Hyundai maakt het goed

Achterop de laatste Autoweek staat een opmerkelijke advertentie van Hyundai, die op me overkomt als een verlaat excuus. Het begint bij de kop: 'Weet u nog, de Hyundai Pony?' En of we dat weten. De Koreaan die nog sneller wegrotte dan een Austin Montego. Sla er maar eens een MyReview op deze site op na. ,,Op de snelweg maakt hij veel toeren, de carrosserie kraakt, de vering tikt, hij heeft te dunne bandjes, als je te hard remt, blokkeren de wielen gelijk." Verder? 'Roest, vooral roest. En de startmotor relais is doorgefikt. Heb ik niet laten maken, ik startte mijn wagen via een extra draadje tussen de startmotor en de accu, dus elke keer als ik de auto wilde starten moest ik de motorkap open trekken.'

Ja, dat is kwaliteit mensen. De Pony, vergeet hem nooit; zo erg kan autorijden zijn.

Stop! ,,U mag 'm vergeten", vervolgt de adverteerder onder een glossy foto van de vernieuwde Hyundai Coupé. ,,Dit is Hyundai vandaag. Steevast in de top 3 van het Amerikaanse JD Power kwaliteitsonderzoek. (...) Het enige dat nog aan Hyundai van vroeger doet denken, is de scherpe prijs."

Met andere woorden: het is toch nog goedgekomen met ons, wie had dat gedacht.

Een schuldbekentenis! Hoe nobel. Maar het is ook een slag in het gezicht van de eerste Huyndai-klanten, die toch de grondslag hebben gelegd voor de latere zegetocht van het merk. Eigenlijk zegt Hyundai, keurig tussen de regels door: we hebben jullie met rotzooi afgescheept, maar we zullen het nooit meer doen.

Wat zou ik als ex-Pony-rijder doen als ik dit las? Onmiddellijk m'n geld terugvragen. Dat worden nog leuke gesprekken met de afdeling klantenservice van Hyundai. Baliemeisje: ,,Nee, meneer, daar beginnen we niet aan." Pony-klant: "Maar u zegt het zelf, dat ik een waardeloze auto heb gekocht." Etc. etc.