Bluemotion een jaar in de herkansing

30 januari 2007 om 16:00

Bij de importeur van Volkswagen zijn ze een beetje teleurgesteld in het verbruik dat ik met de Polo Bluemotion realiseerde. In de dubbeltest tegen de Suzuki Swift 1.3 diesel in AutoWeek 1 van 2007 kwam ik met de Volkswagen uit op 1 op 19,1 en met de Suzuki op 1 op 18,3. Overigens was dat onder omstandigheden die zo'n beetje elke automobilist ondervindt die zich dagelijks door het fileleed in de Randstad moet worstelen, waaide het die week erg hard en zaten bovendien de acceleratiemetingen bij dat verbruik. Maar dan nog deed de Swift het relatief gezien beter, want de fabrikant belooft gemiddeld 1 op 21,7 voor de 1.3 DDiS, tegen een fabrieksopgave van 1 op 25 voor de Bluemotion. Met de Polo gingen we verder op stap met de jongens van de Volkswagen Lupo 3 liter-club en toen haalde de Bluemotion wel de beloofde 1 op 25. Nu rijden die zuinigheidsfreaks doorgaans niet harder dan 90 dus dat verklaart een hoop. Maar de Polo Bluemotion krijgt de kans zich opnieuw te bewijzen. Een jaar lang maar liefst. Gisteren hebben we onze nieuwste aanwinst van de Duurtestgarage opgehaald. Hagelnieuw en nog niet ingereden. Zijn eerste verre reis staat al gepland. In de eerste week van maart ga ik met 'm naar de Salon van Genève. Op de heenreis via België, Luxemburg en Frankrijk zal ik me netjes aan de snelheid houden. Terug zal het wat vlotter gaan, mits de weersomstandigheden het toelaten, en speelt het verbruik even geen rol. Met een beursbezoek in de benen, tig pagina's die nog geschreven moeten worden en een vrouw die thuis op je wacht, trap je sowieso automatisch het gas wat verder in. En nu maar afwachten wat het verschil in verbruik wordt tussen de heen- en de terugreis. Ik zie er wel tegenop. Tussen Metz en Nancy heb ik ongetwijfeld al spijt als haren op mijn hoofd. Een lege Franse Autoroute voor me, nog enkele honderden kilometers te gaan en dan niet harder rijden dan 130 km/h! Denkend aan de Volvo C30 T5 of de Toyota Auris 2.0 D-4D (versterkt binnenkort het duurtestteam), die ook tot mijn beschikking stonden, zit ik straks in een Polo met reutelende driecilinder, zonder cruise control en airco...Maar ja, ik ben wel milieuvriendelijk bezig met een van de schoonste en zuinigste auto's van Nederland en daar moet je iets voor overhebben.

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

22 Bekijk reacties