Berichtgeving rond Hammond

Het is verschrikkelijk wat er met Richard Hammond is gebeurd. Gelukkig zijn de artsen van het Leeds General Infirmary waar de presentator ligt, redelijk optimistisch over de herstelkansen na het ongeluk met de auto met straalaandrijving. Wat ik echter niet begrijp, is dat verschillende Nederlandse media de link leggen naar het testen van auto's, of naar autosport. Bij Pauw en Witteman werd gisteravond geopperd dat mensen naar autosport kijken om iemand te zien verongelukken. Onzin natuurlijk. Wie dat wel doet is ziek in z'n hoofd. Bovendien is autosport een heel andere discipline dan een snelheidsrecordpoging met een door een straalmotor aangedreven voertuig. Zo knullig allemaal, Witteman wist duidelijk weer niets van het onderwerp af. RTL Boulevard vond het nodig om contact op te nemen met Rob Kamphues, die in oktober samen met onze medewerker Bas van Putten een autoprogramma start bij de KRO. Wat moet Kamphues erover zeggen? Ja, dat hij voor het programma tijdens tests ook wel eens achteraf denkt: 'ja, we hadden eigenlijk strobalen moeten neerleggen.' Albert Verlinde had het er nog over hoe Hammond uit de bocht vloog, neem van mij aan, op zo'n strip waar 483 km/h gehaald moet worden is echt geen bocht hoor. Blaat maar raak. Radio 1 belde Allard Kalff die zijn visie op het ongeluk de ether in mocht sturen. Terecht merkte die op dat zijn autoprogramma, wat natuurlijk eigenlijk door de importeurs betaalde 'auto-commercials' zijn, niets met Top Gear van doen heeft. En natuurlijk al helemaal niets met de capriolen die Richard Hammond uithaalt voor zijn programma Brainiac. Rijden met een raket op wielen om een snelheidsrecord te vestigen door een wereldberoemde tv-presentator, of het testen van een middenklasser door een Nederlandse tv-coryfee. Het staat ontzettend ver van elkaar af. Het is hetzelfde als Dries Roelvink vragen of hij ook bang is overwerkt te raken, na het nieuws dat popster Robbie Williams uitgeput thuis zit en zijn concerten heeft afgezegd.