Lotus & the summer of '69

Met Lotus heb ik een beetje een haat-liefde-verhouding. Het bedrijf Lotus Cars Limited is misschien wel te groot en onpersoonlijk geworden, maar leuke auto's: die hebben ze gemaakt. Vooral voor 1969. En al was ik toen nog niet eens geboren: ik heb er machtig mooie verhalen over gehoord en opgeschreven dankzij één man: Brian Luff. Ontwerper Luff werkte jarenlang voor Lotus in Norfolk, maar zag eind jaren zestig met lede ogen aan dat er meer en meer moest worden vergaderd. Met name door allerhande samenwerkingsverbanden waarin Lotus zich stortte. En hij was niet de enige. In de zomer van 1969 stapte met hem een hele club van techneuten en ontwerpers op, en ze noemden zich wat geheimzinnig 'The 69 Group'. Luff startte zijn eigen automerk - Status - en liet de S en het getal 69 heel cryptisch in het logo van zijn 'Status Motor Company' terugkomen. Hij gaf me zo'n Status-embleem en vertelde erbij dat er ook nog een oog en een Yin & Yang-teken in zitten verwerkt. De naam Status kwam van een band die toen nog maar net was opgericht: Status Quo. Vond 'ie wel leuk. Status werd geen succes, maar Luff wist te overleven met krankzinnige projecten. Van de meest curieuze auto's tot hilarische accessoires zoals een pookknop met een schakelpatroon voor acht versnellingen tot stickers met roestblazen (geadverteerd met: 'Users of company cars trying to keep low profiles, and even owners of plastic cars, can now all enjoy rust!'). Het meest succesvolle project was de Workmate die hij samen met een andere ex- Lotus-ontwerper bedacht, en verkocht aan de firma Black & Decker. Luff woont nog altijd vlakbij de Lotus-fabriek in een vrijstaand huisje met een leuke tuin waarin hij zijn eigen groente kweekt.