truckers

Een maand geleden wist ik niet wat ik erger vond: files of vrachtwagens met inhaalneigingen. Na drie weken autoreizen door half Europa ben ik er helemaal uit. De vrachtwagenhaat zit er nu zo diep in dat ik aan bijna niks anders meer kan denken. Al weet ik nu - gelukkige bijkomstigheid - in elk geval weer wel waarom ik blij moet zijn met ABS.

Ik zag ook gunstige uitzonderingen. Oók vrachtwagenchauffeurs die op een fatsoenlijke manier naar links uitwijken om invoegend verkeer de ruimte te geven. Oók ervaren, intelligent sturende truckers die onder de moeilijkste omstandigheden uit hun doppen blijven kijken. En laat één ding duidelijk zijn; in principe heb ik diep respect voor de mannen met hun wegreuzen. Want het is wat om zo'n veeltonner door het overvolle Europese wegverkeer te loodsen - ga er maar aan staan.

Maar ze stellen het nuanceringsvermogen wel geducht op de proef. Waar je ook komt, overal laten ze je vastlopen met gevaarlijke inhaalmanoeuvres die je dwingen soms minutenlang met tachtig op de linkerbaan te blijven hangen, omdat een tankwagenchauffeur in zijn oneindige wijsheid heeft gemeend in slakkengang een wedstrijd uit te moeten vechten met een Actros van de concurrentie. Een volstrekt zinloze competitie, die nul tijdwinst en per saldo hooguit twintig meter voorsprong oplevert.  En in het ergste geval smadelijk door de aanvaller wordt verloren, als de uitgedaagde trucker op de rechterbaan uit wraak besluit gas bij te geven. Vooral de België maken ze er bovendien een gewoonte van geen richting aan te geven en je met hun volle gewicht tegen de vangrail aan te drukken. En nog beledigd ook, als je dan irritatie toont. Je reinste snelwegterrorisme. Wat is dat met die lui? Ze kiezen bewust voor een vak waarin bij negentig kilometer per uur alles ophoudt. En dan blijkbaar toch voor Senna willen spelen.

Maar ze mochten toch helemaal niet meer inhalen? In Nederland mogen ze dat inderdaad niet meer op drukke tweebaanswegen, en op rustiger trajecten ook niet in de spits. In België wordt voorzover ik weet dezer dagen een vrijwel totaal inhaalverbod van kracht. Maar mijn jongste praktijkervaringen geven me niet de indruk dat de chauffeursgemeenschap van plan is voor de wet te buigen. Wat te doen? Lik-op-stuk-beleid natuurlijk. Kom op, Peijs. Geen malle verkeerscampagnes meer. Gewoon meer blauw op straat en pak ze, allemaal! En zet vooral draconische boetes in, dan is de investering zo terugverdiend.