Hou het simpel!

Wat heb ik laatst weer moeizaam zitten klooien met dat even kostbare als omslachtige RTI-systeem in die toch overheerlijke nieuwe Volvo S80. In de tijd die het kostte om de elektronische routeplanner aan de praat te krijgen, had ik het halve Shell Stratenboek van buiten kunnen leren. Gek eigenlijk. Nog steeds leveren de meeste fabrikanten peperdure navigatiesystemen als fabrieksoptie op het overgrote deel van hun modellen. Dat wil zeggen: mooi ingebouwd in het dashboard. Krijg je waar voor je geld? Als je van toeters en bellen houdt wel. Het ziet er vaak prachtig uit. Vooral zo'n full-screen kleurenscherm geeft cachet aan je auto. Ik begrijp heel goed dat de prestigegevoelige consument voor zoveel visueel spektakel diep in de buidel wil tasten. En dus begrijp ik ook dat bijna alle merken de voorziening blijven leveren. De klant is koning, en omzet is omzet.

Alleen is het zo zinloos. Nog los van het veelvoorkomende gebrek aan bedieningsgemak: voor een fractie van het geld koop je een Tomtom, of een mobiele telefoon met navigatiefunctie. Voor de auto-industrie zijn de ontwikkelingen in die sector nauwelijks bij te benen. Zo'n vast systeem is bij wijze van spreken al achterhaald op het moment dat het op de markt verschijnt. Zelfs als het up-to-date is, zal het in veel gevallen snel verouderen. Lullig: betaal je zo drieduizend euro voor techniek van gisteren.

Bovendien: je wordt er zo moe van. De gunstige uitzonderingen daargelaten valt me op dat de bediening vaak zo nodeloos gecompliceerd is. De dikte van moderne instructieboekjes spreekt boekdelen; de bijbel is er niks bij.

Laat ik het maar toegeven: de autohightech komt me zo langzamerhand de strot uit. Steeds vaker betrap ik me erop dat ik in testauto's nog maar zelden een blik werp op het multifunctionele speelgoed dat aan boord is. MMI, Idrive, Comand? Fantastische techniek, maar wat een gedoe. Ik wil: een fijne motor, een goed onderstel, een adequate thermostaat en niet teveel herrie. De weg vind ik zelf wel. Zo niet, dan heb ik mijn gids gewoon in mijn binnenzak of aan de voorruit; altijd actueel en spotgoedkoop. Dankzij de portable technologie is alles er zoveel eenvoudiger op geworden. Wat moet ik nog met een opgeblazen stereo-installatie en een cd-wisselaar in de auto als een Ipod-ingang, een set behoorlijke luidsprekers en een volumeknop volstaan?

Hou ermee op, jongens. Een auto is geen Playstation. Een auto is om mee te rijden. Keep it simple, graag. Laat Apple en TomTom het vuile werk maar opknappen.