Gemakzucht in Maranello

Een lustrum van Ferrari: vroeger was het altijd een moment waar autoliefhebbers reikhalzend naar uitkeken. In 1987 zette het roemruchte sportwagenmerk het 40-jarig bestaan immers luister bij met de legendarische F40. Met zijn 3,0-liter V8 biturbo van 478 pk is de ultralichte F40 (met een interieur dat zo minimalistisch is dat je zelfs de lijm ziet zitten!) een fantastische auto, waar zelfs de huidige superauto's nog veel problemen mee hebben.
Ook bij het 50-jarig jubileum gaven de Italianen zichzelf een mooi cadeau: de F50. Van dit model werden slechts 349 exemplaren geproduceerd. Ondanks dat deze Ferrari verschillende elementen had die verwezen naar de Formule 1, wist hij niet helemaal de legendarische status van zijn voorganger te behalen. Daarvoor onderscheidde de F50 zich te weinig van de nieuwe concurrentie en de F40.
Het 60-jarig jubileum van Ferrari leek mij toch een mooie gelegenheid voor het Italiaanse merk om weer eens lekker de bloemetjes buiten te zetten. Maar waar komen ze mee? Een 612 Scaglietti (sowieso al een slechte basis, want in mijn ogen met afstand de lelijkste Ferrari) met een panoramadak dat zich aan de lichtsterkte aanpast...
Kennelijk is het ze daar in Maranello een beetje in de bol geschoten en denken de Italianen, dronken van al het commerciële en sportieve succes van de laatste jaren, hiermee weg te komen. Maar ik denk dat ze met dit actiemodelletje toch een behoorlijke inschattingsfout maken. Rijkaards die in 2007 graag een 60-jarig jubileum willen vieren, raad ik daarom van harte aan even verder te rijden naar een rommelig industrieterrein in Modena en daar zo'n fantastische Zonda F op te halen bij Horacio Pagani, die zijn auto's nog wel met hartstocht en bezieling maakt!