Pimpen in Dubai

Mei 2005. Tussen twee testritten door zwerf ik wat rond in de werkplaats van Porsche-tuner Gemballa. In een verloren hoek van de hal hangt aan een prikbord een A4'tje dat een klantenlijst blijkt te zijn. Interessant leesvoer. Slechts een minderheid van de klanten komt uit Duitsland. Een kwart blijkt afkomstig uit Petersburg of Moskou. Maar het grootste deel is gevestigd in Bahrein, Saoedi-Arabië of de Verenigde Arabische Emiraten. Pas dan vallen me de kentekenplaten op van de Porsches die hier in Duitsland staan te wachten op een grote beurt of nieuwe spoilers. Een groot deel is afkomstig uit de Verenigde Arabische Emiraten. En bijna allemaal zijn het über-vette Cayennes. 22 inch lichtmetaal, het handgestikte leer meestal in oorlogskleuren, dvd-schermen in de hoofdsteunen en Playstation op de middentunnel, de turbomotoren getuned tot 600 of, nog beter, 750 pk. Met een simpele Cayenne S tel je in Dubai blijkbaar niet meer mee.

November 2006. Ik verlaat de aankomsthal van Dubai International Airport. De eerste auto die mijn pad kruist is een dreigend zwarte, door Gemballa verbouwde Porsche Cayenne turbo. Het zal niet de laatste zijn. In Dubai rijden letterlijk meer Cayennes rond dan Opel Astra's. En vaak zijn ze, tot overmaat van ramp, gepimpt op een manier die pijn doet aan je ogen.

Hoe komt dat? Omdat ze er geld hebben, uiteraard. Dat hebben wij in Nederland ook. Het grote verschil is dat de inwoners van Dubai het nog niet zo lang hebben, net als sportschoolhouders en olieboeren in Petersburg en Moskou. Wie zo snel binnenloopt heeft wat te vieren. Zo neemt de nouveau riche wraak op de armoede die aan het grote geld voorafging.

Het tweede grote verschil is dat het tonen van rijkdom in die landen geen taboe is. Blingbling hoort erbij. Zelfs een niet getunede, middle-of-the-road-Cayenne heeft in Dubai op zijn minst vergulde typeplaatjes, zoals de lulligste moskee een zeker Efteling-gehalte heeft. Ergens heeft het wel iets sympathieks, dat extraverte. Maar het is de keerzijde van een schreeuwend minderwaardigheidscomplex. De boodschap is: wij tellen ook mee.

Patsergedrag is ook in Nederland in opkomst, zie de PC Hooft en de Brink in Laren. Maar het zal nooit zo erg worden als het in Dubai is. Dat is niet alleen omdat het indruist tegen de Nederlandse volksaard. Ik denk gewoon dat we iets minder hebben te bewijzen.

's Avonds stuit ik tijdens een stadswandeling in Dubai op een BMW 7-serie. Natuurlijk is het geen gewone. Het is een Alpina B7, compleet met die afschuwelijke Alpina-striping waar geen westerling zich nog mee durft te vertonen. De nouveau riche neemt slechts genoegen met het duurste van het duurste.