. Hetzelfde geldt trouwens ook voor automobilisten die nog een ouderwetse smartphonehouder gebruiken. Daarom trok het Vlaamse Instituut voor Verkeersveiligheid (VIAS) al in 2023 aan de alarmbel, toen uit een onderzoek bij 6.000 respondenten bleek dat 7 procent wel eens video’s bekijkt tijdens het rijden. Twee jaar later is het aanbod draadloze boxen zoals Ottocast - die bijna alle streamingdiensten op het intotainmentscherm van rijdende auto’s kunnen toveren - alleen maar toegenomen. Een kwalijke evolutie die wat mij betreft niet streng genoeg kan worden bestraft.