Pijpen

De uitlaat blijft een machtssymbool. Wie kwaad wil neemt een dikke, liefst in tweevoud. Ik voel de drang niet zo. Onze 850R – 240 pk, top 240 – heeft één keurig ovalen pijpje, dat hem geen kilometer minder snel maakt. De E500 heeft zo'n dubbelloops geweer onder de bumper, maar zo onzichtbaar dat het alleen kenners opvalt. Mij best. Die vier grootkaliber kachelpijpen op zo'n AMG-Benz, van mij hoeft het niet; het geeft meteen zo'n Viagra-gevoel. Liever power dan pimp, zeg ik dan. Liefst beide, zal de AMG-rijder terugblaffen. Ga je gang jongen. Wat me is opgevallen: anno 2007 heeft het uitlaatpimpen, vroeger vooral iets voor de Golf- en Astra-petjes respectievelijk de tuningbeurs in Essen, ook de gewone fabrikanten flink te pakken. Dat heeft een reden. Al valt er vrijwel nergens meer sportief te rijden, ze willen allemaal een sportief imago, en dan zet je hoog in. Zelfs compacte middenklassers als de Honda Civic en de Golf R32 blazen hun uitlaatgassen met exotische uitbundigheid de lucht in: de Honda heeft een koppel driehoekjes, de Golf een soort verchroomde verrekijker. Motto: hoe vetter hoe beter. Dat is niet erg als de prestaties navenant zijn, wat bij de zescilinder top-Golf onbetwistbaar het geval is Maar nou zie ik laatst in AutoWeek de kont van de nieuwe Laguna Break. Met van die megapijpen links en rechts, net als die belachelijke budget-SUV's van tegenwoordig. Mij hoor je niet zeggen dat het er niet uitziet; natuurlijk oogt het best stoer. Toch is het lachwekkend. Het slaat als een tang op een varken. Aan een Laguna is namelijk niks stoers. Dat is een auto waar straks parkeerterreinen en verkeersknooppunten mee gaan vollopen, bumper aan bumper, uitlaat aan uitlaat. Daar sta je dan als Renaultrijder, met je verchroomde falluspijpen - tragisch.