Puur

Geen ABS. Geen airco. Geen traction control. Geen achterbank. Geen fatsoenlijke bagagegruimte (de accu en het reservewiel wonen er ook). Geen navigatiesysteem. Geen voorwielaandrijving. Geen bekerhouders. Geen centimeter ruimte teveel (met 1,94 m gaat 't net). Geen boordcomputer. Geen airbags. Geen berg vermogen (116 pk, maar 't weegt amper 950 kg). Geen elektrische raampjes. En geen (vast) dak.
Opmerkelijk dat de aantrekkingskracht van een auto, voor mij althans, deels kan worden bepaald door wat hij NIET heeft. En toch is dat bij mijn 'nieuwe' MX-5, hij werd vorig jaar meerderjarig, het geval. Want al dat nieuwerwetse spul dat we hier uit mogen proberen is natuurlijk prachtig en (vaak) rijdt het prima. Maar leuk? Dít is pas leuk. Soms is minder meer.

Ps. een ding zit er wel op: stuurbekrachtiging. Handig maar ook 'n doorn in mijn puristische oog. Laten zitten? Vervangen door de onbekrachtigde Mazda-installatie omdat-ie dan met nog meer gevoel stuurt? Ik hoor het graag. En dan vooral van MX-5 NA-rijders natuurlijk.