Weblog: Design van overal en nergens

Je ziet het allereerst aan het voorzieningenniveau. In China of Californië - waar Seres officieel gevestigd is, al is de auto Chinees – moet een afvinklijstje circuleren voor de uitrusting. De baas van Seres schreef er in hanenpoten boven: Wat In Europa Iedereen Heeft En Wij Voor Een Appel En Een Ei Dus Lekker Ook, all-inclusive. Het is de strategie die eerder Kia en Hyundai volgden, en die bleek te werken. Ze sloegen niets over. 10.25 inch touchscreen: check. Panoramadak: check. Veiligheidsassistenten: check. Keyless go: check. Leren bekleding: check. Draadloos opladen: check. Dynamische richtingaanwijzers: check. Alles werkt en oogt precies zoals je het van anderen gewend was. Na het plaatsnemen grijp ik automatisch naar de knoppen voor de elektrisch verstelbare bestuurdersstoel. Terwijl ik die niet heb gezien weet ik intuïtief: die zitten er. Dit is een Chinees, dit is waar hij het van moet hebben. De bedoeling is voor 38 mille iedereen met marktconforme luxe te verpletteren.

Visitekaartje twee is de vorm. Daar is iets vreemds mee aan de hand. De Seres 3 volgt niet zozeer één trend als alle modes tegelijk. Hij is een fascinerend voorbeeld van gelaagde mimicry, het na-apen van iedereen. Plagiaat is het verkeerde woord omdat zo moeilijk te bepalen is wie en wat de auto nadoet. Je voelt dat het ergens vandaan komt, maar waar? De ingrediënten van zijn melting pot komen van overal en nergens. Mogelijk kopieert hij kopieergedrag van anderen; het draaiwiel voor de automaat komt van Jaguar, maar het is niet ondenkbaar dat ze hem van Aiways hebben. De zwarte band op de C-stijl lijkt het eindpunt van een afkijkestafette die via Opel, Lexus en Hyundai ergens in China strandde. Die achterlichten; is het VW, iets licht Tiguanesks? Een beetje, maar niet helemaal. Die scherpe knik in de kofferklep; T-Roc? De nepgrille met dat patroon van blauwe driehoekjes, kennen we die niet van Mercedes? De tienspaaks lichtmetalen wielen, marktconform matgrijs gespoten uiteraard, waar doen ze toch aan denken? Mazda?

Dat dus. Uit pure meligheid zet ik de Seres op een paar drukke plekken neer om de reacties van voorbijgangers te peilen. Nul respons. Op het parkeerterrein van de supermarkt heeft niemand hem in de gaten. Best absurd voor een splinternieuw model van een splinternieuw merk dat hier nog niemand heeft gezien. De Seres 3 is het meesterwerk van de volstrekte anonimiteit.

Hoe krijg je zoiets op papier? Het zou een interessante opdracht zijn voor designers in opleiding: Ontwerp een auto zonder eigenschappen. Als die studenten goed zijn, krijgen ze het niet voor elkaar. Voor persoonlijkheden is serieel plagiëren een onmogelijke opgave. Maar in China zit dus iemand die het kan. Zijn naam is Everyman en hij verdient de Nobelprijs voor de perfecte verdwijntruc. Inmiddels heeft hij naar het schijnt het veld geruimd voor echte tekenaars. Ter geruststelling: De aankomende Seres 5 en 7 zien er op de foto’s veelbelovend uit, zoals een Aiways U5 ook nu al prima voor de dag komt.

Maar op de 3 raak ik niet uitgekeken. In China rijden vast nog tientallen van die modellen rond, allemaal gekopieerd van anderen en van elkaar, de oorsprong van hun vormentaal in een proces van seriële ontlening steeds verder verdoezelend tot je niet meer weet wat je ziet.

Eén uniek detail valt de Seres 3 niet te ontzeggen.

Hij heeft een aansteker. Ik geloofde mijn ogen niet. Iemand is vergeten de Chinezen uit te leggen dat wij niet meer roken.

En nu rijden.