Op de plee

8 juli 2008 om 10:22

Wanneer je in de AutoWeek-garage in een testauto stapt, is het altijd zo dat de stoel in de meest lage stand staat. Nooit kiest er bij ons eens iemand voor om zijn zetel een stukje in de lucht te houden. Het valt me op omdat ik altijd probeer om de stoel nóg een stukje verder omlaag te krijgen. In negen van de tien normale auto's (sportauto's reken ik dus even niet mee) zit ik veel te hoog naar mijn zin. Je zit niet ín een auto, maar óp de bok.

Waarom zouden autofabrikanten kiezen voor zo'n hoge zitpositie? Waarschijnlijk omdat de gemiddelde autokoper een stuk ouder is dan ik. En ouderen schijnen een hoge zitpositie te waarderen. Ook zal het wel iets te maken hebben met het overzicht op de weg. De gemiddelde automobilist zal denken dat hij beter uitzicht heeft, als hij hoger zit.

Ik ben bijna twee meter lang. Een heel eind, maar ik ben er lang niet meer uniek mee. De stoel kan voor mij altijd ver genoeg achteruit. In geen enkele auto kom ik rails te kort. Dat was vroeger wel eens anders. Jammer alleen dat het stuur nooit ver genoeg naar voren kan worden gehaald en dat ik altijd het gevoel heb dat ik op de plee zit. Ik zit eigenlijk nooit echt lekker.

Een positieve uitzondering: de nieuwe Honda Accord past mij als een oude jas en is ook voor de rest een heerlijke auto. Zie je wel dat het kan!

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

25 Bekijk reacties