Ik heb iets met de Scirocco!

29 november 2007 om 10:00

Afgelopen week stond er een schitterend schaalmodel van een VW Scirocco GTI op mijn bureau. Want ook dat hoort er af en toe bij, een miniatuur recenseren voor de rubriek MiniWeek in ons blad. En dan blijkt maar hoe zo'n treffend weergegeven model oude herinneringen kan ophalen. Ik dacht dat ik niet zo veel had met de platgeslagen Golf (de Scirocco I was er overigens eerder dan de Golf I ), die volgens mij in de jaren tachtig behoorlijk fout was, maar stiekem vond ik het als kind een stoere auto! De moeder van een vriendje van me had zo'n coupeetje, een knalgele van het eerste type. Ook al was het er een met vierkante koplampen, ik vond het een gaaf ding, het kwam deze week allemaal boven. Speurwerk op internet leerde me dat er een schare liefhebbers is die de Scirocco van het eerste type koestert en zo origineel mogelijk houdt, de Scirocco II bevindt zich in minder goede handen. Relikwieën uit de foute jaren tachtig met Rieger uitbouwsets, ik kwam zelfs een exemplaar tegen waarbij een TDI-motor onder de kap was geplaatst. Maar zoiets zal een bezitter van een Scirocco I niet doen. Die zorgt er wel voor dat zijn bolide er nog net zo uitziet als toen de coupé op Golf-basis in de tweede helft van de jaren zeventig de fabriek verliet. En dat is slim, als volgend jaar de Scirocco door Volkswagen nieuw leven ingeblazen wordt, gaat de waarde van zo'n fraai exemplaar ongetwijfeld omhoog.

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

24 Bekijk reacties