Rammen met een Bentley

Stel, je hebt een open Bentley van een halve eeuw oud en toert daar een beetje mee in de rondte. Dan wil je toch gezien en bewonderd worden? Dan ben je toch bovendien ontzettend zuinig op die koets?

Vorige week reed ik samen met Jaap van der Sar van Auto, Motor en Sport in een Chrysler 300C over de A4 bij Wenen, toen we in de verte een hemelsblauw metallic Bentley S2 Drophead Coupé van rond 1960 ontwaarden. Jaap werd meteen enthousiast, trok zijn camera en vroeg mij om op de linkerbaan driekwart achter de Bentley te gaan rijden. Dat deed ik en Jaap begon er op los te knippen. De man in de Bentley kreeg dat in de gaten en begon tot onze verbazing driftig te gebaren dat we moesten opsodemieteren. Hij gaf gas bij, maar ik deed hetzelfde; de oude Brit bleek kansloos tegen onze gloednieuwe Yank. We reden inmiddels parallel aan de Bentley, en juist omdat de chauffeur steeds kwader werd, kregen wij er steeds meer lol in.
Plotseling trok de Bentley-man zijn stuur naar links, in een niet mis te verstane poging ons van opzij te rammen. In een impuls ontweek ik zijn eerste aanval door ook naar links te schieten, maar meteen daarna kreeg mijn vileine verstand weer de overhand; waarom ontwijken? Het zou toch het verhaal van het jaar worden als een doorgedraaide Oostenrijker zijn peperdure klassieker moedwillig tegen een Amerikaans massaproduct kapot zou rijden? Bij de volgende aanval bleef ik dus breed lachend op mijn koers, maar de man bleek gelukkig te bluffen. Nog een paar keer deed hij wat schijnbewegingen, toen zwaaiden wij hem een laatste maal vrolijk toe en vloerde ik het pedaal van de Chrysler.