Weblog Jan - M-moe
Spoedoverleg bij AliExpress: zelfs in China weten ze niet meer hoe ze de mate waarin BMW zélf met de M-driekleur smijt, nog kunnen overtreffen.
De afgelopen periode had ik drie verschillende BMW SUV’s in de test. Ik reed in totaal drie weken met achtereenvolgens een X3 xDrive30e, een X1 xDrive25e en – jawel – een X7 M60i. Een enorm voorrecht, maar ik werd er ook een beetje moe van. M-moe, om precies te zijn. Premiummerken proberen al heel lang om hun sportlabels op alle mogelijke manieren uit te melken, maar bij BMW zijn ze wat mij betreft toch echt te ver gegaan.
In beginsel ben ik niet per se tegenstander van het aanbieden van zogenaamde M-pakketten (of AMG-exterieurpakketten, of S-Line-aankleding). Dat doet BMW al jaren en bood kopers aanvankelijk de mogelijkheid om zich te onderscheiden. In combinatie met andere smakelijke opties kan dat op een 3- of 5-serie nog best goed staan, vind ik.
Maar de laatste jaren zijn de Duitsers helemaal doorgeslagen in deze M-ificatie. Dat begon toen auto’s met zo’n M-pakket, of M-sportpakket, ook het M-logo op het voorscherm gingen meedragen. Persoonlijk zou ik me doodschamen met zo’n pontificaal M-logo op een 218i, maar wie ben ik. M-pakketten werden zelf ook steeds agressiever, met allerlei overdreven gaten en veel te veel zwarte accenten. Zelfs bij de modellen die daadwerkelijk snel zijn, is de M-aankleding aan inflatie onderhevig.
Zo besloot BMW onlangs dat het nodig was de dubbelpotige M-spiegels, voorheen voorbehouden aan de échte M-modellen, ook op de M-Sportmodellen te schroeven. De M-buitenspiegels zitten nu dus ook op een M340i, X4 M40i of X7 M60i, verplicht. Ergens niet eens zó gek, want BMW moest toch iets doen om deze subtoppers nog van de reguliere modellen te onderscheiden. Kijk maar eens goed om je heen in de file: vrijwel iedere nieuwe BMW heeft tegenwoordig zo'n M-pakket. Het onderscheidend vermogen is weg, waarmee dit fenomeen aan zijn eigen populariteit ten onder lijkt te gaan.
Het M 50 Jahre-logo, dat vorig jaar op alle BMW’s met M-aankleding zonder meerprijs kon worden besteld, is in mijn ogen het absolute dieptepunt. Het is een BMW-embleem, maar dan op een witte ondergrond en met het lichtblauw, donkerblauw en rood dat bij ‘M’ hoort. Wie ervoor koos, kreeg het logo op neus, kont én alle wielnaven. Aan die visuele ellende is met de jaarwisseling een einde gekomen, maar nog steeds wordt die M-driekleur je in moderne BMW’s op alle mogelijke manieren in het gezicht geduwd.
Bij de gereden BMW’s vond ik de kleuren en beeldmerken van BMW Motorsport onder meer op het stuur, op de stoelen, op de gordels (!), in de wielen, op de flanken, in de stiksels en zelfs – jawel – op de sleutel. De sleutel! Nog niet zo lang geleden was zo’n hoesje hét domein van de bekende Chinese verkoopsites, maar nu krijg je het af fabriek mee. Handig, want dan kan iedereen zien dat jij je plug-in-cross-over met M-pakket hebt besteld. Het geheel komt op mij vooral goedkoop over en laat een auto als de X1 er misplaatst sportief uitzien. Mag het ietsje minder?

Jan Lemkes
Autojournalist
Jan studeerde met enige moeite af in de communicatie maar houdt zich sindsdien vooral bezig met auto's. Wat in 2012 begon als één enkel dagje per week op de nieuwsredactie, is nu uitgegroeid tot een combinatie van nieuwsredactie en testredactie, afgewisseld met reportages. Vaak betekent dat kilometers vreten, want behalve aan autonieuws is Jan ook verslaafd aan autorijden. Ook privé wisselt Jan geregeld van auto. De afwisseling is groot, maar Japanse merken, BMW en cabriolets zijn terugkerende thema's. In het verleden reed hij onder meer een E38 7-serie en een Lexus SC430, maar ook meerdere Daihatsu's Charade en allerlei Honda's.