Nóg een zondag...

Ik heb een goed idee! Luister! Ik kom er ook niet elk weekend aan toe, maar op de vroege zondagmorgen biedt de Afsluitdijk een puike gelegenheid het gaspedaal dieper dan diep in te trappen. Maar elke week opnieuw gaat de vroege zondagmorgen over in een gewone zondagmorgen. En dan gebeurt het. Dan gaat iedereen met de auto op pad. En dan is het afgelopen met de autopret. Tot zondagavond aan toe. Want de zogenaamde zondagsrijder verruilt dan zijn doordeweekse fiets met broodtrommel-tussen-de-snelbinders voor een vierwieler met bloemetje achterin voor schoonmoeder. En zet zich in beweging. Op de openbare weg. Dat is hun goed recht, maar een beetje zelfreflectie in dit kader kan geen kwaad. Als ik ga skieën, mijd ik de zwarte piste. Want zo goed ben ik niet. Als ik gebeld word in een rij voor de kassa, hang ik op. Je valt omstanders niet lastig met jouw gesprek. Als je gaat autorijden in het weekend terwijl je het verder nooit doet, plaats je voortaan netjes je bordje achter de achterruit met daarop de tekst "Excuses, ik rijd alleen in het weekend". Een sticker achterop met dezefde tekst mag natuurlijk ook. Sterkte vandaag: tweede pinksterdag is nog ernstiger dan een reguliere zondag.