Test: Volvo S90 T5 Geartronic Inscription (2016)

Zelden heeft een Volvo zo veel hoofden doen draaien als deze nieuwe S90. Werkelijk overal waar je komt, blijven ogen secondenlang volgen als de statige Zweedse sedan voorbij rijdt. Zoals eerder al de XC90 blijkt ook deze grote vierdeurs precies de juiste snaar te raken. Opzienbarend, zonder in het opzichtige te vervallen. Binnenin kiest Volvo ook voor een eigen gezicht. Het geheel oogt opgeruimd en ingetogen, maar de materialen zijn erg mooi en de afwerking is prima. Wel biedt de S90 door de dalende daklijn opvallend weinig hoofdruimte voor zo'n grote auto. De 2,0-liter viercilinder levert dankzij een turbo een vermogen van 254 pk en 350 Nm koppel. Dat maximale koppel levert de viercilinder bovendien over een breed toerengebied: van 1.500 tot 4.800 toeren per minuut is de trekkracht maximaal. Dankzij de standaard achttrapsautomaat hoeft de S90 nooit veel toeren te draaien, wat het comfort en het idee van reserve ten goede komt. Overigens is de automaat in 90 procent van de gevallen voorbeeldig soepel en alert, maar zo heel af en toe lijkt de transmissie zich te verslikken, bijvoorbeeld wanneer een verkeerslicht op het laatste moment toch op groen springt, terwijl het start-stopsysteem net de motor uitzet bij het uitrollen. Eigenlijk maakt het niet zo veel uit hóé de weg eruit ziet, de S90 glijdt eroverheen zonder de inzittenden te storen. Zeker met de optionele, luchtgeveerde achteras en het dikke gelamineerde glas is het een comfortabele, stille reiswagen. Wel loont het om goed na te denken over de wielkeuze, want de 21-inchexemplaren onder onze testauto leveren af en toe wat gebonk op vanwege hun aanzienlijke massa. Door de zachte vering is het bepaald geen bochtenridder. Er is voldoende grip, maar in een snel genomen bocht voelt de Volvo erg groot en zwaar aan. Als reislimo komt hij des te beter tot zijn recht