Japan

Op zoek naar bijzondere auto's en de daarbij horende verhalen, mag ik graag de boot of het vliegtuig naar Groot-Brittannië nemen. Op die eilandengroep zijn nu eenmaal onnoemelijk veel excentriekelingen geweest die al hun geloof, hoop en liefde in een automerk hebben gepompt. Meestal een tranendal van werkloosheid, schuldeisers en prototypes die pas voor de helft af zijn achterlatend, maar dat terzijde. Maar op zoek naar de kern van de zaak, werd mij in veel gevallen al snel duidelijk dat veel materiaal verdwenen is. Als smokkelwaar het land uitgevoerd. En negen van de tien keer naar dezelfde plek: Japan. Veel Britten balen daar van; je moet ze er eens over horen klagen! Bezopen natuurlijk. Hebben ze hun kroonjuwelen zelf voor de hoofdprijs verkocht – is het weer niet goed. Inmiddels kan ik zeggen dat die juwelen bij de Japanners in goede handen zijn. Vorig jaar besloot ik zelf op bezoek te gaan bij een aantal Japanse verzamelaars. Dat was niet eenvoudig, want afspraken maken in dat land is bijna zo ingewikkeld als het spreken van hun taal. Maar toen ik er eenmaal was, bleek men welwillend. Bovendien zag ik autoverzamelingen zoals ik ze nergens anders ooit was tegengekomen. Auto's waarvan ik alleen had gehoord: ze stonden er. Met minutieus nagezochte fotoarchieven en papierwinkels erbij. Als een Japanse verzamelaar zich ergens op stort, houdt hij pas op als de boel helemaal compleet is, zo lijkt het. Het was verbazingwekkend om te zien. Als u dit leest, is de kans groot dat ik rondwandel op Fuji Speedway. Dat circuit wordt dit jaar voor de tweede maal gebruikt voor een prachtevenement: Le Mans Classic Japan (http://www.lemansclassic.jp/), jaja. Dat klinkt als een grap, maar de Japanners zijn er heel serieus over. Veel moois dat ooit de echte 24 uursrace reed komt hier bijeen, bestuurd door mannen in kledij die past bij de sfeer van de echte wedstrijd. Eén grote show natuurlijk: de wedstrijd zelf duurt maar 40 minuten.