Menu
maken van de gefacelifte Mercedes SL. Niks mis mee natuurlijk, maar te weinig nachtrust en Fokker 50's zijn nu eenmaal funest voor mijn humeur. Ik loop de terminal uit, op weg naar mijn testauto voor de komende twee dagen. Maar in plaats van een splinternieuwe SL staat de hele geschiedenis van de SL-Klasse in levende lijve voor me. Inclusief de Gullwing uit 1954, waar ik als klein kind al van begon te kwijlen. Alles in onberispelijke staat. En dan gebeurt het; een Duitser komt op me af en vraagt welke ik als eerste zou willen rijden. Ik denk dat hij een grapje maakt. Alhoewel, Duitsers en grapjes? Dus ik wijs aarzelend op de zilvergrijze Gullwing uit 1954 en probeer nonchalant te klinken: "Doe die maar."
Even later sta ik naast de auto, sleutel in de hand. De Duitser, een van de conservatoren van het Mercedes-museum in Stuttgart, waar deze auto's ook vandaan komen, legt me deze rijdende droom uit. Of ik er voorzichtig mee wil zijn. Dit is een uniek exemplaar, van onschatbare waarde. Ik knik, maar luister nauwelijks naar hem. Ik trek de vleugeldeur naar beneden en met een solide klap, alsof deze 
auto gisteren de fabriek verliet, verdwijn ik uit het Mallorca van 2006, om weg te zinken in het midden van de vorige eeuw, toen deze auto gold als zo ongeveer het summum der sportwagens. Ik moet keihard werken, stuur en remmen zijn loeizwaar en op bochten moet je heel ruim van tevoren anticiperen. Maar is autorijden niet juist zo bedoeld? En dan het geluid als je het gas intrapt. Het doet nog het meest denken aan een gevechtsvliegtuig uit de tweede wereldoorlog.
Later die dag heb ook nog even met een 300 SL Roadster uit 1958 en een 230 SL uit 1965 gereden. Ook geweldig natuurlijk, maar die Gullwing is onevenaarbaar. Tja, en nu een rij-impressie schrijven van de gefacelifte SL. Alles is relatief.
Autojournalist
Studeerde Frans en automobiel management, maar wilde eigenlijk altijd schrijven, niet noodzakelijkerwijs over auto's. Werd entertainer op diverse Franse campings, toetsenist bij een hardrockband, product manager tuinbouwmachines in Duitsland, bestelwagenverkoper, bedrijfsadviseur en in 2000 eindelijk journalist. Leerde het vak in de praktijk bij vakblad Automotive en stapte in 2005 over naar AutoWeek. Sluit zich in zijn vrije tijd graag op in zijn eigen muziekstudio, verzamelt instrumenten, verslindt boeken, fotografeert en heeft een fascinatie voor geschiedenis, met name de 19e eeuw. Is gek op dieren, vooral katten, de zee en woeste, onherbergzame landschappen. In de garage staat een Mazda MX-5 tweede generatie.
