We mogen weer!

Okay, ik geef het meteen toe: ik heb geen garage. En ik ga de avond ervoor geen folie of hoes aanbrengen om te voorkomen wat me deze week voor het eerst gebeurde in de winter van 2006-2007: krabben. En dan bedoel ik uiteraard de ruiten van de auto. Nu staat de neus van de auto richting het huizenblok dus kom ik vast weg met eerst de auto starten, alle stroomverbruikers vól aan en dan op het gemak gaan krabben. Maar iets weerhoudt me. Ik heb ook al geen spuitbus. Ik krab met motor-uit. Eigenlijk vind ik krabben niet eens verschrikkelijk. Stap voor stap de ruiten ontdoen van dat laagje is feitelijk heel dankbaar werk, tenzij het taai, plakkerig ijs betreft. Dan is het weer naar. Als ik wel eens krab met motor-aan, dan bewaar ik de achterruit voor het laatst. De achterruitverwarming heeft dan al wat voorwerk gedaan en de krabber is er dan voor de finishing touch. Dat is lekker. Ook fijn: het aftikken van de krabber op je bandje. Nadeel van ijskrabben vind ik dat je er koude handen van krijgt en dat het nooit echt gelegen komt. Het zit, zeker in het begin, niet in je systeem 's ochtends... dus: stress. Ik ben benieuwd naar andere ijskrab-ervaringen!