Is Coyote de nieuwe radarkiller?

Dat waren tijden! Een klein, goedkoop kastje achter je voorruit dat je waarschuwt voor struikrovers. Na jaren van kansloos gebluf had machtsmisbruiker Spee het op 1 januari 2004 dan toch voor elkaar, zij het door stiekem achter de volksvertegenwoordiging langs te glippen: de radardetector was verboden. Een kleine groep ruimbedeelden kon zich redden met de Stinger DSI, die dankzij een maas in de wet onder het verbod uit leek te komen. Maar onlangs ging het er op lijken dat ook dat foefje niet meer wordt geaccepteerd door de bermboevenvangers.

Perfect timing dus voor het Franse Coyote, dat onlangs een testapparaat op mijn bureau liet bezorgen. Bergen van zuignaprotzooi in mijn la hebben me door de jaren heen gezond sceptisch gemaakt, maar toegegeven, het idee achter de Coyote is tamelijk geniaal. Het komt erop neer dat we elkaar helpen, met GPS en GPRS. Zie je een controle, dan druk je op een knop. De melding wordt naar de server gestuurd en iedere andere Coyote-gebruiker die in de buurt komt, krijgt een waarschuwing. Komt die er voorbij en staat de radar er niet (meer)? Dan meld je hem af. Staat hij er wel? Dan bevestig je hem. Op die manier wordt een gewicht toegekend aan elke melding, en ook aan elke melder. Want wie veel valse meldingen doet, zakt in de rating en zijn meldingen zullen steeds minder serieus worden genomen.

En nu de grote vraag: werkt het? Nou, uit bovenstaande kun je opmaken dat het valt of staat met het aantal gebruikers (of de grootte van de 'gemeenschap', zoals Coyote zijn klanten zelf noemt, maar dat vind ik een enge term) en aangezien ik een van de eerste gebruikers ben, voel ik me zoals Alexander Bell nadat hij zijn eerste en enige telefoon in zijn hand hield: Now what? En toch, ik ben al diverse malen terecht gewaarschuwd door de Coyote. Natuurlijk mist hij ook veel, maar zoals gezegd, dat zal met het toenemen van het aantal gebruikers beslist beter worden.

En daar zit hem de crux. Het apparaat zelf is met 199 euro zeker niet duur, maar je begrijpt, dataverkeer kost geld. Om precies te zijn 12,5 euro per maand. Da's toch weer 150 euro per jaar. Aan de andere kant: een Stinger DSI kost 1.795 euro, schrijf dat eens in een paar jaar af.

Ergo: als veel mensen de Coyote gaan kopen, is hij zijn geld zeker waard. Maar welke schaapjes gaan als eerste over de dam? Ik heb mijn best gedaan, dus nu jullie. Maar schiet op, want mijn proefabonnement is bijna afgelopen en ik twijfel of ik het moet verlengen.

Eén grote pré heeft de Coyote in elk geval vast: hij heeft een database met vaste palen en trajectcontroles. Da's op zich niet nieuw, maar waar je bij andere apparaten die database steeds moet updaten met ingewikkelde kabels en software (wat er dus geheid zelden of nooit van komt), krijg je op de Coyote steeds de laatste updates nagenoeg ongemerkt binnen.