Jeugdliefde duikt weer op

Wanneer je mij begin jaren zeventig van de vorige eeuw (ik zat op de lagere school) had gevraagd wat voor auto ik later ga kopen, had ik met grote stelligheid geantwoord: "Een K70!" Voor wie hem niet kent: de K70 was aanvankelijk een NSU die, toen die fabriek door Volkswagen werd overgenomen, snel werd omgebadged tot een Volkswagen. Hoewel de K70 zelf nooit een succes werd, geldt hij wel als de aanloop naar de Golf. Het was immers de eerste Volkswagen met watergekoelde motor en voorwielaandrijving. Maar goed. De jaren gingen voorbij en ik werd ouder, maar niet verstandiger. Want Citroën kwam met de CX en ik werd verliefd. De middelbare scholier die ik was, droomde van een CX. En aan de K70 dacht ik nooit meer. Tot ik gisteren een stukje zat te schrijven over de geschiedenis van de Golf. Verdomd, die K70! Al googelend kwam ik te weten dat er nog maar heel weinig K70's rondrijden. En dat oude liefde niet roest. En terwijl ik mijn opgewarmde avondhap naar binnen schoof, vond ik hem. Mijn K70. Toen kon ik er alleen maar van dromen, nu kan ik me hem permitteren. Wat let mij? Mijn laatste hoop was gericht op mijn vrouw. Die praat me zulke bevliegingen wel uit mijn hoofd. Maar toen ze later die avond thuiskwam en ik haar schoorvoetend vertelde over mijn bevlieging, zei ze alleen maar: "Ik vind hem spuuglelijk, maar als jij dit graag wilt, moet je het zeker doen." Mijn zelfbeheersing zal dit weekend zwaar op de proef worden gesteld.